به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «حسین صفایی فرد» عصر امروز در نشست موسیقی اجتماعی سیاسی در چهار دهه نخست انقلاب که در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد، گفت: چنین نشست هایی باید خیلی زودتر از این برگزار می شد. در رسانه ها با واژه هایی همچون موسیقی ارزشی، موسیقی انقلابی، موسیقی سیاسی، موسیقی ملی و موسیقی حماسی مواجه هستیم که هر یک از آنها باید تعریف شود.
این فعال حوزه فرهنگ و هنر انقلاب اسلامی اظهار داشت: در شعر برچسب هنرمند حکومتی و سفارشی را داریم ولی ظاهرا در موسیقی می خواهیم این مسئله را تلطیف کنیم که این برچسب نباشد. آنچه در این چهل سال به عنوان کنش اجتماعی در موسیقی آمده را اسمش را چه می گذاریم؟ دو چیز رقیب موسیقی سیاسی ماست، یکی سلطه بلامنازع بازار بر گوش مردم است. کل بازار در انحصار یک ژانر موسیقی عاشقانه بازاری است. دومین رقیب موسیقی سیاسی علیه نظام جمهوری اسلامی است. آنچه به عنوان موسیقی در کشور تولید می شود و رسانه ها آن را پخش می کنند، می توان به عنوان موسیقی انقلابی دانست.
وی با بیان اینکه در دهه های 70 و 80 اثر برجسته ای در موسیقی سیاسی نمی بینیم، اظهار داشت: تا پایان امسال چندین کتاب با محوریت تاریخ شفاهی موسیقی انقلاب منتشر خواهد شد. خوشبختانه پژوهش های خوبی در مورد موسیقی انقلاب صورت گرفته که امسال منتشر می شود.
صفایی فرد خاطرنشان کرد: نظریه پردازی در مورد هنر انقلاب را شهید مرتضی آوینی آغاز کرد. ایشان مقالات زیادی در مورد هنر و سینمای متعهد نوشتند. بسیاری از مسایل در مورد موسیقی باید برای ما مشخص شود. هنوز نمی دانیم قطعات برجسته موسیقی دهه 70 چیست؟ هنوز نمی دانیم چند قطعه موسیقی با محوریت فقر و غنا داریم. تعداد آثار موسیقی ما با موضوعات عدالت اجتماعی مشخص نیست؟ در صورتی که در خارج از کشور در مورد هر کدام از این واژه ها گونه های موسیقی وجود دارد. باید دانش موسیقیایی را در خدمت موسیقی پاپ قرار دهیم.
نظر شما