به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری شبستان، «سعید قطبی زاده» در نشست بررسی سینمای «سیدمرتضی آوینی» با محوریت مستند «این است فتح الفتوح» که شب گذشته 20 فروردین در خانه هنرمندان برگزار شد، گفت: وقتی از ساخت یک اثر زمان می گذرد مواجهه آن اثر با زمان حال برای من جالب توجه است. این که فیلم توانسته تازگی خود را حفظ کند و همچنان بدیع است یا نه.
این منتقد سینما ادامه داد: آوینی چه آن زمان که خود در لوکیشن فیلمبرداری بود و چه وقتی نبود نقش یم نویسنده توانا را دارد و شاعرانگی کلام او متاثر از شاعرانی همچون فروغ فرخزاد است اما به نظر می رسد افراط در این بیان شاعرانه موجب نوعی کمبود در اطلاع زسانی فیلم به مخاطب درباره کارکترها یا رویدادها می شود.
وی با بیان این که این گونه جلسات باید زمینه ای برای فراتر رفتن از تعریف های کلیشه ای از آوینی فراهم کند، گفت: دوست دارم درباره مستندهای آوینی به جای وازه مستند جنگی از مستند صلح استفاده کنم چون اتفاقا او از هیجان جنگ فاصله می گیرد.
قطبی زاده ادامه داد: زمانه و خواستگاه فکری آوینی پرورش دهنده نوعی ادبیات است تا ان جا که به نظر می رسد او راه دیگری جز ادبیات و نریشن برای وارد کردن شاعرانگی به مستند نمی شناسد که البته روحیه زمانه اوست.
این منتقد درباره بررسی زیبایی شناسانه مستندهای آوینی گفت: تصاویر ثبت شده در مستندهای آوینی با تعریف قاب های زیبا همخوانی ندارد و دوربین فیلمبرداران مجموعه های جنگی اوینی درصدد ثبت تصاویر زیبا به آن معنا نیست بلکه این تصاویر وحشی و خام اند تا این که در اختیار تدوین گر ماهری چون آوینی قرار می گیرد تا با آن ها فضاسازی کند.
وی ادامه داد: اتفاقا توصیه آوینی به فیلمبرداران این نکته بوده به دنبال تصویر خاص و زیبا نباشند. باید توجه داشت به جز مجموعه های موضوعی، بقیه مستندها راش هایی هستند که آوینی بعضا با رنج آن ها را تبدیل به مستند کرده است.
قطبی زاده در بخش دیگری از سخنان خود به وجوه دیگر شخصیت سیدمرتضی آوینی پرداخت و گفت: در نوجوانی اندکی با آوینی درباره سینمای هیچکاک گفتگو کردم. اکنون احساس می کنم عرصه مستند برای او محدود بود چرا که فردی مثل آوینی که درباره هیچکاک چنان می نوشت، به دنبال خلاقیتی بود که در سینمای داستانی بیشتر امکان تحقق داشت تا در سینمای مستند.
وی تاکید کرد: در سینمای بزدل ما که همه از روی دست هم می نویسند، شان آوینی یک ایدیولوگ است. بنابراین به جای تقدس بخشیدن به او باید او را در آثارش زنده دانست و از او بهره برد.
نظر شما