خبرگزاری شبستان: به تازگی مجموعه داستان «انجمن حمایت از غول ها» از سوی کتاب شکوفه وابسته به موسسه انتشاراتی امیرکبیر، برای نوجوانان روانه بازار کتاب شده است.
«انجمن حمایت از غول ها» را که ماتیور مورگان و دیوید سنیدن نوشته اند و ریحانه جعفری به فارسی ترجمه کرده، کتابی است در گونه علمی تخیلی با تم ماورایی که به فعالیت های موسسه ای تحقیقاتی موسوم به "انجمن سلطنتی حمایت از غول ها" می پردازد.
در فصل ابتدایی این کتاب می خوانیم: "یولف از نژاد گرگ ها بود. هرماه، در شب ماه کامل، دستخوش معجزه بزرگ عالم غول ها می شد، یعنی یک تغییر شکل کامل فیزیکی می کرد و از شکل پسربچه به شکل گرگ درمی آمد. یولف، یک گرگ نما بود."
او در تمام مدت زندگی اش در ا.س.ح.غ اجازه شرکت در یک ماموریت نجات به او داده نشده بود هیچ وقت از اطراف نرده ها دورتر نرفته بود."
ادبیات علمی تخیلی همانطور که از نامش پیداست، با علم رابطه‌ای تنگاتنگ دارد، اما در عین حال در قبال آن مسوولیتی ندارد؛ زیرا برای نویسنده این ژانر و نیز خواننده آن خیلی مهم نیست که توجیه داستانی او چقدر با علم منطبق باشد، بلکه بخش تخیلی به او این اجازه را می‌دهد تا علم را بر بال تخیل سوار کند و از آن برای پیشبرد داستان استفاده نماید.
این داستان ها که در ابتدا با کتاب هایی برمبنای تخیل نویسندگان شان پا به عرصه ادبیات نهادند، بعدها با ساخته شدن فیلم ها، تصاویری ماندگار در ذهن مخاطبان ساختند و همچون "2001 ادیسه فضایی" کوبریک، به محبوب ترین فیلم های تاریخ سینما بدل شدند.
امروز ژول ورن، آرتور سی. کلارک، آیزاک آسیموف و رابرت ای. هاین لاین را به عنوان نویسندگان بزرگ گونه علمی-تخیلی تمام زمان‌ها می‌شناسند. در چند دهه گذشته تعداد نویسندگانی که کارهایشان را می‌توان در سبک علمی-تخیلی طبقه‌بندی کرد بسیار زیاد شده است.
اما نکته جالب توجه درباره داستان هایی همچون «انجمن حمایت از غول ها» این که، با وجود عجیب و غریب بودن موجودات و شکسته شدن چهارچوب های منطق طبیعی در شخصیت پردازی، قواعد درام در این رمان ها همچنان حاکم است؛ به عبارت دیگر با وجود این که با موجوداتی غیرطبیعی روبرو هستیم اما فراز و فرودهای عاطفی شخصیت ها انسانی است تا به باورپذیری شخصیت ها کمک کند. مثل این بخش از کتاب که:
"پری تیانا پروازکنان از چراگاه به طرف یولف آمد پشت سرش رشته ای جرفه درخشید و همه جا را ستاره باران کرد از روزی که یولف به ا.س.ح.غ آمده بود، تیانا دوستش بود. تیانا، پری جنگل، به اندازه یک قاصدک بود. لباسهایش از گلبرگ و باتارهای ابریشمی عنکبوت به هم دوخته شده بود یولف گفت: «دکتر فیلدینگ بهت نگفت کجا داره می ره؟» تیانا گفت: احتمالاً خیلی فوری بوده!"
یا در جای دیگر درباره گفت و گوی دو موجود خیالی چنین می خوانیم:
"دراس گارگویل از زمان ساخته شدن فاراواای هال، روی پشت بام زندگی می کرد دراس یواشکی خودش را به یولف رساند صورتش آنقدر زشت بود که انگار مشت خورده بود یولف گفت: سلام دراس!
تیانا گفت: چقدر خوشگل شدی دراس!
دراس ناگهان زبان زرد درازش را بیرون آورد و با آب دهانش پری را خیش کرد تیانا جیغ زد: اه اه! و موهایش را پاک کرد.
دراس، واقعاً که حال به هم زنی!"
در پایان باید گفت که مطالعه "انجمن حمایت از غول ها"، بیش از هرچیز خاطره داستان تأثیرگذار "پارک ژوراسیک" مایکل کرایتون و فیلم استیون اسپیلبرگ براساس آن در ذهن ها زنده می کند.
پایان پیام/
نظر شما