مرثیه ای برای رشت در تقویم

خبرگزاری شبستان، رشت- سمیه اکبرپور: زمین و آسمان شهر رشت، خاطره 461 سال پیش را همچنان به یاد می‌آورند، روزی در دوران حکومت صفویه که رشت مرکز استان گیلان شد و در نهایت 12 دی سال 93 این روز به تصویب شورای شهر با نام « روز رشت» ثبت گردید.

و امّا؛ این روزها حال و هوای این شهر خوش نیست، شهری که 12 دی به نامش نامگذاری شده و باید سرشار از شادی و نشاط باشد در پیچ و خم معضلات شهری گرفتار و نگاه رنجور شهروندانش حکایت از قصه‌ایی سراسر غصه می‌دهد.

شهری که به مناسبت روز رشت برنامه‌های زیادی برای آن تدارک دیده‌اند، اما این همه شادی در پس بی سکانی شهرداری است.

قریب 6 ماه است که انتخاب شهردار این شهر که روزگارهای خوش گذشته برای آن تبدیل به خاطره‌ایی دور شده، غده‌ایی سرطانی است که دارویی جز همدلی و همسویی اعضای شورا در انتخاب فردی اصلح برای مدیریت شهری ندارد.

و جز این نیست که شهر اولین‌ها و پیشگام‌ها در تمامی عرصه‌های فرهنگی و هنری، سال‌ها است که رنج بیماری را تحمل می‌کند و در لوای ظاهر زیبا و دلفریب خود، زخم‌هایی عمیقی را بر تن می‌کشاند.

عمق ضعف‌های مدیریت شهری که به حق می‌توان از آن به عنوان زخم‌های شهر نام برد، آن گونه است که دیگر مردم اعتماد، امید و باور به مسئولان امر را از یاد برده‌اند.

شهر به مثابه عروسک خیمه شب بازی در دست افراد مختلف دست به دست می‌گردد و فرصت‌ها رو به پایان است چراکه روز به روز بحران‌ها بیشتر و مردم نسبت به آینده شکوفای این شهر دلسرد می‌‌شوند.

واقعیت‌های دردناکی که هر روز در گوشه گوشه‌های این شهر روحی آدمی را می‌آزارد نیازمند همت و همدلی اول مسئولان شهری و بعد شهروندان است تا بتوان روزهای خوش گذشته را به این شهر بازگرداند.

امروز این شهر خسته از هیاهوهای بسیار به دنبال آرامشی است که در گرو تصمیم پارلمان نشین‌های شهری برای انتخاب فردی جوان، اصلح و بومی در هدایت شهر است. انتخابی فارغ از جناج بندی و باندبازی. انتخابی برای فردای بهتر کودکان این شهر که بوی میرزا کوچک خان و معنویت آیت الله بهجت را در هوای آن همچنان می توان یافت.