خبرگزاری شبستان - البرز: صدای مرغان خوش الحان بهشتی این روزها، درست همزمان با لحظات سحرگاهی اذان صبح شنیده می شود و این بشارت فرارسیدن ماه مهمانی خدا است. نوای دلربای « حیّ علی الصلا» از منّاره های مساجد بلندتر از همیشه به گوش می رسد و این نخستین بارقه دعوت به حریم امن دوست است.
چه مهربان پرودگاری است که در میانه « لااکراه فی الدین، قد تبین الرشد من الغی» این بار فریاد برآورده است که بشتاب به سوی من، شتابی که امانگاه بشریت در این روزگار است. ده کوره تاریک دنیا با آن زندان تنگ و بی مقدار خود در برابر عظمت ماه مهمانی خدا به بهشتی مبدل شده است که بهشتیان، غبطه آن را می خورند.
در مجال آمدن ماه رمضان صفت های حقیرانه ای که گاهی دست و پای انسان را به زنجیر می کشد به پشت کوه های نامرئی خداوند، فرو می روند تا انسان بار دیگر استحکام ایمان را مزه کند. استحکامی که او را از احوالات عادی روزمره، از عصبانیت های گاه و بی گاه، از خلاء های روحی و روانی و ... در امان نگاه دارد.
بوی عود و عنبر، ذکرهای برگرفته از قرآن و دعاهای مفاتیح در میان هوای پاک ماه خدا در صحن امامزادگان، حسینیه ها و مساجد بالا می رود. بزنگاه تاریخ نزدیک می شود، آن جا که انسان به ماه فرصت می رسد. فرصتی برای آراستگی تن و جان.
جغرافیای ماه رمضان به وسعت تمام عالم است، این را از احوالات دگرگون عالم می توان دریافت. کافی است تنها برای یک بار در این بزم مهمانی، جام طهورایی ایمان، دوست داشتن و دوست داشته شدن را چشیده باشی. طراوتی می بارد از کائنات وجودی انسان که هیچ زبانی توان شرح آن را ندارد.
مهمانان ماه خدا، خوشبخت ترین انسان های عالم هستند، وقتی با دنیای غیب ارتباط حقیقی پیدا می کنند و در ضیافتی شاهانه، سبد خوشبختی خویش را پر از خوبی هایی می کنند که دیگر واماندگان عالم در حسرت آن مانده اند. وقتی در شب های قدر، خدا را در می یابند.
و جز این نیست که انسان های مومن با تکیه بر صفت های خوب انسان های دیگر، زندگی را معنا می کنند. آن چنان که دست های آنانی را خواهند گرفت که هنوز خود را بر سر سفره این مهمانی نرسانده اند. از این رو انسانیت باردیگر رنگ می گیرد تا در بزم عطرآگین مهمانی ماه خدا، همگان بر گرد یک سفره بنشینیم.
یگانه عنصری که انسان را از باتلاق طبیعت خارج می کند، گوهر « ایمان» است. اخم ها، غصه ها، حساسیت ها و ... رخت می بندد و مومنان در حریم خانواده آسمانی، آرام و قراری دوباره می یابند و این گونه می شود که ماه مهمانی خدا، سرآغاز خوبی های دوباره عالم است.
و اینک؛ بر سر سفره ای می نشینیم که لحظه لحظه آن، معطر به نور الهی حق تعالی است. جام های معرفت و ایمان در هر صباح قدسی، انتظار همت ما را می کشند که یک جرعه آن را سر کشیم و آرامش را در سایه سار « الا بذکر الله تطمئن القلوب» تجربه کنیم.
یادداشت: مهدیه دانایی
نظر شما