به گزارش خبرنگار شبستان، نشست نقد و بررسی مجموعه تلویزیونی «وضعیت سفید» با حضور حمید نعمت الله، کارگردان، حمیرا ریاضی و سهیلا گلستانی، بازیگر، خشایار موحدیان و سودابه سعیدنیا، تدوینگر و نیما حسنینسب، منتقد روز دوشنبه، 4 آبانماه برگزار شد.
در ابتدای این نشست حمید نعمت الله درباره زمان نگارش فیلمنامه و نحوه شکلگیری ایده اولیه «وضعیت سفید» گفت: پس از فیلم بوتیک فیلمنامه این کار را باهادی مقدمدوست نوشتم. قرار بود این سریال همان زمان ساخته شود، اما این اتفاق نیفتاد تا اینکه پس از گذشت سالها شرایط برای ساخت آن فراهم شد. گروه ما حدود 7 ماه درگیر پیش تولید بود و نزدیک به 18 ماه فیلمبرداری طول کشید. تدوین کار نیز تا امروز ادامه دارد و همزمان با پخش سریال انجام میشود.
نویسنده و کارگردان تلهفیلمهای تلویزیونی «فریدون مهربان است»، «بیا از گذشته حرف بزنیم» و «ای دوست مرا به خاطر آور» ادامه داد: کارهای من و مقدمدوست ربطی به سفارش ندارد، بلکه ایدههایی را که به ذهنمان میرسد با یکدیگر در میان میگذاریم و بدون توجه به جزئیات، درباره آنها حرف می زنیم. به نظرم هر طرح و ایده جالبی، بالاخره راه خود را پیدا می کند.
او افزود: طرح و ایده «وضعیت سفید» هم با در نظر گرفتن شرایط آن سالها، یعنی بمباران تهران در زمستان سال 66 و اینکه مردم چطور از تهران خارج میشدند و به روستاهای اطراف پناه میبردند، شکل گرفت. برای من و هادی مقدم دوست این وضعیت به اندازه کافی، جذاب و سینمایی جلوه میکرد و کاملا قابلیت پرداخت داشت. بعد از این مرحله، شکلگیری شخصیتها اهمیت پیدا کرد. اینکه چند خواهر و برادر با سلایق مختلف مجبور میشوند برای مدتی در یک مکان با هم زندگی کنند. در این مرحله باید سعی میکردیم شخصیتهای جذابی بسازیم که به نظرم این اتفاق افتاده است.
نعمتالله همچنین نوع روایت این سریال را این طور شرح داد: شاید بشود گفت که در داستان «وضعیت سفید» اتفاقات شگفتانگیز و غافلگیرکنندهای نمیافتد. روند نگارش فیلمنامه هم خیلی شکل آموزشی و مدرسهای نداشته،بلکه در اثر تخیلات و صحبت درباره فضا و آن زمان شکل گرفته.
او تصریح کرد: در کنار شیوههای روایت داستانی به صورت آکادمیک که از غرب وارد شده شیوههای دیگری هم وجود دارد. خاطرم هست که مرحوم علی حاتمی در گفتوگویی که خودم با او داشتم به شیوه روایت شرقی اشاره میکرد. مثل «هزار و یک شب» که سریال «هزار دستان» هم به این سبک نوشته و کار شده.
نویسنده و کارگردان فیلم «بیپولی» درباره دلایل انتخاب شیوه روایت داستانی فیلم از سوی کارگردان گفت: گاهی کارگردان نیاز به یک داستان پرافت و خیز دارد. گاهی براساس کششی که یک شخصیت ایجاد میکند، داستان را میپروراند یا از روشهای دیگری استفاده میکند. من در فیلمهای سینمایی که ساختهام و همینطور در سریال «وضعیت سفید» بیش از آنکه قصه برایم اهمیت داشته باشد، بر روی فضاسازی و شخصیت پردازی تاکید میکنم و در آثارم حوصله قصهگویی ندارم.
او با اشاره به نظر برخی منتقدان مبنی بر اینکه سریال «وضعیت سفید» داستان روشنی ندارد و معلوم نیست کی قرار است داستان این مجموعه آغاز شود اظهار کرد: شاید چون این مجموعه داستان پر افت و خیز و پراسترسی ندارد این انتقادها به وجود آمده. این نوع نقد مانند افرادی است که هرچه قدر هم خوراکیهای متنوع و غذاهای لذیذ در دسترس داشته باشند میگویند ما تا برنج و نان نخوریم سیر نمیشویم.
نعمتالله در ادامه از نحوه تهیه اقلام مربوط به دهه شصت در اوقات فراغت خود و مقدم دوست سخن گفت و با بیان اینکه این کار تا پایان ضبط همچنان ادامه داشته، تاکید کرد: میشود گفت ساخت این سریال دردسرهای یک سریال تاریخی را داشت.
نعمتالله با بیان اینکه بازیگران بر اساس میزان شهرت ویژگیهای فیزیکی، قرابت با نقش و میزان غافلگیری برای بیننده انتخاب شدهاند خاطرنشان کرد: برای اینکه در ابتدای کار بیننده با یک سریال بدون بازیگرهای آشنا مواجه نشود، بازیگرهای آشنا انتخاب شدهاند، اما سعی شده که کار ویترین بازیگرها نباشد و همه بوجه سریال صرف بازیگر نشده.
این کارگردان سینما و تلویزیون در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درباره تفاوت نگاه سفید به جنگ در سریال «وضعیت سفید» و نگاه سیاه به آن در تئاتر «زمستان 66» به کارگردانی محمد یعقوبی گفت: من هنوز موفق نشدم تئاتر زمستان 66 را ببینم اما میتوان به جنگ از زوایای مختلفی نگاه کرد. تلخی و تباهی جنگ، یکی از معروفترین وجوه این پدیده است، اما ارتباطهای مهرآمیز در آن زمان برای ما خوب بوده که می شود به آن قشنگ نگاه کرد.
نعمتالله در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر نظارت صدا و سیما بر سریال توضیح داد: ما گام به گام با تلویزیون پیش رفتیم و بدیهی است که بر مسئولان سیما بر کار نظارت داشته باشند.
او همچنین گفت که بهتر بود ساعات پایانی شب به این سریال اختصاص مییافت تا عده بیشتری موفق به دیدن آن میشدند.
وقتی داستان سریال «وضعیت سفید» از سوی حسنینسب، تنها منتقد حاضر در جلسه به داستان «دایی جان ناپلئون» تشبیه شد، نعمتالله گفت: این کار قصه بدیعی نداشت و همان اوایل خود ما هم یاد «دایی جان ناپلئون» میافتادیم، حتی شیوه روایت هم نزدیک است، اما الگوبرداریای انجام نشده. در این کار بیش از «دایی جان ناپلئون» به سبک علی حاتمی مخصوصا «هزاردستان» نگاه داشتم.
او در ادامه از اینکه اجازه داده نشده که در ابتدای تیتراژ مجموعه «وضعیت سفید» به علی حاتمی تقدیم شود گلایه کرد و افزود: احساس خوب و تاثیرپذیری دلپذیر از کارهای حاتمی در این کار وجود دارد، حتی بعضی از دیالوگها مثل «آدم خیس از باران هراس ندارد» از کارهای او گرفته شده.
نعمتالله همچنین درباره بازی اغراق گونه عباس غزالی گفت: بازی عباس غزالی برایم جالب بود و الان هم این بازی را دوست دارم. این شخصیت یک آدم بیسواد و تحت تاثیر دوبلورها و بازیگرهای قبل از انقلاب است به همین جهت بازی اغراق آمیزی دارد و اغراقآمیزتر هم خواهد شد.
او در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: این سریال خیلی دوستانه ساخته شد. حتی در دو ماه پایانی ضبط به بازیگرها گفته شده که قرار نیست دستمزد این دو ماه پرداخت شود، چون بودجه تمام شده بود، اما همه ماندند.
پایان پیام/
نظر شما