مشق وفاداری علمدار کربلا پای دل می خواهد

مشق وفاداری علمدار کربلا پای دل می خواهد وشایسته و مطلوب است کهدر عمل و گفتار زندگی آن بزرگوار را نهادینه سازیم.

  خبرگزاری شبستان – مازندران

 

دو برادر، دو تولد مبارک، دو شهادت زیبا، دو بارگاه منور در بین الحرمین، دو سردار عشق و وفاداری که مریدان و ارادتمندان خاص خود را دارند.

 

برادرانی به نام های حسین و ابوالفضل که الگوهای فداکاری و وفاداری هستند و تقدیر از شیرمردان و شیرزنان پاسدار و جانباز چه شایسته و بایسته است.

 

پاسداران و جانبازانی که جان خویش را در دست خویش نهادند و از سخنان رعب انگیز، اندک واهمه ای به خود راه ندادند.

 

اگر قلم ها در وصف دو فرزند حضرت علی و الگوی عدالت، جمع شوند تنها گوشه ای از بزرگی آنها، بیان نمی شود بنابراین مسئولیت و رسالت بزرگی بر عهده کارشناسان، متعهدان و مطلعان قرار دارد.

 

در رثای ابوالفضل همین بس که اگر تشنگی به ما، فشار بسیار وارد کند از اطرافیان و زمین و زمان، طلب آب می کنیم که اندکی از تشنگی خود را رفع کنیم اما عباس چنین نکرد.

 

هنگامی که به سراب بیابان و تابستان داغ، دچار شویم شاید گوشه ای از لب تشنه طفل و فردی را درک کنیم که با چند قطره آب، زندگی دوباره یابد.

 

حضرت ابوالفضل العباس که به باب الحوائج، نیز مشهور است چنان وفاداری را انجام داد که باوجود تشنگی، فقط در فکر سیراب کردن یاران امام حسین(علیه السلام) بود و از نوشیدن آب در کنار این مایه حیاتی، امتناع کرد.

 

بین الحرمین را اگر گوشه ای از طلاقی فداکاری، عشق، وفاداری، مهربانی و عطوفت بنامیم، اندکی از زیبایی و خوبی آن را بازگو نموده ایم و دل های بسیاری برای مشرف شدن و زیارت این مکان مقدس، می تپد.

 

افرادی برای چندمین دفعه به زیارت بین الحرمین و کربلا، رفته اند اما باز هم عشق و علاقه خاصی به رفتن مجدد دارند اما اگر بخواهیم که پیرو واقعی ائمه اطهار(علیهم السلام) خفته در آن باشیم باید به خود، تلنگری بزنیم و به فکر اشخاصی باشیم که به خاطر نداشتن استطاعت مالی حتی یک بار نتوانستند به آن مکان مقدس، قدم بگذارند چراکه مشق وفاداری علمدار کربلا پای دل می خواهد.

 

علاقه و ارادت به ائمه هدی(علیهم السلام) بسیار شایسته است اما شایسته و مطلوب تر، بکارگیری در عمل و گفتار زندگی آن بزرگواران است چرا که عمر، دمی است و مهربانی، مرز نمی شناسد.

 

مهربانی که به طور فطری در هر انسانی است را باید در خود، حفظ کرد و  همچون گُلی خوشبو به پراکندن شمیم آن، اهتمام داشت و چنین روزهایی می تواند گامی برای آغاز دوباره مهربانی باشد که شادی و سرور یکی از نیازهای جامعه امروزی را با ولادت مسعود سرداران کربلا می توان به خوبی اشاعه داد.

یادداشت: معصومه علیزاده

 

 

 

کد خبر 779406

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha