خبرگزاری شبستان-آران و بیدگل: این روزها اگر چه در آبادیِ ما پایانِ نمایش آیینی و قصه ی «بانوی بی نشان» رقم می خورد اما نشانِ آن بانو بر تارک آبادیِ ما قرن‌هاست که برقرار بوده و خواهد بود. جناب محمد هلال(ع)، نشانی درخشان از بانوی بی‌نشانی است که سپهر کویر تشنه ی مرکز ایران را پرتو افشانی می کند تا آیندگان مان را رهنما باشد و نشان گم نشود.
اگر چه یک سال دیگر به همت عاشقانِ بانوی خانه ی وحی، در آبادی ما هنر به گوهر عشق متبرک شد و برای خلق صحنه هایی از زندگی دُردانه ی هستی، همه گریستند اما این راه بی پایان که قرن هاست طی شده، همچنان ادامه خواهد داشت و آنچه باقی خواهد ماند خاطراتی است که در صحنه هنرمندی دست اندرکاران به جا مانده و نغمه هایی که به جان و دلِ تماشاگران و شیفتگان سپرده شده است.
و اینک اگر چه فرصت حضور برای بزرگداشت شب های بی قراری خانه حضرت علی(ع) گذشت اما روزها و شب های همجواری با فرزند علی(ع) که حریمش فاطمی ترین حرم اهل بیت(ع) در ایران عزیز است، همچنان باقی است.
گروه کانون فرهنگی هنری امام زمان(عج) که افتخار دارد در همسایگی این کرم خانه ی اهل بیت(ع) همواره مُتنعِّم از لطف حضور این مهاجر علوی به این سرزمین بوده اند، با تاسی به آموزه های دینی و علوی همواره چراغ عشق و هنر را توامان نگه داشته است.
این یک حقیقتی است که همیشه پایان قصه ها آغاز دیگری است که قصه پردازان را به فردایی دوباره امیدوار می‌سازد؛ این برگرفته از آیه ی شریفه‌ی ای است که در سوره الرحمن می گوید: کل یوم هو فی شان ، او هر روزی در خلقی جدید است.
و اینک از جامعه هنری آبادی بویژه کانون فرهنگی هنری امام زمان(عج) انتظار می رود با پایان نمایش آیینی «بانوی بی نشان»، برای نشان آن بانو در آبادی خود همتی کنند و نمایش آیینی سال آتی را با موضوع وصیت حضرت زهرا در شب های آخر عمر تا حضور و رحلت حضرت محمد هلال(ع) در این خطه کویری را به روی صحنه بیاورند.
تا آغازی دوباره بدرود و بر بانوی بی نشان و دودمان پاکش صدها درود.
مقداد نمکی/کارشناس ارشد علوم قرآن و حدیث
نظر شما