خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: شمارش آرای همه پرسی مردمی قانون «بانگسامورو»، اعطای خودمختاری به مسلمانان مورو در جنوب فیلیپین نشان می دهد که 88.57 درصد به این همه پرسی رای «آری» دادند تا به چهار دهه درگیری بین مسلمانان و دولت فیلیپین پایان دهند.
براساس این رای گیری، خودمختاری منطقه «میندانائو» در جنوب این کشور لغو شد و منطقه بانگسامورو به عنوان منطقه خودمختار جایگزین شد تا مسلمانان بتوانند بدون درگیری و خونریزی در این منطقه سکونت کنند.
نزدیک به یک میلیون و 700 هزار هزار در مرحله اولین این همه پرسی شرکت کردند، اگرچه این نتیجه مثبت به اینجا بسنده نمی شود، بلکه فیلیپینی ها همه پرسی دیگری را در پیش دارند که در ششم فوریه 2019 برای تعیین سرنوشت مناطق دیگری که خواهان پیوستن به منطقه بانگسامورو هستند، برگزار خواهد شد.
برهمین اساس، دولت فیلیپین هر ساله، مبلغی را برای مدیریت این حکومت خودمختار اختصاص خواهد داد. مالیات جمع آوری شده از این منطقه بین حکومت خودمختار و دولت مشترک خواهد بود. علاوه براین دادگاه هایی براساس احکام شریعت اسلامی نیز برپا خواهد شد.
مسلمانان مورو در اداره امور داخلی آزادند، اما در امور خارجی، دولت مرکزی را تبعیت خواهد کرد. «جبهه اسلامی آزایبخش مورو» به تدریج سلاح های خود را همزمان با اجرای برنامه های توافق خودمختاری تحویل خواهد داد تا این فرآیند در سال 2022 تکمیل شود و این جبهه به نهاد سیاسی تابع قانون احزاب تبدیل شود.
این رویداد مهم برای مسلمانان درحالی رخ می دهد که نزدیک به 150 هزار نفر از دهه 70 تاکنون در درگیری با دولت مرکزی کشته شده اند. آنها در این مدت مبارزه خواهان حکومت خودمختار یا استقلال در جزیره مسلمان نشین میندانائو بودند. حال به امید پایان دادن به درگیری ها به این همه پرسی رای مثبت دادند.
مسلمانان فیلیپین امیدوارند که برپایی حکومت خودمختار بتواند به حل مشکلات درگیری دولت و برخی از گروههای تندرو با مسلمانان در این کشور آسیایی کمک کند.
مسلمانان فیلیپین همچنین می خواهند پس از گذشت دهه ها درگیری، آرزوهای خود را محقق کند و شعایر دینی شان را بدون تهدید برگزار کنند.
می توان این همه پرسی را فرصتی برای مسلمانان فیلیپین دانست تا بتوانند آنگونه که می خواهند شریعت اسلامی را در این منطقه اجرایی کنند و اگر این تجربه حکومت خودمختار برای مسلمانان این کشور مثبت باشد، می توان از این تجربه در کشورهای دیگر از جمله میانمار نیز استفاده کرد و مشکل اقلیت های مسلمان مانند بحران روهینگیا را حل کرد.
اگرچه بیشتر کشورهایی که به اتحاد مناطق جغرافیایی خود می اندیشند، بعید است که به مسئله حکومت خودمختار روی بیاوردند.
همچنین درصورت موفقیت مسلمانان در اداره حکومت خودمختار، این احتمال وجود دارد که برخی از اقلیت های دیگر را نیز تشویق به برپایی مناطق خودمختار شود و احتمال مخالفت کشورها با این مسئله وجود دارد.
با این وجود باید دید که روند برپایی این منطقه حکومت خودمختار چگونه خواهد بود و آیا این همه پرسی می تواند پایانی بر بحران چهار دهه درگیری بین دو طرف باشد.
نظر شما