«ناصر پروانی»، نویسنده و شاعر در مورد اثر جدید خود با عنوان «دو فنجان غزل» که در سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران رونمایی شد به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان گفت: کتاب دو فنجان غزل چهاردهمین کتاب و دوازدهمین مجموعه شعر بنده است. اعداد 12 و 14 هر دو مقدس هستند. با دوستان مشورت داشتم و تصمیم گرفتم این دو تقدس را به هم پیوند دهم و یک کار اجتماعی خوب و نذر فرهنگی انجام دهم.
این نویسنده و شاعر با بیان اینکه کتاب دو فنجان غزل مشتمل بر 210 غزل است، عنوان کرد: این کتاب توسط انتشارات گرایش تازه تدوین، تنظیم و چاپ شده است. با هماهنگی صورت گرفته با جناب آقای امیر قاصر مدیرعامل شرکت گرایش تازه و همکارانش تصمیم گرفتیم تمام عواید فروش کتاب اعم از حق تألیف و ناشر را و همه آنچه به این کتاب تعلق خواهد گرفت را تقدیم کودکان بیمار کنیم، امیدواریم که این نیت و اقدام را خدا قبول کند و بتوانیم گره کوچکی از مشکلات کودکان بیمار باز کنیم.
وی با اشاره به اینکه مخاطب کتاب دو فنجان غزل بیشتر جوانان هستند، بیان کرد: در این کتاب سعی کردم اشعار زمینه عاشقانه را داشته باشد و مورد پسند جوانان واقع شود. ناشر کتاب به بنده اطلاع دادند که عمده چاپ اول کتاب قبل از رونمایی به دلیل نیت خیرانه آن فروش رفته است و به نظر می رسد که باید در همین ایام نمایشگاه کتاب برای چاپ دوم کتاب دو فنجان غزل اقدام کنیم.
وی با ابراز ناراحتی از افزایش قیمت کتاب تصریح کرد: وقتی دوستان قیمت کتاب جدیدم را می پرسند، خجالت می کشم که به آنها بگویم. قیمت کتاب دو فنجان غزل که در شمارگان هزار نسخه به چاپ رسیده است، چهل هزار تومان است. کتاب قبلی بنده با همین فرمت در سال گذشته چاپ شد و با قیمت 17 هزار تومان عرضه شد. یک رشد تقریبا بیش از صددرصدی مناسب کتاب نیست. صحبتی با مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین سازمان فرهنگی هنری شهرداری داشتم و امیدوارم شرایط به گونه ای شود که سوبسیدهای کتاب و کاغذ واقعی و واقعی تر شود.
پروانی در پاسخ به این سوال که انگیزه شما از اهدای عواید کتاب تان به کودکان بیمار چه بود، گفت: کار من با کودکان بیمار است، بیماران احتیاج به کمک دارند و اگر بیمار کودک باشد کمک به آن به قول معروف نور علی نور می شود زیرا کودک بیمار وجود مقدسی است که نیاز به کمک دارد. کودکان پاک پاک هستند و من فکر می کنم کمک به کودکان بیمار خالص ترین و مثبت ترین کار می تواند باشد.
گفتگو از مریم داوری
نظر شما