جنگ طلبی پنتاگون در خاورمیانه

خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: ایالت متحده آمریکا برای نفوذ در کشورهای جهان و سیطره بر آنها پایگاه های نظامی در سراسر جهان برپا کرده است که براساس گزارش پایگاه آمریکایی« گلوبال ریسرچ»؛ آمریکا تعداد 800 پایگاه نظامی در جهان در اختیار دارد.

براساس این گزارش، پایگاه های نظامی آمریکا، ابراز اصلی برای سیطره آمریکا در جهان به شمار می آید که تعدادی از آنها در خاک عراق قرار دارند.

سفر ناگهانی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا به پایگاه «عین الاسد» در غرب عراق درحالی انجام می گیرد که ترامپ چندی پیش از خروج نیروهایش از سوریه خبرداده بود؛ حال ترامپ چهارشنبه(پنجم دی 1397) به طور ناگهانی بدون اطلاع مقامات عراقی و بدون رعایت قواعد دیپلماتیکی بین کشورها برای بازدید از این پایگاه وارد عراق شد.

اگرچه می توان این اقدام را نقض حاکمیت کشور عراق به شمار آورد؛ اما به نظر می رسد که این سفر ترامپ به بغداد برای بازدید از پایگاه نظامی آمریکایی «عین الاسد» و تصمیمش برای خروج نیروهایش از سوریه مرتبط باشد.

آغاز حضور  آمریکا

حضور نظامی آمریکا به جنگ عراق در سال 2003 میلادی برمی گردد، زمانی که «جورج بوش پسر» رئیس جمهوری وقت آمریکا مدعی شد که مقامات بغداد سلاح کشتار جمعی در اختیار دارند؛ اما پس از پایان جنگ مشخص شد که این ادعا صحت نداشته است.

آمریکا در نهم آوریل 2003 با 150 هزار نیرو بغداد را اشغال کرد و با بروز این حادثه، مقاومت عراق در برابر اشغالگری آمریکا آغاز شد و پس از این حمله آمریکا، «پل برمر» ریاست بر حکومت ائتلاف موقت عراق را برعهده گرفت و تا 28 ژوئن 2004 به عنوان رئیس کشور عراق بود.

براساس آمار رسمی، نیروهای مبارز عراقی خسارت های سنگینی در طول این سالها بر اشغالگران آمریکایی وارد کردند، به طوری که تعداد کشته شدگان به 45 هزار نفر و تعداد زخمی ها به 32 هزار و 195 نفر رسید و همچنین 179 سرباز ارتش انگلیس که به نیروهای آمریکا در این جنگ کمک کردند، کشته شدند.

آمریکا به علت فشارهای مقاومت وخسارت های مادی وارده بر نظامیان اشغالگر تصمیم گرفت تا نیروهای خود را از عراق خارج کند، به همین دلیل آمریکا در سال 2008 میلادی تحقیقات خود را انجام داد.

در این زمان کاخ سفید با بغداد درباره «موافقتنامه تعیین وضعیت نیروها» مذاکره کردند؛ براساس این موافقتنامه موسوم به «توافقنامه امنیتی» بر لزوم خروج همه نیروهای آمریکایی از خاک و آب و هوای عراق در زمان مقرر شده یعنی 31 دسامبر 2011 میلادی تاکید شد.

برهمین اساس، شماری از فرماندهان نظامی آمریکا در سال 2010 در زمان ریاست جمهوری «باراک اوباما» براین باور بودند که حضور نظامی آمریکا پس از سال 2011 در عراق ضروری خواهد بود، به همین دلیل به بهانه ای بر حضور نیاز داشتند و آموزش نیروهای عراق و سیطره بر حریم هوایی و مبارزه با تروریسم را بهانه ای برای حضور خود اعلام کردند.

در این زمان، وزارت دفاع آمریکا برای حضور مداوم نظامی آمریکا درژانویه 2011 برنامه ریزی کرد و اوباما با موافقت «نوری مالکی» نخست وزیر پیشین عراق تصمیمی مبنی بر ابقای یکهزار و 200 سرباز آمریکا در این کشور را اتخاد کرد.

«داعش» اشغالگران را بازگرداند

پس از سیطره گروهک تروریستی داعش بر بخش گسترده ای از خاک عراق در سال 2014 میلادی، نیروهای آمریکا دوباره به عراق بازگشتند و این مسئله به علت ناتوانی دولت مرکزی در مقابله با داعش رخ داد که از آمریکا خواستند در این زمینه به آنها کمک کند.

به همین دلیل، آمریکا بازگشت خود به عراق را مشروعیت بخشید و به موجب توافقنامه همکاری استراتژیکی و توافقنامه امنیت با بغداد، تحرکاتی را خاک این کشور انجام داد.

براساس پارگراف اول بند چهارم این توافقنامه، "دولت عراق حق دارد تا از نیروهای آمریکا برای پشتیبانی به منظور حفظ امنیت و ثبات در عراق و همکاری در عملیات ضد عناصر القاعده، گروههای تروریستی دیگر، گروههای خارج از قانون و بقایای نظام پیشین کمک بخواهد."

برهمین اساس، نیروهای آمریکا به بهانه مبارزه با عناصر داعش در عراق و همچنین در سوریه وارد شدند، به اعتبار اینکه این گروهک تهدیدی برای صلح و امنیت بین المللی است.

در می 2018 میلادی، «دانا وایت» سخنگوی رسانه ای وزارت دفاع آمریکا «پنتاگون»، حضور نزدیک به پنج هزار نظامی آمریکایی را در سوریه و عراق اعلام کرد و این آمار را آمار تقریبی دانست.

منابع غیر رسمی تاکید کرده اند که تعدادی واقعی نظامیان آمریکا، بیش از رقمی است که پنتاگون اعلام کرده است.

مهمترین پایگاه های آمریکا

نیروهای آمریکا پایگاه های مختلف خود را در نقاط جغرافیایی عراق مستقر کردند.

 شمال عراق

واشنگتن سال 2014 میلادی، توافقنامه نظامی را با دولت اقلیم کردستان در شمال عراق امضا کرد که براساس آن پنج پایگاه در مناطق تحت سیطره اش احداث کند.

برهمین اساس، یک پایگاه در نزدیکی سنجار و دیگر در منطقه های اتروش و الحریر و دو پایگاه دیگر در شهر حلبچه در استان سلیمانیه در نزدیکی مرز ایران و دیگری در التون کوبری متعلق به استان کرکوک احداث کردند.

پایگاه «رینج» کرکوک به عنوان یک اردوگاهی برای آموزش و توانبخشی نظامی است.

در شمال نیز، پایگاه بزرگی برای نیروهایش در فرودگاه نظامی «القیارة» در جنوب شهر موصل تاسیس شد.

غرب عراق

نیروهای آمریکایی، دو پایگاه اصلی خود را در استان الانبار در غرب عراق تاسیس کردند که در مجاورت سوریه و اردن قرار دارد و پایگاه «عین الاسد» در شهرستان البغدادی و الحبانیه است.

مرکز عراق

واشنگتن همچنین پایگاه هوایی را در استان صلاح الدین به عنوان مقری برای کنترل پرواز های جنگنده های اف 16 احداث کرد و این پایگاهی در اردوگاه التاجی در شمال بغداد است که در آن نیروهای برای اهداف آموزشی حضور دارند.

در بغداد، نیروهای آمریکایی ، پایگاه «النصر» داخل مرز فرودگاه بین المللی بغداد را به عنوان مقری انتخاب کردند که از آن برای هدایت، کنترل و تحقیقات و داده های اطلاعات استفاده می شد.