روایت نمایشی نگار اراکی که یک شبه حافظ قرآن شد

خبرگزاری شبستان _ استان مرکزی: «ملا باید برای خدا درس بده نه برای خروس ...کاظم اینو گفته؟...خوب گفته !... این جغله داره یه شبه ره صد ساله می ره ... نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد.»

آنچه در بالا آمد قسمتی از دیالوگ نمایشنامه کربلایی کاظم است که به تازگی توسط هنرمندان استان مرکزی به نمایش در آمده است. حدود یک صدسال پیش در روستایی به نام ساروق که آن روزها از دهات بزرگ حومه اراک محسوب می شد، اتفاق نادری در اعماق خاموشی روی داد که طی آن جوان پاک نهاد 27 ساله ای به نام محمدکاظم کریمی که هنوز به مکتب نرفته بود و به قول خودش ملا ندیده بود، به یک باره حافظ کل قرآن شد.

واقعه ای که محمدکاظم بعدها سعی در مخفی نگه داشتن آن داشت اما به ضرورتی که پیش آمد آن راز از پرده بیرون افتاد و برای سال ها بزرگترین علمای دینی ایران، عراق، کویت و مصر پیرامون آن به بررسی و مطالعه پرداختند و اغلب قریب به اتفاق ایشان بر این معجزه قرآنی مهر تأیید نهادند.

آیت الله سیداحمد زنجانی، آیت الله سیدعبدالله شیرازی، آیت الله مرعشی نجفی و آیت الله مکارم شیرازی از جمله این بزرگانند.

ناصر کریمی نیک کارگردان و نویسنده تئاتر کربلایی کاظم در خصوص چگونگی و نحوه ساخت این تئاتر به خبرنگار شبستان می گوید: زندگینامه کربلایی کاظم را ابوالفضل حاجی علی خانی بازی و دکتر نیره قربانی عهده دار طراحی صحنه و لباس این نمایش است.

وی با بیان اینکه ولایتمداری کربلایی کاظم و اندرز گرفتن وی از روحانی اعزامی به روستا از جنبه هایی است که در نمایش به خوبی احساس می شود، افزود: فرازهای دراماتیک و نمایشی زندگی ایشان نیز به نمایش کشیده شده است.

کریمی نیک با اشاره به تحقیقاتی که از حافظ قرآن شدن کربلایی کاظم به دست آورده گفت: بزرگان و علمایی که از ایشان در خصوص کربلایی کاظم سوالاتی پرسیده همگی متفق القول هستند که حضرت ولی عصر(عج) قرآن را بر سینه کربلایی کاظم قرار داده است و این معجزه را به وی اعطا می کند.

کارگردان و نویسنده نمایش کربلایی کاظم با اشاره به حضور و اجرای این نمایش در جشنواره استانی تئاتر استان مرکزی در هفته پایانی مهرماه ادامه داد: مدت اجرای این نمایش یک ساعت و 10 دقیقه است که با نورپردازی صحنه در زمانی که کربلایی کاظم حافظ قرآن می شود همراه است.

حال این سوال مطرح می‌شود که چرا خداوند کربلایی کاظم را مورد لطف خود قرار داده و او را حافظ قرآن قرار می‌دهد؟

خود کربلایی کاظم به این سوال اینگونه پاسخ می‌دهد که: من سه چیز را رعایت می‌کردم که شاید به خاطر همین سه چیز مورد لطف خداوند قرار گرفتم:

1- این که هرگز لقمه حرام نخوردم،
2- هرگز نماز شبم ترک نشد،
3- پرداخت خمس و زکاتم را هرگز قطع نکردم.

ایشان می‌گفت وقتی می‌خواهم لقمه شبهه‌ناکی بخورم احساس سیری به من دست می‌دهد. وی می‌گفت روی سینه‌ام نوری را می‌بینم که به محض مواجه شدن با لقمه حرام آن نور به تیرگی گرایش پیدا می‌کند و اگر لقمه حرامی بخورم بالا می‌آورم.

چگونگی وفات کربلایی کاظم: ایشان20 روز قبل از فوتش در ساروق درباره مسئله فوت و دفن خود با فرزندانش صحبت کرد. وی گفت من همین روزها فوت خواهم کرد. وقتی مُردم جنازه‌ام را به قم منتقل کنید و در آنجا به خاک بسپارید. بعد کمی درنگ کرد و گفت خب اگر من اینجا بمیرم شما برای انتقال جنازه‌ام به قم دچار مشکل می‌شوید، من می‌روم قم. پس فردای آن روز به قم رفت و 20روز بعد در آنجا فوت کرد و در قبرستان نو به خاک سپرده شد.

پایان پیام/