شباهت های مهدی موعود(عج) به رسول خاتم(ص)

امام زمان (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) شبیه‌ترین مردم به جدش رسول خدا (صلى الله علیه و آله) است؛ در روش و جهاد و در انقلاب علیه ظلم و طغیان و در دگرگون ساختن سیستم حاکم بر جامعه از دزدى و غارت و به هم ریختگى و نگرانى و اضطراب و در تبدیل آن به نظام و سیستمى که حقوق و حیثیات را حفظ و امنیت و آرامش و هر آنچه موجب خوشبختى مردم مى‌شود.

وقتى که قائم آل محمد (صلى الله علیه و آله) ظهور کند، همان کارى را مى‌کند که جدش رسول الله(ص) کرد. بنابراین، تاج و تخت طاغوت‌ها و ستمگران را در هم مى‌شکند و نظام‌هاى سیاسى را که بر دروغ و نیرنگ و نفاق هستند، برمى‌چیند و همه جوانب و مفاهیم عدل را برقرار مى‌کند.

روایات و اخبار زیادى از پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) و ائمه هدى (علیهم السلام) که به ما رسیده، دلالت مى‌کنند که حضرت مهدی (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، امام منتظَر و شبیه جدش رسول الله (صلى الله علیه و آله) است، که به برخى از آنها اشاره می‌نماییم:

1-عایشه از پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) روایت مى‌کند که حضرت(ص) فرمود: «المهدى رجل من عترتى یقاتل على سنتى کما قاتلت انا على الوحى1؛ مهدى، مردى از عترت من مى‌باشد که براساس سنت من مقاتله مى‌کند همچنان که من براساس وحى، مقاتله نمودم».

2- جابربن عبدالله انصارى از پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله) روایت مى‌کند که حضرت(ص) فرمود :«المهدى من ولدى، اسمه اسمى و کنیته کنیتى، اشبه الناس بى خَلقا و خُلقا تکون له غیبة و حیرة تضل فیها الامم، ثم یقبل کالشهاب الثاقب یملؤ ها عدلا و قسطا کما ملئت جورا و ظلما2؛

مهدى از فرزندان من و هم‌نام و هم‌کنیه من است. از همه مردم در خوى و شمایل به من شبیه‌تر است، او داراى غیبتى است که امت‌ها در آن تحیر پیدا مى‌کنند و سپس مانند ستاره تابان ظهور مى‌کند و زمین را بعد از آن که از جور و ستم پر شده باشد، از عدل و داد پر مى‌کند».

3-حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) با سلسله سند خود از جد بزرگوارش حضرت رسول اکرم (صلى الله علیه و آله) روایت مى‌کند که حضرت(ص) فرمود: «المهدى من ولدى اسمه اسمى و کنیته کنیتى، اشبه الناس بى خَلقا و خُلقا تکون له غیبة و حیرة حتى تضل الخلق عن ادیانهم فعند ذلک یقبل کالشهاب الثاقب فیملؤ ها قسطا و عدلا کما ملئت ظلما و جورا3؛

مهدى از فرزندان و هم‌نام و هم‌کنیه من است، از نظر خلق و شمایل، شبیه‌ترین مردم به من است، داراى غیبتى است که مردم در اثر تحیر، از دین‌شان گمراه مى‌شوند و در این شرایط است که همانند ستاره درخشان، ظهور مى‌کند و زمین را از قسط و عدل پر مى‌کند، همچنان که از ظلم و جور پر شده بود».

4-حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) با سلسله سند از جدش رسول خدا (صلى الله علیه و آله) روایت مى‌کند که حضرت فرمود: «القائم من ولدى اسمه اسمى و کنیته کنیتى و شمائله شمائلى و سنته سنتى یقیم الناس على ملتى و شریعتى و یدعوهم الى کتاب ربى عزوجل، من اطاعه فقد اطاعنى و من عصاه فقد عصانى و من انکره فى غیبته فقد انکرنى و من کذبه فقد کذبنى و من صدقه فقد صدقنى الى الله اشکو المکذبین لى فى امره ، الجاحدین بقولى فى شاءنه و المضلین لامتى عن طریقته و سیعلم الذین ظلموا اى منقلب ینقلبون4؛

قائم آل محمد(ص)، از فرزندان من، هم‌نام و هم‌کنیه من، شمایل او شمایل من، سنت و روش او سنت من است. مردم را بر شریعت و راه من، قرار مى‌دهد و آنان را به کتاب خداى عزوجل (قرآن) دعوت مى‌کند. هر کس از او پیروى کند، در حقیقت از من پیروى نموده و هر کس از او نافرمانى کند، مرا نافرمانى نموده، هر کس او را در غیبتش انکار کند، مرا انکار کرده، هر کس او را تکذیب نماید، مرا تکذیب نموده، هر کس او را تصدیق کند، مرا تصدیق نموده و من از تکذیب کنندگان و منکرین او و گمراه کنندگان مردم از راه و طریقه او، به خداى متعال شکایت مى برم و ستمکاران به زودى خواهند دانست که به چه کیفرگاه و دوزخ انتقامى بازگشت مى‌کنند».

این حدیث از روشن‌ترین احادیث نبوى است که دلالت دارد بر این که حضرت مهدى (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) در بسیارى از امور همانند جدش رسول اکرم (صلى الله علیه و آله) است.

5- «ابو صالح سلیلى» در کتاب «الفتن» از حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) روایت کرده است که حضرت(ع) فرمود: «حضرت مهدى (علیه السلام) از نظر خلق و شمایل و محاسن و صفات برجسته، شبیه‌ترین مردم به رسول خدا است.»5

و مانند این روایات از پیامبر اکرم (صلى الله علیه و آله) و از ائمه اطهار (علیهم السلام) در تاریخ، فراوان آمده و همه آن‌ها آشکارا دلالت دارند که مهدى منتظر، نه فقط در خلق و خوى و شمایل که به سبب آن‌ها بر انبیاء امتیاز پیدا کرده است، بلکه در حرکت و اقدامات اصلاحى و مبارزه و جهادش در نابودى جور و ستم و تحقق بخشیدن به حق و عدالت در زمین، شبیه جد بزرگوارش رسول خدا است.

پی‌نوشت‌ها:

1- ینابیع المودة، ص 433.

2- همان، ص 488.

3- همان، ص 493.

4-بحارالانوار، ج 51، ص 73.

5-الملاحم و الفتن، باب 79.

برگرفته از سایت بنیاد مهدویت و آینده پژوهی