پرستاران، خط مقدم درمان بیماران/ پرستاری، جلوه گاه فداکاری و صبر

خبرگزاری شبستان- آرزو یوسفی؛ پنجم جمادی الاولی روز ولادت باسعادت بانوی قهرمان کربلا، پرچم دار نهضت عاشورا است، بانویی که ضمن رسالت مهم تبلیغ نهضت حسینی، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، فروگذار نبود. ولادت حضرت زینب و روز پرستار بهانه­ ای شد  تا به سراغ یکی از پرستاران با سابقه بیمارستان امام رضا(ع) شهرستان بجنورد برویم و گفت و گویی کوتاه داشته باشیم.

خودتان را معرفی کنید و از سوابق کاریتان بگویید.

الهام منصوریان هستم، از سال 1371 جزء اولین گروه دانشجویی رشته پرستاری بودم که در دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی پذیرفته شدم، در حال حاضر 19 سال سابقه کار دارم و هم اکنون به عنوان مدیر پرستاری بیمارستان امام رضا(ع) شهرستان بجنورد مشغول به فعالیت می باشم.

چرا پرستاری رو به عنوان شغل انتخاب کردید؟

پرستاری را از بچگی خیلی دوست داشتم و علاقه زیادی به مراقبت از بیمار داشتم، زمان کنکور یکی از رشته هایی که تأکید زیاد روی آن داشتم، پرستاری بود. کمک کردن به مردم را ذاتا دوست داشتم و از اینکه در قبال کمک کردن به دیگران، برایم دعا می کردن، خیلی لذت بخش بود.

بدترین و بهترین خاطره ای که در طول سال های خدمت داشته اید رو بیان کنید.

بهترین خاطره من زمانی بود که بخش شیمی درمانی بیماران سرطانی برای اولین بار در بجنورد راه اندازی شد، چون قبل از آن این قشر از بیماران باید برای درمان علارغم سختی هایی که می کشیدند باید مسافت طولانی رو هم تا مشهد طی می کردند، زمانی که این بخش در بجنورد فعال شد، یک خانم مسن جهت درمان آمده بود و خیلی احساس رضایت کرد از اینکه دیگه سختی راه رو متحمل نمیشه که این بهترین خاطره من شد. و بدترین خاطره هم متأسفانه در همین بخش شیمی درمانی بود که یک خانم جوان به علت پیشرفت سرطان فوت کرد و زمانی که فرزند آن خانم متوجه فوت مادرش شد، چنان ناله ای زد که هنوزم صدای اون فریاد تو گوشم هست.

مشوق شما در زمینه انتخاب شغل پرستاری چه کسانی بودند؟

مشوق اصلی من، خانواده ام و به ویژه مادرم بود که از ابتدا با اینکه در سال های 1371 که ما جزء اولین گروه دانشجویی رشته پرستاری بودیم و آن زمان خیلی شغل پرستاری جایگاه جالبی تو جامعه نداشت، ولی ایشون همیشه به من قوت قلب می داد و در طول تمام این سال ها در کنارم بود.

از نظر شما که یک پرستار با سابقه هستید، یک پرستار خوب باید چه ویژگی هایی داشته باشد؟

یک پرستار خوب در درجه اول باید صبور و علاقه مند به کارش باشد، اگر علاقه نباشد نمی تواند در کارش موفق شود. یک پرستار خوب باید محرم راز بیمار بوده و  بتواند در شرایط سخت و فراوانی که تو این حرفه و شغل هست، آرامش روحی خودش را حفظ و این آرامش را به اطرافیان خودش منتقل کند.

رابطه پرستاری با خدمتگزاری به مردم چیست؟

به نظرم یک رابطه مستقیم هست که در واقع پرستاری هموم خدمتگزاری به مردم است.

شیفت های شب شغل پرستاری بسیار خسته کننده است، آیا این موضوع به زندگی شما تأثیر منفی هم داشته؟

نه خدارو شکر، چون همسرم از همون اول با شغل من موافق بودند و در طول تمام این سال ها همراهم بودند و کمک زیادی در امورات منزل و نگهداری فرزندانم داشتند. ناگفته نماند که شیفت شب، استرس های بسیار زیاد و دلتنگی های بچه ها و خانواده را هم دارد.

اگر یه روزی پرستار نمی شدید چه شغلی رو انتخاب می کردید؟

 بارها به این موضوع فکر کردم و باز هم پرستاری را انتخاب می کردم، همون سال که پرستاری قبول شدم به طور همزمان دبیری هم قبول شدم، ولی پرستاری رو ترجیح دادم و اگه بازهم به گذشته برگردم پرستاری رو انتخاب می کنم.

برای کسانی که تازه قدم به این عرصه گذاشتند و یا می خواهند پرستاری را به عنوان حرفه خود انتخاب کنند، چه توصیه هایی دارید؟

مهمترین اصل تو حرفه پرستاری علاقه مندی و عشق است چرا که اگر علاقه و عشق نباشد تمام سال های کاری با عذاب همراه میشه و موفق نخواهی بود.

بزرگترین تجربه ای که در طول تمام این سال ها از کار خود  به دست آوردید، چه بوده؟

به نظرم برقراری ارتباط خوب و موثر با مردم یکی از بزرگترین تجربه های کاری من بوده، چرا که تو این شغل با قومیت های مختلف فرهنگی در ارتباط هستی و باید بتونی با همه اون ها به نحو احسن برخورد کنی که این مسئله تو زندگی شخصی من هم نقش موثری داشته است.

به نظر شما نقش پرستاران در روند بهبود و سلامت بیماران تا چه اندازه است؟

اگر چه پزشک، مریض رو ویزیت می کنه و برای او دستور دارویی می نویسه، اما مهمترین قسمت درمان پرستار است و به نظرم خط اول درمان هر بیماری پرستار است که با مراقبت های مختلف از مریض به روند بهبودی او کمک بسیاری می کند. وظیفه پرستار تنها این نیست که به مریض دارو بدهد و یا فشار خون او را چک کند، یک پرستار در کنار این وظایف خود باید با ارتباط خوب با بیمار از لحاظ روحی نیز به او قوت قلب دهد.

سخن پایانی..

از دو نفر تشکر می کنم، اول مادرم که مشوق من در این رشته و شغل بود و در تمام این مدت کمک بسیاری داشت، دوم از همسرم که همراه بسیار خوبی در تمام این سال ها بود. از شما اصحاب رسانه نیز تقدیر و تشکر می کنم که باعث می شوید زحمات ما در جامعه دیده شود.