به گزارش خبرگزاری شبستان از شیروان غارهای شیروان با زیبایی های خاص و شگفتی که دارند هر ساله مورد استقبال بسیاری از مسافران و گردشگران از اقصی نقاط مختلف هستند به طوری که طی چند ساله اخیر چندین گردشگر خارجی از آنان بازدید کردند.
استقبال مسافران و گردشگران از این غارها در فصل تابستان و بهار بسیار مشاهده می شود، اما با این وجود هنوز نام این غارهای اعجاب انگیز و مکان آن برای بسیاری ناشناخته است که این امر نیازمند معرفی و اطلاع رسانی می باشد که در این صورت شاهد افزایش گردشگر خواهیم بود.
غارهای دستکند هنامه
غارهای هنامه شیروان یک مجموعه معماری دستکند هستند که در سه طبقه روی هم در سینه کوهی در جنوب روستای هنامه از توابع دهستان سیوکانلو در 18 کیلومتری شمال شهرستان شیروان قرار گرفته است.
غارهای دستکند در یکی از دره های فرعی رود اترک به ارتفاع حدود هزار و 445 متر بالاتر از سطح دریا واقع شده اند که از جاذبه های دیدنی خاصی برخوردار است.
مجموعه معماری دستکنه با توجه به وسعت آن ها زمانی جمعیت قابل توجه از ساکنین بومی منطقه را در خود جای می داده و در سینه کوهی به نام گرمه دره قرار گرفته که حدود 100 متر از کف دره ارتفاع دارد.
غارهای هنامه شیروان در سه طبقه روی هم در دیواره عمودی کوه حفر شده و سقف هر طبقه کف طبقه فوقانی را تشکیل می دهد که سقف و یا کف اتاق ها یک لایه متراکم شنی با ضخامت 50 تا 100 سانتیمتر است که به طور طبیعی در کوه وجود داشته و به طور مناسب از آن بهره برداری شده است.
دسترسی به این اتاق از بالای کوه غیر ممکن است و رودخانه فصلی پای کوه (غارها) در تأمین آب ساکنین غارها نقش اساسی ایفا کرده است.
در طبقه سوم غار اتاق های کمتر ولی نسبتاً بزرگی دارد که احتمالا انبار بوده اند که تمام عناصر معماری داخل این فضاها از قبیل آخورها، اجاق ها و ... از جنس کوه به صورت دستکند ایجاد شده که در حال حاضر به طور کلی حدود 20 اتاق در این مجموعه دستکنه سالم باقی مانده و بخش بزرگی از فضاها نیز در اثر ریزش دیواره کوه منهدم شده است.
این مجموعه منحصر به فرد در خراسان شمالی که مربوط به قرون اولیه اسلامی( قرن 3-5 ق ) با شماره 22214 در فرودین 1386 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
با توجه به فضای وسیع و باز قسمت غربی غارهای هنامه شیروان و اجرای طرح نهال کاری و کمپ می تواند یکی از مناطق گردشگری شیروان باشد.
غار پوستین دوز:
این غار عجاب انگیز در شش کیلومتری شمال شرقی شهر لوجلی مرکز بخش سرحد و 32 کیلومتری مرکز شهرستان شیرروان در دامنه کوه های امام حاضر قرار دارد.
وجه تسمیه آن نیز از روستای متروکه پوستین دوز در سه کیلومتری شرق غار گرفته شده است که با دهانه نسبتا بزرگ و گنیدی شکل به عرض چهار متر و ارتفاع سه متر به دروازه ای شبه است که رو به قبله(جنوب غربی) باز می شود.
نوع و جنس غار پوستین دوز آهکی است و تولد قندیل ها از جوان بودن غار حکایت می کنند و درون غار مربوط و خاک آن زرد است به نحوی که غارنوردان پس از خارج شدن از غار کاملا زرد زعفرانی جلوه می کنند.
اطول غار 150 متر و زمان بازدید دو ساعت است که ز ویژگی های غار پوستین دوز شیروان عبور از چهار منطقه که سینه خیز سابق را ندارد منتهی کمی مشکل و فنی است.
در کل غار پوستین دوز شیروان با وجود انشعاب های فراوان و حفره های به هم پیوسته و پیچ در پیچ، غارنوردان راه را گم می کنند و برای افراد ناوراد و غیر فنی بازدی از این غار بدون راهنما و نخ کشی دشورا و خطرناک است.
غار کافر قلعه:
این غار در روستای گلیان و در فاصله 23 کیلومتری جنوب شیروان قرار دارد.
غار کافر قلعه همان گونه که از اسمش پیداست غاری مسکونی بوده و در زمان های گذشته از آن به عنوان پناهگاه استفاده می شده است چون در اطراف آن آثاری از سنگ چینی و دیوراه های سنگی به چشم می خورد و در راستای این غار در پای کوه کورستان قدیمی کوچکی قرار دارد که مسکونی بودن آن را به اثبات می رساند.
دهانه غار عمودی به سمت زمین و به صورت شکافی سنگین است که انسان ناچار است خمیده راه برود تا برسد.
طبق اظهار مطلعین قسمتی از دهانه غار مسدود شده است زیرا در سابق چاهی به عمق چهار متر وجود داشته که به سمت شرق منتهی می شد و دارای سالن ها و فضاهایی بود که حتی اجناس عتیقه و کتاب های خطی نیز از این غار به دست آمده است.
غار اسطرخی:
غار اسطرخی در روستای اسطرخی در فاصله 28 کیلومتری جنوب شهر شیروان واقع شده است که روستای گردشگری دارای بلندترین آبشار(25 متری) و چشم اندازهای بکر و دیدنی است که در بهار و تابستان انبوه گردشگران را به خود جلب می نماید.
غار اسطرخی که در شرق این آبشار معروف واقع است پیش تر دارای چکیده ها و چکنده های بسیاری بود که بتدریج به علت عدم آگاهی بعضی از بازدیدکنندگان، قریب به اتفاق این قندیل ها تخریب و به ویترین منازل منتقل شده است.
اخیرا حتی دهانه این غار هم بر اثر دخالت های انسانی تخریب و مسدود شده است.یکی از غارنوردان اظهار کرد: بنده خودم تا عمق 16 متری که مملو از قندیل ها بود و از سقف آن آب ریزش می کرد رفتم و به اسطرخی برخورد کردم که با وسایل اولیه قادر به ادامه حرکت نشدم.
از دیگر غارهای شیروان می توان به غار دامچی اشاره کرد که هنوز مورد مطالعه و تحقیق قرار نگرفته است.
نظر شما