به گزارش خبرگزاری شبستان از شیروان؛ میلاد منجی عالم بشریت، حضرت مهدی (عج) یکی از بزرگترین اعیاد شیعیان است زیرا مژده تولد امام زمان(عج) آنقدر سرور آفرین است که با گذشت بیش از یک هزار سال از میلاد آخرین حجت خدا بر روی زمین، سال به سال بر شادی و شور این تولد فرخنده افزوده می شود.
اگر چه دیگر اعیاد اسلامی همه فرخنده هستند و شور و نشاط جشن های میلاد ائمه(ع) غرق در نور و سرور است، اما میلاد قائم آل محمد(ص) حس و حال متفاوتی دارد زیرا تولد امامی را جشن می گیرم که حاضر است و نظاره گر شیعیان.
در همین راستا از چندین روز قبل آذین بندی کوچه ها و خیابان های اصلی و فرعی در این شهرستان به انجام رسیده و خیابان های منتهی به امام خمینی و امام رضا نیز با چراغ ها و پرچم های رنگی آذین بندی شده اند.
توزیع شریت و شرینی به همراه پخش سرود و مداحی در محلات مختلف در حال انجام است و همه سرمست و خوشحال، ظهور حضرت حجت(عج) را بهترین عیدی خود می دانند.
جلوه‌های معنوی ماه شعبان، ماه شریف شعبان ماهی پربرکت و نورانی است که پیامبر گرامی اسلام (ص) آن را به خود نسبت داده و در نگاه پیشوایان دینی و اولیای الهی جایگاه بسیار برجسته و والایی داشته و دارای جلوه‌های زیبای معنوی و عبادی است که باید موردتوجه قرار گیرد.
قرن های متمادی است که بشر وامانده از عدالت و آزادی، شوق آمدن منجی موعود را در سر می‌پروراند.
اگر چه افق نگاه آزادی خواهان در سراسر دنیا، گونه های مختلفی به انتظار بخشیده است، اما این واژه در معنای عام خود یکی از مشترکات پیروان ادیان الهی به شمار می رود.
مفهوم انتظار موعود منجی(عج) عالم بشریت، راهبردی کلیدی در تاریخ بشری محسوب می شود که منشأ آن را باید در تمام ادیان و نیز اعصار تاریخ بشر جستجو نمود، لذا آرزوی ظهور یک مصلح جهانی، صرف نظر از نوع نگرش به آن و چگونگی ترسیم و پردازش آن، یک ایده فراگیر در همه مکاتب و ادیان، به ویژه در مکتب و آئین اسلام است. چون انتظار دنیایی بهتر و امید به آینده ای روشن تر در پرتو انقلاب جهانی منجی موعود و مصلح جهانی، یک اندیشه و عقیده فراگیر است، بنابراین انتظار از جمله وجوه مشترک بیشتر مکاتب و از نظر تاریخی از ریشه دارترین حرکت ها در تمام ادیان به شمار می رود.
این امر، علاوه بر این که از جمله مهمترین تعالیم دینی کتب آسمانی، مانند تورات، انجیل و قرآن کریم به حساب می آید، از اموری است که به سرنوشت بشریت و تکامل انسان هم ارتباط دارد.
سالیان درازی است که آرزوی موعود جهانی، در دل های خداپرستان وجود داشته است و این آرزو نه تنها در میان ادیان توحیدی بزرگ سابقه دارد بلکه آثار آن را درکتب یونان قدیم، افسانه های میترا، کتب قدیم چینیان، عقاید هندیان و نظایر آن نیز می توان یافت. بنابراین فلسفه انتظار، دمیدن روح امیدواری، پایداری، آزادی و عدالت در سرتاسر جهان است.
تفکر و اندیشیدن به این موضوع که منجی عادلی خواهد آمد و باورمندان را یاری خواهد نمود، اثرات مثبت و خوبی در اعمال و اندیشه انسانهای خداباور می گذارد و آدمی را ناظر بر کردار و تفکرات خود می کند.
در این بین تبیین مفهوم انتظار در جامعه اسلامی، راهبردی حیاتی برای احیاء جامعه آرمانی مهدوی در جوامع اسلامی و دیگر جوامع بشری است، لیکن ضعف مفرط متولیان فرهنگی در انتقال مبانی فکری مهدویت به آحاد مردم علیرغم صرف هزینه های کلان و هنگفت، در عمل فعالیت های موازی وگزارش محوری برخی نهاد های فرهنگی را موجب شده است که در نهایت به عدم تبیین فرهنگ انتظار در جامعه و نهاد خانواده منتهی شده است.
تقویت محبت و مودت به اهل‌بیت و نشاط مؤمنانه:
ماه شعبان ماهی سرشار از شادی، خیر و برکت نشاط معنوی است از جمله مهمترین مصادیق آن مناسبت‌ها و میلادهای مبارکی است که در ماه شعبان قرار گرفته است که هر یک از آن می‌تواند رشته محبت به اهل‌بیت پیامبر (ص) و علقه معنوی و مودت به آل الله را ارتقاء دهد.
میلاد پربرکت سیدالشهدا، امام حسین (ع)، میلاد نورانی قمر بنی‌هاشم حضرت ابوالفضل العباس، میلاد پر سر سعادت سید الساجدین امام سجاد (ع)، میلاد ناز دانه اباعبدالله حضرت علی‌اکبر (ع) و همچنین مناسبت ویژه این ماه، نیمه شعبان سالروز خجسته میلاد فخر عالم بشریت حضرت مهدی، (عج) همه نوید دهنده لحظه‌های نورانی و معنوی هستند که می‌توان با تمسک به آن، عشق و دلدادگی به اهل‌بیت رسول‌الله را تقویت کرده و با بهره‌گیری از زلال معارف اهل‌بیت و توجه به اعمال، آداب وارده این روزها و شب‌های خجسته و مبارک به‌خصوص احیاء شب نیمه شعبان که به‌منزله لیله‌القدر است در آسمان عشق و عرفان به پرواز درآمد و مسیر سعادت و خوشبختی واقعی را طی کرد.
نظر شما