به گزارش خبرگزاری شبستان، حدود 50 سال قبل از آغاز جنگ عراق، انگلیس و آمریکا به دنبال طرحی سری برای تغییر رژیم در یکی دیگر از کشورهای عربی بودند که به ادعای آنها گسترش‌دهنده تروریسم و تهدیدی برای دستیابی غرب به نفت تلقی می‌شد، این کشور عربی سوریه بود و طرح انگلیس و آمریکا حمله به این کشور و ترور رهبران و مهره‌های اصلی آن بود.
اسناد کشف شده جدید نشان می‌دهد که چگونه در سال 1957 میلادی «هارولد مک میلان» نخست وزیر انگلیس و «آیزنهاور»، رییس‌جمهوری آمریکا طرح مشترک سیا- ام 16 یعنی سازمان اطلاعات و جاسوسی آمریکا و انگلیس را برای حمله به سوریه به تصویب رساندند.
این طرح مبتنی بر به وجود آوردن حوادث و ناامنی‌های مرزی با کمک همسایه‌های حامی غرب سوریه به منظور به دست آوردن بهانه‌ای برای حمله به این کشور و سپس حذف هیئت سه نفره تأثیرگذار در دمشق بود.
این طرح‌ها در یادداشت‌های خصوصی دونکان ساندیز، وزیر دفاع مک میلان توسط ماتیو جونز، محقق تاریخ بین‌المللی در رویال هالووی ، دانشگاه لندن کشف شد.
اگرچه تاریخ‌دانان می‌دانند که سرویس‌های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس به دنبال سرنگون کردن رژیم سوریه در پاییز سال 1957 میلادی بودند اما این اولین بار است که اسناد و مدارکی پیدا شده که نشان می‌دهد ترور سه تن از شخصیت‌های اصلی و برجسته سوریه محور اصلی این طرح بوده است.
این نقشه که از سوی یک گروه سری و سطح بالا به سرپرستی مک میلان و آیزنهاور که در سپتامبر 1957 میلادی در واشنگتن با یکدیگر دیدار کردند طراحی شد بدون شک بر لزوم ترور مردان اول در دمشق تأکید داشت.
در بخشی از این طرح که در اسناد کشف شده آمده، نوشته شده است: برای تسهیل عملکرد نیروهای آزادی‌بخش، توانایی‌ها و ظرفیت‌های رژیم سوریه را کاهش دهید تا اقدامات نظامی آنها را سازمان‌دهی کرده و جهت دهید و نتایج مطلوب را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به دست آورید، تلاش ویژه باید برای حذف شخصیت‌های اصلی انجام شود. از میان برداشتن این شخصیت‌ها باید در چارچوب ایجاد یک قیام در داخل سوریه و مداخله و در سایه شرایط به وجود آمده به ترتیبی که برنامه‌ریزی شده است، انجام گیرد.
در این طرح که از سوی لندن و واشنگتن مورد تأکید قرار گرفت نام سه نفر به چشم می‌خورد: عبدالحامد سراج رییس اطلاعات نظامی سوریه، عفیف البذری رییس ستاد عمومی سوریه و خالد بکداش رییس حزب کمونیست سوریه.
نگرانی درباره افزایش اطلاعات ضد غربی و حامی شوروی در سوریه در آن زمان در کاخ سفید روز به روز بیشتر می‌شد و این نگرانی از زمان سقوط رژیم نظامی محافظه‌کار کلنل ادیب شیشاکلی توسط ائتلاف حزب بحث و سیاستمداران حزب کمونیست و متحدان آنها در ارتش سوریه در سال 1954 میلادی افزایش بیشتری پیدا کرد.
محرک اصلی برای اقدام علیه سوریه و شخصیت‌های اصلی آن کرمیت روز ولت، رییس امور خاورمیانه سیا و نوه تئودور روز ولت، رییس‌جمهوری سابق آمریکا بود.
او کلنل سراج، ژنرال البندری و بکداش را سه قدرت اصلی در پشت مقام تشریفاتی ریاست‌جمهوری می‌دانست.
این گروه سه نفره پس از اقدام فاجعه‌آمیز انگلیس و فرانسه با همکاری اسراییل برای تغییر طرح ملی کردن کانال سوئز رابطه بسیار بسیار نزدیک‌تری با روسیه برقرار کرده بودند.
در سال 1957 میلادی آیزنهاور احساس کرد که دیگر نمی‌تواند نسبت به خطر سوریه که مرکزی برای قدرت‌گیری مسکو در خاورمیانه شده بود، بی‌اعتنا باشد.
آیزنهاور و مک میلان می‌ترسیدند که سوریه با صدور تروریسم موقعیت همسایگان حامی غرب خود را بی‌ثبات کند و مهم‌تر از آن اینکه سوریه یکی از مهم‌ترین شریان‌های نفتی خاورمیانه را در دست داشت و این شریان همان خط لوله‌ای بود که حوزه‌های نفتی عراق که در آن زمان از حامیان آمریکا بود را به ترکیه متصل می‌کرد.
بر اساس اسناد کشف شده تصمیم سیاسی که در نهایت به توافق آمریکا و انگلیس رسید ایجاد ناآرامی و ناامنی در داخل سوریه بود.
تلاش سیا و ام 16 بر این بود که برقرار کردن تماس و همکاری با گروهی از خرابکاران در سوریه کودتایی را در این کشور به راه بیندازند که موجب بی‌ثباتی و ناامنی شود.
در اسناد منتشر شده درباره این طرح این‌طور آمده است: دو سرویس اطلاعاتی آمریکا و انگلیس باید با هم هماهنگ باشند تا ضمن حمایت از فعالیت‌های یکدیگر از ایجاد تداخل در این فعالیت‌ها جلوگیری کنند... رویدادها نباید در دمشق متمرکز شود، عملیات نباید خیلی مبالغه‌آمیز باشد و این عملیات تا حد ممکن باید طوری انجام شود که موجب نشود رهبران اصلی سوریه اقدامات حفاظتی شخصی بیش از حد معمول در مورد خود انجام دهند.
بر اساس این گزارش، قرار بود در زمانی که ترس به میزان کافی به وجود آمد، رویداد و منازعات مرزی به راه بیفتد تا بهانه‌ای برای مداخله نظامی اردن و عراق ایجاد شود و سیا و ام 16 باید از تمام ظرفیت خود در زمینه‌های عملکردی یا روان‌شناسی برای افروختن آتش تنش در داخل سوریه استفاده می کردند.
یکی از اقدامات برنامه‌ریزی شده در این طرح، تأمین بودجه کمیته سوریه آزاد و مسلح کردن گروه‌های سیاسی با ظرفیت‌ها و توانایی‌های شبه نظامی در داخل سوریه بود و سیا و ام 16 موظف بودند تا آتش قیام‌های داخلی را به عنوان مثال به وسیله دروزی هادر جنوب بیفروزند، به آزاد کردن زندانی‌های آشوبگر از زندان « مز » کمک کنند و اخوان‌المسلمین در دمشق را تضعیف کنند.
بنا بر گزارش روزنامه گاردین، اگرچه طرح مشترک انگلیس و آمریکا در آن زمان به علت اغوا نشدن همسایگان عربی سوریه برای انجام عملیات علیه این کشور موفق به اجرا نشد اما از آن زمان به بعد کار بر روی اجرایی شدن این پروژه ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال جاری میلادی با پیش آمدن رویدادهای بهار عربی سیا و ام 16 فرصت را برای عملی کردن نقشه خود به منظور تغییر رژیم در سوریه مغتنم شمردند.
پایان پیام/
نظر شما