رمز ماندگاری همتایی بی همتا

خبرگزاری شبستان: سالروز ازدواج امام علی(ع) و حضرت فاطمه(س) بهانه‌ای شد، تا هر یک از ما که خود به نوعی به این خاندان نزدیک و ارادت‌مند می‌دانیم، کمی بیشتر و بهتر مرام و مسلک این افراد را در زندگی شناسایی کنیم و با الهام گرفتن از این نوع تربیت شگرف زندگی خود را ادامه دهیم و بدین شکل بتوانیم آرامش را در زندگی به خود اطرافیانمان هدیه دهیم.

با توجه به اینکه ولادت حضرت زهرا (س) اسوه زنان عالم در زمانی بود که پنج سال از بعثت پیامبر اکرم (ص) می‌گذشت و خانه ایشان در انتظار نوزادی مبارک به سر می‌برد، نوزادی که قبل از انعقاد نطفه‌اش، پیامبر خدا (ص) مأمور به کناره گیری از همسرش خدیجه شد و چهل روز تمام را به روزه و عبادت گذراند و در چهلمین روز تنهایی‌اش ، طعامی آسمانی و الهی فرود آمد؛ رسول خدا (ص) از آن تناول کرده و به سوی خانه شتافت، بنابراین انعقاد نطفه زهرای مرضیه از میوه‌های بهشتی می‌باشد.

نوزاد مادری که هنگام زایمان خداوند آسیه، مریم بنت عمران و کلثوم خواهر موسی بن عمران را برای زایمان آن مأمور ساخته بود.

پدر بزرگوار حضرت فاطمه (س) پیغمبر خاتم و حبیب خدا و نجات دهنده بشر از گمراهی که قلم را توان وصف کمالات اخلاقی او نیست و فصیحان و بلیغان جهان در توصیف سجایای او عاجز مانده اند و مادرش خدیجه دختر خویلد از نیکوترین و عفیف‌ترین زنان عرب قبل از اسلام و در دوره اسلامی نخستین زنی است که به پیامبر اکرم (ص) شوهرش ایمان آورد و آن چه از مال دنیا در اختیار داشت، در راه پیشرفت اسلام کریمانه بذل کرد؛ آری ، فاطمه زهرا (س) از چنین پدر و مادری متولد شد.

حضرت فاطمه (س) در خانه علی (ع)
فاطمه زهرا (س) وارث صفات بارز مادر بزرگوارش خدیجه بود، وی در جود و بخشش و بلندی نظر و حسن تربیت وارث مادر و در سجایای ملکوتی وارث پدر و همسری دلسوز و مهربان و فداکار برای شوهرش علی (ع) بود. در لوح دلش جز خداپرستی و عبادت خالق متعال و دوستداری پیامبر (ص) نقشی نبسته و از ناپاکی دوران جاهلیت و بت‌پرستی به دور بود . نه سال در خانه پر صفای مادر و در کنار پدر و نه سال دیگر را در کنار شوهر گرانقدرش علی مرتضی (ع) دوش به دوش همسر در نشر تعلیمات اسلام و خدمات اجتماعی و کار طاقت فرسای خانه زندگی کرد. اوقاتش به تربیت فرزند و کار و نظافت خانه و ذکر وعبادت پروردگار متعال می گذشت.

فاطمه (س) دختری است که در مکتب تربیتی اسلام پرورش یافته و ایمان و تقوا در ذرات وجودش جایگزین شده بود. فاطمه (س) در کنار مادر و آغوش پر مهر پدر تربیت شد و علوم و معارف الهی را از سرچشمه الهی فرا گرفت، آنچه را در سال‌ها آموخته، در خانه شوهر به مرحله اجرا گذاشت و همچون مادری سالخورده و کدبانویی آزموده که تمام دوره‌های زندگی را گذرانده باشد، به اهل خانه و آسایش شوهر و تربیت فرزندان توجه می‌کرد و نیز آنچه را در خانه می‌گذشت، مورد توجه قرار می داد و از حق خود و شوهرش دفاع می‌کرد، چنانکه حضرت علی (ع) می فرماید: «هر گاه به فاطمه (س) نظر کردم غم و اندوهم بر طرف شد».

مقام عرفانی و عبادی حضرت فاطمه زهرا(س) دختر پیغمبر همچنانکه در زندگی زناشویی نمونه بود، در اطاعت پروردگار نیز نمونه بود هر چند که زندگی زناشویی وقتی براساس پرهیزکاری و سازش باشد خود اطاعت خداست. این بانوی بزرگوار که از کارهای خانه فراغت می‌یافت به نماز، تضرع و دعا به درگاه خدا، دعا برای دیگران می‌پرداخت. امام صادق (ع) از پدران خویش حسن بن علی (ع) روایت می‌کند: «مادرم شب‌های جمعه را تا بامداد در محراب عبادت می‌ایستاد و چون دست به دعا بر می داشت، مردان و زنان با ایمان را دعا می‌کرد.»

ارزش علم و آگاهی بخشی
حضرت زهرا(س) به علم و دانش و آگاهی بخشی، اهمیت بسیار می‏داد و خود مخزن علم الهی بود و اندوخته‏های علم لدنی و اکتسابی او در سطحی بود که امامان معصوم(ع) از آن استفاده می‏بردند و از آن به عنوان «مصحف فاطمه» یاد می‏کردند.
 

برای مثال جدیت در حفظ حریم عفاف؛ روزی مرد نابینایی، پس از اجازه، به خانه فاطمه(س) آمد، پیامبر(ص) در آن جا حاضر بود، فاطمه(س) خود را از آن نابینا پوشانید و از او فاصله گرفت، پیامبر(ص) به او فرمود: «چرا از مرد نابینا فاصله گرفتی، با این که او تو را نمی‏بیند؟»، فاطمه(س) پاسخ داد: «او اگر مرا نمی‏بیند من که او را می‏بینم، وانگهی او بو را استشمام می‏کند»؛ رسول خدا(ص) به نشانه تصدیق گفتار فاطمه(س)، خطاب به او فرمود:«أَشْهَدُ اَنّکِ بَضْعَةٌ مِنّی: گواهی می‏دهم که تو پاره تن من هستی».

جلوه‏ای از ایثار در خانه فاطمه(س)
نیازمندی گرسنه به محضر رسول خدا(ص) آمد و تقاضای غذا کرد، کمبود غذا به گونه‏ای بود که در خانه فاطمه (س) جز اندکی از آن برای کودکانش نبود، حضرت علی(ع) شبانه آن نیازمند گرسنه را به خانه خود برد و ماجرا را به فاطمه(س) گفت. فاطمه و افراد خانواده‏اش همان اندک غذا را به آن میهمان فقیر دادند، خود در تاریکی در کنار سفره، دهان خود را تکان می‏دادند تا فقیر گمان کند که آنها نیز همراه او غذا می‏خورند، فقیر از آن غذا خورد و سیر شد و در حالی که گمان می‏کرد فاطمه (س) و افراد خانواده‏اش نیز سیر شدند، صبح آن شب، فاطمه و فرزندانش همراه علی(ع) نزد پیامبر(ص) آمدند، پیامبر (ص) به چهره آنها که نشانگر گرسنگی بود نگاه کرد و در حالی که خنده برلب داشت، آیه نهم سوره حشر را، که در شأن آنها نازل شده بود، خواند: «وَ یُؤثِروُنَ عَلی أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ کانَ بِهِمْ خَصاصَةٌ: آنان تهی‏دستان را بر خود مقدم می‏دارند، هرچند که خود به شدت در فشار گرسنگی و تهیدستی باشند».

همسرداری حضرت زهرا(س)
پیامبر (ص) هنگام عروسی زهرا(س) به او فرموده بود: «دخترم! با همسرت رفتار نیکو کن و در هیچ کاری از دستورش سرپیچی نکن». این سخن همواره آویزه گوش حضرت زهرا(س) بود، ایشان حدود نه سال که همسر علی(ع) بود، هرگز همسر خود را ناخشنود نکرد، بلکه همواره مایه نشاط و خشنودی علی(ع) می‏شد و اندوه علی(ع) با دیدار حضرت زهرا(س) برطرف می‏گشت، در این راستا، حضرت علی(ع) می‏فرماید: «سوگند به خدا من زهرا(س) را تا آن هنگام که خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین نکردم، او نیز مرا خشمگین نکرد و هیچ گاه موجب ناخشنودی من نشد، من هرگاه به چهره زهرا(س) نگاه می‏کردم، هرگونه غم و اندوه از من برطرف می‏شد».

روزی پیامبر(ص) از علی(ع) پرسید: «زهرا(س) را چگونه همسری یافتی؟." علی(ع) در پاسخ عرض کرد: "نِعْمَ الْعَوْنُ عَلی طاعَةِ اللّهِ؛ او را در راستای اطاعت خداوند یاوری نیکو یافتم».

بی‏توقعی زهرا(س) از همسرش علی(ع) در حدی بود که در طول 9 سال زندگی مشترک همسری، حتی برای یک بار، تقاضای مادی از علی(ع) نکرد، روزی به خانه حضرت زهرا (س) غذا نرسید، حضرت زهرا(س) اندوخته غذایی خود را به کودکان گرسنه‏اش داده بود و خود شب را گرسنه‏تر از آنها به سر برد، علی (ع) بامداد آن شب از حضرت زهرا (س) تقاضای غذا کرد، حضرت زهرا(س) ماجرا را به عرض علی(ع) رسانید، علی(ع) فرمود: «در چنین وضعی چرا به من نگفتی تا به جستجوی غذا بپردازم؟» فاطمه(س) در پاسخ گفت: «انّی لاَسْتَحْیِی مِنْ اِلهی اَنْ تَکَلَّفَ نَفْسَکَ ما لا تُقَدِّرُ عَلَیْهِ: من از خدایم شرم کردم که موجب شوم تا شما خود را در فشار قرار دهی و بر چیزی که مقدورت نیست، خود را به زحمت افکنی».

حضرت زهرا(س) و دخالت در امور سیاسی
حضرت زهرا(س) به جهان بینی وسیع اسلام، آگاهی و توجه کامل داشت و می‏دانست که بخش وسیعی از اسلام، امور سیاسی است، از این رو به طور جدی و عمیق، در آن دخالت می‏کرد، مسأله امامت و رهبری، از ارکان اصلی سیاست اسلامی است، آن حضرت برای اثبات امامت و رهبری امیرمؤمنان علی(ع) تا پای جان ایستادگی کرد، در این راستا به شهادت رسید، هر فراز از خطبه و گفتار مختلف او در این مورد، بیانگر بینش سیاسی او در سطح بسیار عالی و ژرف است. حتی بخشی از وصیت او جنبه سیاسی دارد و یک نوع مبارزه با خودکامگان تیره‏دل، برای اثبات رهبری حق است. حتی در یک احوالپرسی ساده، مسائل سیاسی را مطرح می‏کرد: به عنوان مثال: یک روز از روزهای آخر عمر زهرا(س)، اُم سَلَمه (یکی از همسران پیامبر) برای احوالپرسی به بالین حضرت زهرا(س) آمد و عرض کرد: "حالت چطور است؟!" حضرت زهرا(س) در پاسخ فرمود: « اَصْبَحْتُ بَیْنَ کَمَدٍ وَ کَرْبٍ؛ فَقدِ النَّبِیّ وَ ظُلْمِ الْوَصِیِّ، هُتِکَ وَاللهِ حِجابُهُ، مَنْ اَصْبَحَتْ اِمامَتُهُ مُقْتَضَبَةً عَلی غَیْرِ ما شَرَعَ اللهُ...: صبح کردم در حالی که در میان حزن شدید و اندوه بزرگ هستم، از یک سو جدایی و فراق پیامبر(ص)، از سوی دیگر ظلمی که به وصی او علی(ع) روا داشتند، به طوری که حریم حرمتش دریده شد، به رغم قرآن و سنت پیامبر(ص) مقام امامتش ربوده شد و کینه‏های به جا مانده از جنگ بدر و اُحد را آشکار ساختند، بندهای ایمانشان برید و در نتیجه به جای یاری علی(ع) به سوی دیگران رفتند...

همسرداری ام ابیها در خانه علی(ع)
از آنجا که همسرداری امری است دو جا نبه، در این بخش به جای همسرداری علی (ع)، عنوان همسرداری در خانه علی (ع) انتخاب گردید، لذا به چند اصل از اصول حاکم در همسرداری خانه علی (ع) و فاطمه زهرا (س) اشاره می‌شود:

• پرهیز از خواسته های مادی و تلاش در جهت جلب رضایت همسر

- فاطمه جان! آیا غذایی داری تا از گرسنگی بیرون آیم؟

- دو روز است که در منزل غذای کافی نداریم آنچه بود به شما و فرزندانم حسن و حسین دادم و خود از غذای اندک موجود استفاده نکردیم.

- فاطمه جان ! چرا به من اطلاع ندادی تا به دنبال تهیه غذا بروم؟

حضرت زهرای اطهر، نگاه نجیبش را بر زمین انداخت و فرمود:

- یا ابا الحسن! انی لا ستحیی من الهران اکلف نفسک ما لا تقدر علیه

ای اباالحسن! من از خدایم شرم دارم که از تو چیزی درخواست نمایم که مقدورت نباشد.

اینگونه خانه علی(ع) و زهرا(س)، کانون مودت و محبت و رحمت می‌شود و علیرغم وجود همه مشکلات، سختی‌ها و مصائب که در زندگی مشترک علی (ع) و زهرا (س) بیش از هر خانه دیگر وجود داشت، به اعتراف خود امیرالمؤمنان نگاه به چهره همسر کردن باعث زدوده شدن هرگونه غم و اندوه می‌شود:

«سوگند به خدا، من زهرا (س) را تا آن هنگام که خداوند او را به سوی خود برد، خشمگین و مجبور به کاری ننمودم، او نیز مرا خشمگین نکرد و هیچگاه موجب ناخشنودی من نشد، من هر گاه به چهره زهرا (س) نگاه می‌کردم هرگونه غم و اندوه از من برطرف می شد».

آری این خانه، خانه‌ای است که از مظاهر رفاه مادی در آن هیچ یافت نمی‌شود، مگر اینکه همجواری با همسر و شریک زندگی را مایه آرامش می‌یابد.

• تقسیم کار در خانه

یکی از عوامل شادابی و تکامل خانواده تعیین حدود مسؤولیت افراد در خانواده است.

رسول خدا (ص) در اولین شب ازدواج علی (ع) و زهرا (س) کارهای آنان را به این شکل تقسیم نمود: خمیر کردن آرد و پختن نان و تمیز کردن و جارو زدن خانه به عهده فاطمه (س) باشد و کارهای بیرون منزل از قبیل جمع آوری هیزم و مواد غذایی را علی (ع) انجام دهد؛ پس از آن بود که حضرت زهرا (س) فرمود: «جز خدا کسی نمی‌داند که از این تقسیم کار تا چه اندازه خوشحال شدم، زیرا رسول خدا (ص) مرا از انجام کارهایی که مربوط به مردان است،‌ بازداشت».

• فرمان پذیری و رعایت حق مدیریت شوهر در خانه

البیت بیتک و المره زوجتک إفعل ما تشاء
علی جان! خانه، خانه توست و من همسر تو هستم، هر آنچه می خواهی انجام بده.
این پاسخ زهرای اطهر در جواب درخواست علی (علیه السلام) برای ورود عمر و ابوبکر به خانه و پس از ماجرای به آتش کشیدن در منزل و مصدوم شدن حضرت زهرا (س) است.

• آرایش و زینت برای همسر
رسیدگی به وضع ظاهری به خاطر همسر از اصول زندگی یک زن و مرد مسلمان است، در زندگی علی (ع) و زهرا (س) نیز این اصل خود را به خوبی نشان می‌دهد. نقل است پیامبر برای شب عروسی حضرت زهرا (س) دستور داد عطرهایی خوشبو تهیه کنند و زهرا (س) نیز در داخل خانه دائماً معطر بودند.

• یاری رساندن به همسر
یا رسوا‌ل‌ا... هر دو دستم به علت آرد کردن گندم با آسیای دستی ورم کرده، ‌زخم شده است.دیشب را تا صبح به آرد کردن گندم مشغول بودم و علی نیز فرزندانم حسن وحسین را نگهداری می‌کرد. باید توجه داشت که همین همراهی و دلجویی علی(ع) بود که زهرا (س) را در تحمل مصائب و مشکلات کارهای خانه یاری کرده و حتی تحمل زخم دست را هم بر او آسان می‌کرد. در آن سو هم هنگامی که علی (ع) از جهاد و جبهه جنگ برمی گشت، فاطمه (س) استقبال گرمی از او می‌کرد، شمشیر او را گرفته و می‌شست. در تمام فعالیت‌های علی (ع) او را همراهی می‌کرد، نسبت به مسائل او و جامعه حساسیت نشان می‌داد و به این شکل با همراهی، همفکری و رغبتی که در خود نشان می‌داد خستگی‌ها و مرارت‌های بیرون را از جسم و روح او دور می‌کرد.

• حاکمیت روح عاطفی و نگاه‌های محبت آمیز در خانه

شیرین‌ترین اوقات زندگی، لحظاتی است که انسان چشم به معشوق خود می‌دوزد، او را می‌نگرد، عاشقانه با او صحبت می‌کند و نهایت عشق و عاطفه خود را در کلام و نگاه ابراز می‌دارد، در اصل زندگانی علی (ع) و زهرا (س) پر است از این لحظات عاشقانه و شیرین، برای مثال علی (ع) می گوید: «دائماً به او می نگریستم و از دلم غم و اندوهها برطرف می شد».

فاطمه (س) خطاب به همسرش می گوید: «علی جان! جانم فدای تو! جان و روح من سپر بلای جان تو! یا اباالحسن همواره با تو خواهم بود. چه در خیر و نیکی به سر ببری، چه در سختی‌ها و بلاها گرفتار شوی، همواره با تو خواهم بود». چه نیکو کلام خود را به اثبات رسانید و جان خویش را در طبق اخلاص نهاد و فدایی علی (ع) شد.

• اهمیت دادن به تفریح، مزاح و شادی در روابط

اگر چه خانه علی و زهرا، کانون ساده زیستی،‌ زهد، ایثار، انفاق، جهاد، سیاست،‌ اندیشه، شجاعت و هزاران فضیلت دیگر بود و اگر چه آنها مظلوم‌ترین انسان‌های عالم هستند و عمری پررنج و مصیبت داشتند!‌ اما زندگی آنان خالی از لحظات شیرین و دلپسند تفریح و شادی هم نبود. چرا که علی(ع) و زهرا (س) هم انسانند و انسان هم به شادی و تفریح احتیاج دارد، ‌اما از آنجا که علی و زهرا در بالاترین مراتب انسانیت قرار دارند، تفریح و شادی‌شان هم متناسب با روح متکامل‌شان و به دور از هر گونه، افراط و تفریط است.

شب عروسی آسمانی
در عصری که اکثر افراد خود را به مسایل فرعی و تجملی عقد، عروسی و انواع تشریفات سرگرم کرده اند و کمتر به کیفیت ازدواج، آرامش و نیازهای این نیاز آسمانی توجه می کنند، لازم است به قسمتی از مراسم شب عروسی امام علی(ع) و حضرت زهرا (س) پرداخت: در شب عروسی شان، اگر چه زنان دف می‌زنند و سرودهای شاد می‌خوانند، اما فضای مجلس خالی از تکبیر و سرودهای معنوی هم نیست.

• در صحنه‌ای دیگر زهرا (س) را مشاهده می‌کنیم که در حضور علی (ع) با فرزندش حسین مشغول بازی کردن است و به او می فرماید :«انت شبیها بأبی/لست شبیها بعلی: تو به پدر من پیامبر شبیهی و به پدرت علی شباهتی نداری و این موجب خنده و تبسم حضرت علی (ع) می شود».

_ در جای دیگری علی (ع) و زهرا (س) را مشاهده می‌کنیم که به اتفاق به صحرا رفته‌اند و به هنگام خوردن خرما و در قالب گفت و گو و مفاخره ای شنیدنی، تفریحی شیرین و دلپسند دارند.علی (ع) می‌فرماید: ای فاطمه ! رسول خدا، مرا بیشتر از تو دوست می‌دارد. حضرت زهرا (س) پاسخ می‌گوید: از سخن تو تعجب می‌کنم ! آیا می شود پیامبر اکرم (ص) تو را بیش از من دوست داشته باشند، در حالیکه من میوه دل او و عضوی از پیکرش و شاخه ای از شاخسارش می‌باشم و غیر از من فرزندی ندارد.پس از آن به نزد پیامبر رفتند و صحبتشان را در حضور پیامبر ادامه دادند، ابتدا فاطمه (س) پیش دستی کرده و عرض کرد:

ای رسول خدا! کدام یک از ما دو نفر نزد تو محبوب تریم، من یا علی؟ رسول خدا (ص) فرمود:

تو به من محبوب‌تری و علی از تو برای من عزیزتر است !

و پس از آن باز هم علی (ع) است و زهرا (س) و مفاخره‌ای شیرین و شنیدنی گفتند:

علی (ع) : آیا من به تو نگفتم که فرزند فاطمه باتقوایم؟

زهرا (س): من نیز دختر خدیجه کبرایم

علی (ع): من فخر کائناتم

زهرا (س): من دختر کسی هستم که نزد خدا آنچنان گرامی شد که گویی به فاصله دو کمان یا نزدیک‌تر نسبت به پرودگارش قرار گرفت.

علی (ع) : خدمتگزارم جبرئیل است.

زهرا (س): خطبه ام را در آسمان، راحیل خوانده است و خدمتگزارانم گروه‌های فرشتگان یکی پس از دیگری هستند.

علی (ع): من در جایگاهی رفیع و بلند زاده شدم.

زهرا (س) : من هم در مقام والا و بلند مرتبه به ازدواج و همسری تو در آمدم...

علی (ع): شیعیان من از دانشم می‌نگارند.

زهرا (س): ظرف دانش شیعیان من نیز از دریای علمم لبریز می‌شود.

علی (ع): من کسی هستم که خداوند اسم مرا از اسم خود مشتق ساخته، او عالی است و من علی.

زهرا (س): من نیز چنین‌ام، او فاطر است و من فاطمه.

و زندگی کوتاه علی (ع) و زهرا (س) پر است از این قطعات تاریخی و صحنه‌های زیبا و شنیدنی که نشانگر با نشاط و زیبا بودن زندگی ایشان است علیرغم تمام مشکلات و گرفتاری‌های آنان.

حکایاتی از آئین همسرداری و ادب زهرا (س)

 زهرا از دیدگاه علی (ع)
پاسخ صریح و زیبای علی (ع) به پیامبر (ص) در فردای عروسی، فاطمه را بهترین یار ومدد کاردر طاعت حق معرفی می‌کند. وقتی که پیامبر (ص) از او پرسید : زهرا را چگونه یافتی؟ عرض کرد: «نعم العون علی طاعه الله: فاطمه چه خوب یاوری برای طاعت الهی است».

• ایثار و تعاون زهرا (س)

ایثار و از خودگذشتگی یکی از مهمترین عوامل استحکام روابط میان اعضای یک مجموعه است ، نمونه ای از ایثار وگذشت در زندگی هر انسانی نشانه بزرگی روح وعلو همت اوست . در زندگی فاطمه (س) وایثار در برابر شوی بزرگش نمونه های بارزی به چشم می خورد . هنگامی که پیامبر آندو را مشغول کار دید از آنها پرسید کدامیک از شما خسته ترید؟ هر یک از آنها دیگری را مقدم دانسته و او را خسته از مشقت کار ذکر کرد.

• تقسیم کار
یکی از نمادهای زندگی مشترک زندگی علی (ع) و فاطمه (س) تقسیم مطلوب وظایف ناشی از زندگی مشترک بود . وقتی که پیامبر تقاضا کردند تا کارها را میان آن دو تقسیم کند ، رسول خدا (ص) کارهای خانه را به فاطمه (س) سپرد و مسئولیت خارج از منزل را به علی (ع) واگذار کرد. زهرا (س) بارها اظهار خشنودی می کرد ورضایت خود را از تقسیم ابراز می داشت.

• محبت به همسر (رعایت یکدیگر )
پیامبر اکرم (ص) بارها دختر وداماد گرامی اش را به محبت یکدیگر سفارش می فرمود . روزی به زهرا فرمودند : دخترم شوهر تو بهترین همسرهاست تو را از نافرمانی او بر حذر می دارم . سپس به علی (ع) فرمود : علی جان به همسرت مهربانی کن زیرا فاطمه پاره تن من است . رنج او رنج من است و شادی او خشنودی من است.

• رازداری زهرا (س)
روزی فاطمه (س) به حضور پدرش رسید، در حالیکه آثار ضعف و گرسنگی از چهره فرخنده اش نمایان بود. رسول خدا (ص) با مشاهده این حالت دستهایش را به سوی آسمان بلند نمود و گفت: خدایا گرسنگی فرزندم را به سیری تبدیل کن ووضع او را سامان بده. آری زهرا (س) از فقر خانه علی شکوه نمی‌کند و پیامبر بدون اینکه زهرا سخنی یه او بگوید از ضعف و گرسنگی او باخبر می‌شود که این خود یکی از نمونه‌های پایبندی اساس و اسرار خانواده است.

• فداکاری و صبر بر فقر
صبح یکی از روزها که علی (ع) و فاطمه در کنار هم بودند، علی (ع) برای رفع گرسنگی شدید خود از همسرش غذایی را طلب کرد، زهرا (س) گفت : خود دو روز است که چیزی نخورده‌ام و هر چه در خانه بود برای شما و فرزندان آورده‌ام. علی (ع) فرمود: چرا مرا از این امر آگاه نساختی، تا برای تهیه غذا اندیشه کنم. زهرا (س) پاسخ داد: «از خدای خود شرم کردم که چیزی از تو بخواهم که انجام آن برای تو دشوار باشد».

• نگاه شفا و روح بخش
امیرالمؤمنین (ع) می‌فرمایند: «هیچ گاه فاطمه از من نرنجید. او نیز هرگز مرا نرنجاند. او را به هیچ کاری نرنجاند. او را به هیچ کاری مجبور نکردم و هرگاه بصورت و رخساره‌اش نظاره می‌کردم تمام غصه‌های من برطرف می شد و دردهایم را فراموش می‌کردم. بخدا قسم هرگز کاری نکردم که فاطمه خشمگین شود، او نیز هیچ گاه مرا خشمگین نکرد. آری فاطمه (س) برای ایجاد یک محیط آرام وبا صفا در درون خانه بود و آنچه می‌گفت در جهت اهداف همسر فداکار و دلاورش بود.»

• تقویت روانی شوهر مجاهد

هنگامی که علی (ع) از جبهه باز می‌گردد. فاطمه (س) به استقبال او می رود و با رویی‌گشاده و لبخند حاکی از رضایت وافتخار به او می‌نگرد، لباس وشمشیر خون آلود او را می‌شوید و از حوادث میدان جنگ می‌پرسد؛ بدین وسیله نقش خود را در جهاد سرنوشت ساز اسلام ودر تقویت روانی شوی مجاهدش ایفا می‌کند.

• تسلیم اختیارات شوهر

خلیفه اول ودوم چندین بار تقاضای ملاقات حضرت فاطمه (س) کرده بودند وفاطمه نپذیرفته بودند. علی (ع) در آخرین روزهای واپسین عمر زهرا (س) نزد او آمد وتقاضای آنان را برای ملاقات با فاطمه بازگو کرد واز او اجازه خواست . زهرا (س) چنین گفت: خانه از آن شما ودر اختیار شمایم آنچه خود صلاح می‌دانی عمل کند.

• محبت به همسر

روزی پیامبر از فاطمه سلام الله پرسید شوهرت با تو چگونه است؟ فاطمه (س) عرض کرد: خوب است، اما زنان قریش مرا با ازدواج با کسی که دستش از مال دنیا خالی است سرزنش می کنند. پیامبر (ص) فرمود: دخترم شوهر تو بهترین همسرهاست. به او محبت کن! تو را از نافرمانی او برحذر می‌دارم.

• زهرا (س) وتربیت فرزندان :

 وراثت در شخصیت فرزندان زهرا (س) 

یکی از عوامل موثر در تشکیل شخصیت فرزندان زهرا (س) وراثت است. زیرا در این خانواده مادر از مقام عصمت بهره مند است. در وجود مطهر او هیچ رجس وگناهی راه ندارد. چنانچه در زیازت امام حسین (ع) داریم که گواهی می دهم که شما در اصلاب پاک وارحام مطهر بودید وهیچ غباری از شرک وجهالت بر دامن شما ننشست.

• زهرا مادی پاکدامن

امام حسین (ع) در روز عاشورا حقیقتی را بازگو کرد تا از آن طریق بر حقانیت خود تاکید ورزد. بدین جهت در آن روز تاریخی فرمود: شهامت، آزاد منشی وکرامت خود را مرهون پاکدامنی وطهارت مادرم زهرا (س) هستم.

• اعتقاد به عقیقه 
حضرت زهرا (س) هرگاه صاحب فرزندی می‌شد برای او گوسفندی را عقیقه می‌داد. سپس روز هفتم تولد هر یک از عزیزانش، سر او را می‌تراشید و برابر وزن موهای او نقره صدقه می‌داد. برای همسایه‌ها هدیه می‌فرستاد و دیگران را در شادی خود سهیم می‌نمود.

• عواطف مادری و نقش آن در تربیت فرزند
سلمان می‌گوید: «روزی فاطمه زهرا(س) را دیدم که مشغول آسیاب بود. در این هنگام فرزندش حسین گریه کرد وبیتابی نمود. عرض کردم برای کمک به شما آسیاب می‌کنم یا بچه را آرام می‌نمایم. ایشان فرمود من به آرام کردن فرزند اولی هستم. شما آسیاب را بچرخانید.»

• بازی با کودکان

حضرت فاطمه (س) با فرزندانش همبازی می‌شد و به این نکته توجه داشت که در بازی نوع الفاظ وحرکات مادر سرمشق کودک قرار می‌گیرد. نقل شده است که حضرت با فرزندش امام حسن (ع) بازی می‌کرد و او را بالا می‌انداخت و برایش شعر می‌خواند.

• رعایت عدالت در میان کودکان
روزی امام حسن (ع) نزد پیامبر (ص) آمد و اظهار تشنگی کرد وتقاضای آب نمود. رسول خدا (ص) بی درنگ برخاسته و ظرفی برداشت و از گوسفندی مقداری شیر دوشید و به امام حسن (ع) داد و در این هنگام که امام حسین (ع) خواست تا ظرف شیر برادرش را بگیرد. اما پیامبر در حمایت از امام حسن (ع) مانع گرفتن ظرف او شد. فاطمه (س) عرض کرد گویا حسن برای شما عزیزتراست. پیامبر فرمود ند: هر دو برایم عزیز ومحبوبند. چون اول حسن تقاضای آب کرد او را مقدم داشتم.

گزیده ای از سخنان حضرت زهرا (س)
• در خدمت مادر باش زیرا بهشت در زیر پای مادران است.
• آن گاه در که روز قیامت برانگیخته شوم ، گناهکاران امت پیامبر اسلام را شفاعت خواهم کرد.

• اگر به آنچه تو را به آن فرمان می دهیم عمل کنی و از آنچه بر حذر می داریم دوری کنی، از شیعیان ‌مایی والا هرگز.

• از دنیای شما محبت سه چیز در دل من نهاده شد؛ تلاوت قرآن، نگاه به چهره پیامبر خدا و انفاق در راه خدا.

• خوش رویی در هنگام روبه رو شدن با مؤمن، بهشت را بر فرد خوش رو واجب می کند.

فاطمه، فاطمه است

بنا بر کتابی که دکتر علی شریعتی نوشته است و با دانستن فضایل اخلاقی، انسانی و معنویی این بانوی بزرگوار در تمام مراحل زندگی باید گفت که فقط «فاطمه، فاطمه است» و این مخلوق الهی را نمی توان در هیچ ظرف و مثال مادی و دنیوی گنجاند مگر با تهذیب، تکذیب نفس و سر لوحه قرار دادن زندگی این بانو در زندگی خود؛ به امید زمانی که تمام بانوان و دختران این مرزو بوم اسوه ای به نام ام ابیها را درک کنند، باید توجه داشت که این مهم محقق نمی شود مگر با اقدامات فرهنگی و تربیتی که در این باره جامعه ما بسیار نیازمند است، به امید آن روز....
 

پایان پیام/