به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از دزفول، مسجد قدیمی جامع دزفول بر اثر آنچه نفوذ پسآب عنوان شده دچار آسیب شده و پایه های ایوان شرقی و غربی به سمت حیاط داخلی مسجد منحرف شده است.
این انحراف را از کج شدن داربست های فلزی جوش شده به این ایوان ها به خوبی می توان دید. انحراف ستون های آجری داخل شبستان نیز کاملاً مشهود است.
«حجت الله آریایی»، در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در دزفول، در این خصوص، اظهار کرد: پایه های این مسجد بر اثر نفوذ آب طی سالیان گذشته دچار نشست شده است.
رئیس اداره میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری دزفول، با بیان اینکه مسجد جامع دزفول به ثبت ملی رسیده است، افزود: سالانه بودجه و اعتبار برای مرمت و نگهداری این مسجد قدیمی اختصاص یافته است اما کافی نیست.
وی با اشاره به اینکه برای مرمت مسجد جامع نیازمند اعتبار ویژه ملی هستیم، اضافه کرد: علت نشست پایه های این مسجد نفوذ آب است که طی سالیان گذشته به دلیل آسیب به ایزوگام سقف مسجد آب به مرور وارد پایه های مسجد شده و باعث نشست آن شده است.
آریایی، خاطر نشان کرد: همچنین به دلیل وجود فاضلاب پشت دیوار و نفوذ به درون پایه ها هماهنگی هایی با ارگان های مربوطه جهت حل این مشکل انجام گرفته است.
مسجد جامع، اولین و قدیمی ترین مسجدی است که در دزفول ساخته شده و در مرکز این شهرستان قرار دارد. ساخت این مسجد که به سبک معماری دوره ساسانی است٬ بین قرن های سوم و چهارم هجری قمری صورت گرفته است.
این مسجد در سدهٔ هفت و ۱۲ بازسازی شده و ایوان شرقی آن از بناهای دوران صفویه است که در سال ۱۱۱۰ ه.ق بنا شده و سردر و گلدسته های آن از قرن ۱۲ است و در ساختن این بنا از شیوه معماری کاخ ایوان کرخه استفاده شده است.
مسجد جامع در گذر زمان از ابتدای احداث همواره در کانون توجهات بوده و به دلیل اهمیتی که داشته در دوره های مختلف بازسازی و مرمت شده است. از روی سنگ نوشته هایی که در مسجد موجود است آخرین مرمت های این مسجد در دوره های صفویه و قاجاریه بوده، از جمله بر روی یکی از سنگ ها، تاریخ تعمیر، مقارن با پادشاهی شاه سلطان حسین صفوی است و به همین خاطر رنگ های آبی و فیروزه و کاشی های آبی که شاخصه معماری آن دوران است در بخش هایی از مسجد دیده می شود.
هسته اوليه مسجد در قرن سوم هجرى ساخته شده كه قسمت غريب خانه است و در ادوار مختلف بخش هايى به آن اضافه شده و بعد از غريب خانه توسعه مسجد در ضلع جنوبى با پيدايش شبستان جنوبى مسجد در قرن هفتم شروع شده است.
ايوان جلوى غريب خانه (ضلع شرقى صحن) چنانكه از سنگ نبشته بالاى در برمى آيد متقارن با زمان پادشاهى سلطان حسين صفوى ساخته شده (1110 هـ.ق) است و ساخت گلدسته ظاهراً در روزگار محمدعلى ميرزا دولتشاه انجام شده است.
قديمى ترين سنگ نوشته اى كه تعمير مسجد را نشان می دهد در سردر اصلى مسجد نصب شده كه تاريخ آن 1157 هـ.ق (1157 تا 1160) سلطنت نادرشاه افشار است كه در آن مقرنس سردر مسجد تجديد شده است .
در دو سوى خاورى ديوار ضلع شمالى بر ستون اتاق دفتر هيئت امنا و كتابخانه به طور برجسته كلمات (الله، محمد، على، فاطمه، حسن و حسين) و تاريخ 1253 هـ.ق نوشته شده كه نشان دهنده تعمير اين بخش از مسجد در زمان سلطنت محمدشاه قاجار است.
بر بالاى در غريب خانه بر بالاى آجر ششم از بالاى درب عدد 1331 برجسته نشان داده شده كه تاريخ آخرين تعمير بخش خاورى و حوضخانه مسجد را مى نماياند. ضمنا در تاريخ مذكور كه زمان امامت آقاسيد محمد سيدآقاميرى بوده كف ايوان شرقى و شبستان هاى جنوبى رابا آجر نيز مفروش ساخته اند.
بازسازى ورودى مسجدجامع دزفول كه در جنگ تحميلى عراق ويران گشت متأسفانه تابع هيچگونه اصول و قوانين مرمتى نبوده و حتى شكل ظاهرى سردر قديمى مسجد در نما و ابعاد و اندازه نيز آن را حفظ نكرده اند.
نظر شما