به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از پایگاه خبری سوره مهر، «ماه در میدان مین» نوشته حسن و حسین شیردل، روایت ساده و روانی است از خاطرات جواد منصف ؛ رزمنده نوجوانی که فقط یک سال تمام جلو در اعزام نیرو منتظر بود تا او را هم به جبهه ها اعزام کنند.
جواد منصف برای اولین بار با همان سن کم و قد کوتاه در حالی که تنها 11 سال داشت به منطقه بر خطر کردستان اعزام می شود. در انجا مورد اصابت چهار گلوله از ناحیه پا قرار میگیرد و جراحت وارده به قدری شدت داشته که کار این رزمنده نوجوان به جراحی دشواری در بیمارستان مریوان می کشد. به مدت یک سال مجبور به بازگشت به خانه و استراحت می شود تا دوباره به جبهه های حق علیه باطل اعزام شود.
جواد منصف در این کتاب درباره جثه خود نقل می کند : «به قدری جثه کوچکی داشتم که وقتی اسلحه را زمین میگذاشتم تا شانه هایم می رسید و تمام لباس های نظامی برایم بزرگ بود.» اما با همه این مشکلات، مادر او واهمه ای از اعزام پسرش نداشت و به گفته راوی: « در همان روز اعزام، وقتی پدر و مادرها گریه می کرده اند، مادر من با خنده مرا به جبهه فرستاد .»
جواد منصف بعد از اتمام دوران مجروحیت و در دومین اعزام خود به اهواز فرستاده می شود. در اهواز به عنوان دژبان از او استفاده می کنند و اجازه رفتن به خط مقدم را به او نمی دهند. به همین دلیل ناراحتی پایش را بهانه می کند و به خانه باز می گردد تا برای بار سوم به جبهه ها اعزام شود.
همین اتفاق هم می افتد و این بار او به اندیمشک اعزام می شود، از آنجا هم به هفت تپه می رود تا آموزش تخریب ببیند و تخریب چی شود. بعد از آن است که لحظات غریب و نفسگیری برای او رقم می خورد.
یکی از تاثیر گذار ترین لحظه های کتاب« ماه در میدان مین» زمان شهادت حسین، دوست و همرزم راوی است. حسین در اثر اصابت خمپاره 60 شهید شده و منصف هم که مجروح بوده توان عقب بردن حسین را ندارد. شرح این کشمکش درونی و عذابی که منصف در آن دقایق بحرانی می کشیده، بسیار تاثیر گذار است. رویارویی راوی با حاج حسین بصیر در خلال آن گیر و دار هول آور از دیگر بخش های خواندنی کتاب است.
در بخشی از این کتاب «ماه در میدان مین» میخوانیم:
« در عملیات کربلای 4بود و خمپاره زمانی می زدند. ساعات اولیه روز تازه هوا روشن شده بود. خمپاره های زمانی طوری بود که بالای سرمان منفجر می شد و به زمین نمی رسید. این خمپاره خیلی از بچه ها را شهید کرد. دو نفر دیگر از بچه های گردان پیش طلبه نشسته بودند. ما دور هم جمع شدیم، ده دقیقه ای با هم حرف زدیم. من اسلحه ام را روی سینه خاک ریز گذاشته بودم. در اوج صحبت بودیم که یکدفعه زمین و زمان تاریک شد. وقتی چشم باز کردم سر و صورتم می سوخت . درد عجیبی دو پایم را گرفته بود، کمرم تکان نمی خورد. صورتم خیلی می سوخت، شکمم درد می کرد که متوجه شدم خمپاره درست وسط ما خورده و من مجروح شده ام. چشمم را باز کردم آفتاب بالای سرم بود تازه فهمیدم از آن وقت تا حالا بیهوش افتادم و ظهر شده بود... »
تاکنون از حسن و حسین شیردل آثاری همچون زمین ناله میکند، بلوغ پشت خاکریز،سینه سرخ، بارانهای هفت تپه؛ خاطرات نادر بذری، شب موصول، زندان سفید، قناریها و به رنگ کودکی توسط انتشارات سوره مهر چاپ و منتشر شده است.
لازم به ذکر است کتاب «ماه در میدان مین» نوشته حسن و حسین شیردل در شمارگان 2500 نسخه، در 267صفحه چاپ و در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.
نظر شما