به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری شبستان، ایران در بخش های مختلف اقتصادی در سال های اخیر به رشد چشمگیری رسیده است و آمارهایی که در آستانه چهل سالگی انقلاب اسلامی از سوی مسئولان بخش های مختلف ارائه و منتشر می شود همگی نشاندهنده حرکت ایران در مسیر توسعه است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی با تدویت سیاست های کلی نظام در قالب برنامه های توسعه 5 ساله افق پیش روی کشور در حوزه های مختلف ترسیم شده است و با تدوین سند چشم انداز 20 ساله نظام رسیدن به خودکفایی در بخش های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی تا سال 1404 به عنوان هدف نهایی در این باره زمانی اولویتی برای مدیران هر بخش شده است.
بر این اساس بر طبق آمارهای جهانی نمودار رشد ایران در منحنی صعودی است و حتی با وجود تحریم ها نیز این رشد ادامه دار بوده است و حالا بر اساس آخرین آمارها ایران در لجستیک و زنجیره تامین در جهان 32 پله صعود کرده است.
زنجیره تامین تمام فعالیتهای مرتبط با جریان و تبدیل کالاها از مرحله ماده خام (استخراج) تا تحویل به مصرفکننده نهایی و نیز جریانهای اطلاعاتی مرتبط با آنها را شامل میشود به طور کلی زنجیره تامین زنجیرهای است که همه فعالیتهای مرتبط با جریان کالا و تبدیل مواد از مرحله تهیه ماده اولیه تا مرحله تحویل کالای نهایی به مصرفکننده، برنامه ريزي و مديريت عرضه و تقاضا، تهيه مواد، توليد و برنامه زمانبندي محصول يا خدمت، انباركردن، كنترل موجودي و توزيع، تحويل و خدمت به مشتري را شامل میشود.
برخی زنجیره تامین را در روابط میان خریدار و فروشنده محدود کردهاند که این نگرش تنها بر عملیات خرید رده اول در یک سازمان متمرکز است. گروه دیگری دید وسیعتری به زنجیره تامین دارند و آن را شامل تمام سرچشمههای تامین برای سازمان میدانند. با این تعریف، زنجیره تامین شامل تمام تامینکنندگان رده اول، دوم، سوم است.
زنجیره تامین شامل سه حوزه تدارک، تولید و توزیع است. زنجيرههاي تامين در سازمانهاي توليدي و خدماتي وجود دارند، هرچند كه پيچيدگي زنجيره ممكن است از صنعتي به صنعت ديگر و از شركتي به شركت ديگر شديداً متغیر باشد. زنجیره تامین شامل 5 اصل اساسی ارتباطات، همکاری، همگام سازی، اهرم قدرت و مقیاس پذیری است که اهمیت این موضوع را نشان می دهد.
هدف هر زنجیره تأمین ایجاد بیشینه ارزش کل برای تمامی عناصر درگیر در آن از مشتری تا اولین تأمین کننده است. ارزش در زنجیره تأمین به معنای تفاوت میان ارزش محصول یا خدمت نهایی برای مشتری و هزینه یا تلاشهایی است که زنجیره تأمین برای برآورده کردن نیاز مشتری صرف میکند. برای اغلب زنجیره های تأمین تجاری، ارزش مترادف با سود آوری کل در نظر گرفته میشود، یعنی تفاوت میان درآمد حاصل از پرداخت مشتری و کل هزینه های زنجیره تأمین البته علاوه بر سود اهداف دیگری نیز در زنجیرههای تأمین قابل شمارش میباشند که از جمله آنها میتوان به حفظ محیط زیست، افزایش قابلیت اطمینان، افزایش پاسخگویی اشاره کرد.
سرپرست شرکت سهامی نمایشگاه های بین المللی ایران اعلام کرده است که «جایگاه ایران در لجستیک و زنجیره تامین در جهان به رتبه 64 ارتقا یافته است در حالی که در سال 2016 میلادی کشورمان در رتبه 96 قرار داشت.
ایرنا به نقل از «بهمن حسین زاده» نوشته است: «لجستیک در کاهش هزینه های تمام شده تولید نقش مهمی ایفا میکند و تسهیل حمل و نقل کالا از یک منطقه به منطقه دیگر، از ویژگی ها و مزیت های نظام لجستیک و زنجیره تامین است. آلمان در رتبه نخست لجستیک و زنجیره تامین قرار دارد. این بخش مهم اقتصادی مزیت های اشتغالزایی و توسعه ترانزیت کالا در جهان نقش مهمی دارد. امروزه در جهان پیشرفت کشور ها مرهون لجستیک و زنجیره تامین است که با استفاده از شبکه اینترنت، کشورهای مختلف جهان میتوانند به سرعت در این زمینه به پیشرفت برسند.»
یادآور می شود: فرآیند مدیریت زنجیره تامین شامل مراحل زیر است:
برنامه ریزی
مرحله اولیه فرآیند زنجیره تامین، برنامه ریزی است. ما نیاز به توسعه ی یک برنامه یا استراتژی داریم تا بفهمیم که محصولات و خدمات ما، چگونه نیازهای مشتریان را برآورده می کنند. در این مرحله، برنامه ریزی باید بیشتر روی طراحی یک استراتژی با هدف ماکزیمم کردن سود، تمرکز کنیم.
برای مدیریت تمام منابع مورد نیاز برای طراحی محصولات و ارائه خدمات، یک استراتژی باید توسط شرکت ها طراحی شود. مدیریت زنجیره تامین به طور عمده بر برنامه ریزی و توسعه مجموعه ای از معیارها تمرکز می کند.
توسعه (منبع)
پس از برنامه ریزی، گام بعدی شامل توسعه و یا یافتن منابع است. در این مرحله، عمدتا تمرکز ما بر ایجاد رابطه قوی با تامین کنندگان مواد خام مورد نیاز برای تولید است. این مرحله نه تنها شامل شناسایی تامین کنندگان قابل اعتماد است، بلکه روش های گوناگون برنامه ریزی از جمله برنامه ریزی حمل و نقل، تحویل و پرداخت محصول را شامل می شود.
شرکت ها نیاز به انتخاب تامین کنندگان برای ارسال اقلام و خدمات مورد نیاز برای توسعه محصول خود دارند. بنابراین در این مرحله، مدیران زنجیره تامین نیاز به ایجاد مجموعه ای از فرآیندها (قیمت گذاری، تحویل و پرداخت) با تامین کنندگان و نیز ایجاد معیارهای کنترل و بهبود روابط دارند.
در نهایت، مدیران زنجیره تامین می توانند تمامی این فرآیندها را برای مدیریت موجودی کالاها و خدمات خود ترکیب کنند، که شامل دریافت و بررسی کالاهای ارسالی، انتقال آنها به تأسیسات تولید و تأیید پرداخت های تامین کننده می باشد.
ساخت
مرحله سوم در فرآیند مدیریت زنجیره تامین، تولید یا ساخت محصولاتی است که مورد تقاضای مشتری است. در این مرحله، محصولات طراحی، تولید، تست، بسته بندی می شوند و برای تحویل هماهنگ می شوند.
در اینجا، وظیفه مدیر زنجیره تامین، برنامه ریزی تمام فعالیت های مورد نیاز برای تولید، تست، بسته بندی و آماده سازی برای تحویل است. چون شرکت ها می توانند سطح کیفیت، خروجی تولید و بهره وری کارگران را در این مرحله ارزیابی کنند، این مرحله به عنوان متمرکزترین واحد ارزیابی در زنجیره تامین در نظر گرفته می شود.
ارسال
مرحله چهارم مرحله ارسال است. در این مرحله، محصولات توسط تامین کننده به مشتری ارسال می شود. چون در این مرحله سفارشات مشتری پذیرفته و تحویل کالاها برنامه ریزی می شود، در واقع، این مرحله، فاز لجستیک است. در این مرحله شرکت ها برای دریافت سفارشات از مشتریان، ایجاد یک شبکه از انبارها، انتخاب وسیله برای ارسال محصولات به مشتریان و ایجاد یک سیستم صورتحساب برای دریافت پرداخت ها، با یکدیگر همکاری می کنند، به همین دلیل، مرحله ارسال اغلب به عنوان لجستیک شناخته می شود.
برگشت
مرحله آخر و نهایی مدیریت زنجیره تامین به عنوان برگشت شناخته می شود. دراین مرحله، کالاهای معیوب یا آسیب دیده توسط مشتری به تامین کننده بازگردانده می شوند. در اینجا، شرکت ها باید به درخواست های مشتریان پاسخ دهند و به شکایات رسیدگی کنند.
این مرحله اغلب به عنوان یک بخش چالش برانگیز در زنجیره تامین برای بسیاری از شرکتها است. برنامه ریزان زنجیره تامین نیاز به ایجاد یک شبکه پاسخگو و انعطاف پذیر برای پذیرش محصولات آسیب دیده، معیوب و اضافی از مشتریان خود و تسهیل روند بازگشت برای مشتریان را دارند./
نظر شما