خبرگزاری شبستان، گروه مهدویت و غدیر: بی تردید حمایت مالی و برخورداری از توانمندی بودجه ای یکی از مهمترین مسائل در پیشبرد اهداف و چشم اندازهای ترسیم شده است، و هر چه عرصه ای حساس تر و راهبردی تر باشد، این اهمیت بیشتر می شود چنان که در ساحتی با تقدس و آینده سازی مهدویت این امر صدق می کند.
از این رو، به دلیل قرار گرفتن در فصل تصویب بودجه با حجت الاسلام «محمدرضا نصوری»، معاون تبلیغ و اطلاع رسانی مرکز تخصصی مهدویت درباره بایدهای حمایت مالی از فعالیت های مهدوی گفت وگو کرده ایم که مشروح آن تقدیم حضورتان می شود:
چه عواملی به تخصیص بودجه به فعالیت های مهدوی ضرورت می بخشد؟
متاسفانه، اگرچه در حوزه حرف و سخن، شعار بسیار می دهیم و از انقلاب و نظام به عنوان زمینه سازی برای ظهور تعبیر می کنیم اما در حوزه تخصیص بودجه و تامین اعتبار، آن حمایتی که باید، از مهدویت و فعالیت های مرتبط با آن نمی شود.
این در حالی است که قرآن کریم جهاد را صرفاً جانی نمی داند بلکه برای آن بعد مالی هم قائل است و می فرماید: «الَّذینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فی سَبیلِ اللّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ...» اما ما اگرچه در حوزه جهاد با جان خوب عمل کرده و شهیدان بسیار داده ایم اما در حوزه تامین مالی و جهاد با مال در ساحتی به تقدس مهدویت آنطور که باید، عمل نکرده ایم.
آیا آنچه دولت ها در حوزه حمایت مالی از عرصه مهدویت انجام داده اند، موثر بوده است؟
باید توجه داشت که دولت اسلامی، دولت زمینه ساز است و باید به این نقش باور داشته باشد، اما متاسفانه در برخی دولت ها اگرچه به اسم امام زمان(عج) کارهایی شده اما حمایت و بودجه به این نام به جریان های انحرافی اختصاص یافت مثل دولت های نهم و دهم. در دولت های یازدهم و دوازدهم هم آنچنان که باید دغدغه ای در این باره دیده نمی شود لذا بودجه لازم به این عرصه اختصاص نمی یابد.
برنامه دولتمردانِ نظام اسلامی باید در راستای ظلم ستیزی، ایجاد فضای توحیدمحوری و عدالت محوری باشد و این مسائل باید جدی گرفته شود نه آنکه شاهد آسیب هایی همچون اقتصاد ربوی باشیم.
دستاوردهای حمایت بودجه ای از فعالیت های مهدوی چه می تواند باشد؟
صرفا به اسم و حرف نمی توان از مهدویت حمایت کرد، بلکه در شاخصه های اقتصادی نیز فرهنگ مهدوی باید حاکم باشد، چراکه به دلیل تضاد با روح مهدویت است که آسیب هایی همچون اشرافی گری، حقوق های نجومی و .. بروز کرده لذا اگر رویکرد مسئولان و دولتمردان ما دینی باشد قطعا این آسیب ها کمتر یا برطرف می شود.
نباید آرمان های انقلاب را منزوی کنیم، ایران امروز در دنیا جریان ساز است و این به دلیل آرمان های بلندی است که داشته و دنبال کرده، از این رو، نباید با بی مهری های بودجه ای، آرمان ها را به حاشیه برانیم.
آیا حضور خودجوش مردم و حمایت از فعالیت های مهدوی خود فرصت تحقق آرمان ها و اهداف نیست؟
اگرچه فعالیت های مهدوی معمولاً متکی به مردم و حمایت از آنها بوده و است، اما اگر حمایت های مالی از این ساحت صورت می گرفت قطعاً دستاوردها و اثرات آن مضاعف می شد. الحمدالله در حوزه مهدویت نذورات مردمی و روحیه جهادی، کارها را پیش برده اما نباید در این حوزه مقدس برای بودجه دوید و ناکام ماند.
چطور می توان برای بهره مندی مهدویت از بودجه ها فرصت سازی کرد؟
می توان در هزینه کرد ردیف بودجه بسیاری از دستگاه ها و نهادها نگاه و رویکرد مهدوی داشت، برای مثال از بودجه آموزش و پرورش و آموزش عالی استفاده کرد اما چقدر در این باره حمایت بوده، چند صفحه از کتب درسی در مقاطع مختلف درباره امام زمان(عج) و مهدویت است؟، چند پایان نامه و رساله دکتری در دانشگاه ها با موضوعات مهدوی نگارش شده است؟!
این نهادها می توانند با مشاوره با کارشناسان و مراکز مهدوی برای فضاسازی های متناسب با آرمان های نظام و انقلاب، اقدام کنند؛ اما متاسفانه چنین دغدغه ای وجود ندارد و بودجه ها بدون توجه به آرمانِ زمینه سازی ظهور هزینه می شود.
آیا کمی بودجه ها و فقدان حمایت های مالی لازم برای فعالیت های مهدوی محدودیت ایجاد کرده است؟
متاسفانه، مردم هم به دلیل مشکلات اقتصادی نمی توانند آنطور که باید از این عرصه حمایت کنند هرچند که با شور و حضور آنها همچنان مهدیه ها، تکایا و مساجد مجری برخی برنامه های مهدوی هستند.
ما دستگاه های فرهنگی متعدد در جامعه داریم آیا آنها نمی توانند حامی مالی مهدویت باشند؟
بعضاً دستگاه های فرهنگی دارای ردیف بودجه مستقل هم دغدغه ای را که باید، برای ترویج و تبلیغ فرهنگ مهدوی داشته باشند، ندارند، این در حالی است که یکی از سیاست های اصلی غرب کار در حوزه پایان تاریخ است و برای آن در عرصه های مختلف به ویژه هالیوود هزینه و سرمایه گذاری می کند اما ما در مقابل و در سینمای بعد از انقلاب چه کرده ایم؟
اینها نیازمند حمایت برنامه و بودجه ای است چراکه نهادهای مردمی همچون مرکز تخصصی مهدویت و بنیاد مهدی معود(عج) صرفا می توانند محتوای لازم برای چنین اقداماتی را تامین کنند که از این نظر هم آماده اند و هم دست شان پر است.
اما استقبال و درخواستی از سوی رسانه ملی و سینما برای استفاده از این محتوا نمی شود.
می توان جشنواره های متنوع طراحی و برگزار کرد اما بودجه نیست و همین باعث شده خیلی از طرح ها روی زمین بماند.
همچنین است استفاده از فضای مجازی برای توسعه و تعمیق باور مهدویت هم امکانات و تجهیزات می خواهد و باید مسئولان از آن حمایت کنند.
آیا سرمایه گذاری در حوزه مهدویت می تواند با کاهش آسیب های اجتماعی و مشکلات فرهنگی از هزینه های دولت بکاهد و همین امر به تامین بودجه این ساحت مقدس ضرورت ببخشد؟
امروز فضای دکان بازیِ مدعیان و شیادان داغ است و برخورد با آنها می طلبد که رویکرد ما امنیتی نباشد و به صورت قضایی برخورد نکنیم بلکه باید فرهنگسازی کنیم نه آنکه دنبال درآمدزایی در عرصه فرهنگ باشیم؛ اگر همان مقدار که برای هنر و ورزش هزینه می شود برای حوزه های دینی مهدوی هزینه شود آنگاه آسیب هایی مثل طلاق با شدت گرفتن شان، سبک فرهنگ و سبک زندگی اسلامی ایرانی ما را تهدید نخواهند کرد.
اساساً مهدویت در فضای پیشگیری می تواند جلوی بسیاری از اختلاس ها، طلاق ها، اختلافات خانوادگی و ادعاهای دروغین را بگیرد چراکه بسیاری از فریب خوردگان به عشق امام عصر(عج) در دام حرف های ناحساب می افتند.
لذا سرمایه گذاری در عرصه مهدویت سودآور و کاهنده آسیب های اجتماعی است.
شاید برخی مهدویت را بحث صرفا نظری اعتقادی و قابل بحث در محیط های علمی بدانند که لازم نیست برایش هزینه ای شود، پاسخ تان به این نگاه چیست؟
مهدویت باید در متن زندگی وارد شود این بحث کلاسیک نیست که به مقالات و فصلنامه ها محدود شود بلکه باید به طور ملموس از سوی مردم احساس و درک شود، چون این لمسِ از نزدیک است که با حاکمیت نگاه توحیدی بر سبک زندگی مردم باعث می شود آسیب ها و گناهانی مثل ربا در جامعه اسلامی ریشه کن شود.
نظر شما