به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «حمیدرضا نمازی» ظهر امروز دوشنبه نهم اردیبهشت در نشست نقد و بررسی کتاب اخلاق علم در علوم اجتماعی ایران که در سالن جلال آل احمد در سی و دومین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار شد، گفت: در اخلاق علم خطایی داشتیم و آن این بود که تصور می کردیم که اخلاق علم اخلاق عالمان است و یا اخلاق پزشکان اخلاق مربوط به پزشکان است. سال ها طول کشید که فهمیدیم عوامل دیگری در این حوزه دخیل هستند و متوجه شدیم اخلاق سازمانی جدی تر از اخلاق حرفه مندان است.
این پژوهشگر، نویسنده و متخصص در اخلاق کاربردی اظهار داشت: اگر بخواهیم از اخلاق علم صحبت کنیم باید به ممیزی اخلاق ساختارها و ممیزی شیوه های نوین اخلاقی منابع انسانی توجه کنیم و آنها را مورد بررسی قرار دهیم. در کتاب اخلاق علم در علوم اجتماعی ایران به کمی سازی ارزیابی های اخلاقی توجه شده است، همچنین به مدیریت علم نیز توجه شده است.
وی با اشاره به اینکه تاریخی در اخلاق علم داریم، عنوان کرد: قاسم غنی در سال 1314 درس نامه هشت صفحه ای برای دانشکده پزشکی نوشت، چیزهایی که دانشجویان باید در مورد اخلاق علم یاد بگیرند را آورد. وی در سال 1317 اشاره کرد که برای اخلاق علم باید تعریف نخبگی داشته باشیم.
نمازی با طرح این سوال که آیا خیلی بر طبل اخلاق علم کوبیدن خوب است یا خیر، افزود: اول باید تکلیف خود را روشن کنیم که علم را حرفه می دانیم یا نه. در پزشکی تقریبا در آغاز کار، خود پزشکان زیر بار این نرفتند که پزشکی حرفه باشد. رفتار و کنش حرفه ای داریم، در حرفه مندی بیشتر به آداب علم توجه می کنیم تا اخلاق علم، در حرفه مندی به نوع دوستی و مسایلی همچون سرویس دهی به مراجعان تاکید می کنیم، نسبت اخلاق و اقتصاد باید مورد توجه قرار گیرد، تکلیف علم با مارکتینگ باید روشن شود.
این متخصص در اخلاق کاربردی تصریح کرد: نگذاریم اخلاق علم فقط در حد فضیلت باقی بماند. اخلاق اقتصاد در بحث اخلاق علم مهم است که به این مبحث در کتاب اخلاق علم در علوم اجتماعی ایران کم و بیش اشاره شده است. انباشت قانون به بی قانونی منجر می شود. در اقتصاد اخلاق معتقدند انباشت اخلاق به صورت کد و آیین نامه به بی اخلاقی منجر می شود.
وی با بیان اینکه تعداد نویسندگان مقالات بیشتر از تعداد خوانندگان آن است، گفت: روز به روز تعداد مقالات جعلی بیشتر می شود. به نظر می رسد مهم تر از کدگذاری اخلاق محتاج به نظرورزی به کل ماجرا هستیم. با مسئله بین رشته ای نیز مواجه هستیم، بین رشته ای خوب است اما یک بدی دارد، اینکه هر کس می تواند در علوم اجتماعی و علوم پزشکی جدول ضرب ایجاد کند و کلی بین رشته ای درآورد، در حالی که آموزش و پژوهش این دروس مشخص نیست. زمانی بین رشته ای ها را مثل مجلس عروسی بودند اما الان به این نتیجه رسیدند که بین رشته ای ها مجلس ختم هستند که ترجیح می دهند غریبه ها هم به این مجلس بیایند و فاتحه ای بفرستند. نیاز به تحلیل گفتمان در مورد تاریخ علم خود داریم. اخلاق علم بدون داشتن تاریخ علم معنا ندارد، اخلاق علم در بسیاری از جهات طفیل فلسفه علم و جامعه شناسی علم است.
نظر شما