به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمانشاه، «استاد میرجلال الدین کزاری» در آئین پایانی همایش ملی علمی پژوهشی امام رضا(ع) در آینه ادبیات تعلیمی که (پنج شنبه، 29 آذر) در تالار وحدت کرمانشاه برگزار شد، با بیان اینکه برترین هنر در ایران از زبان بر می خیزد، گفت: ایران تنها خواستگاه سخن نیست. خواستگاه دیگر هنری است که همزاد همیشگی سخن است، خنیان.
چهره ماندگار ادب ایران، افزود: این دو هنر همواره دوشادوش و هم آغوش یکدیگر بوده اند. در تاریخ و فرهنگ ایران، از همین رو است که گونه های ادب پیشینیه ای دیرینه در ایران زمین دارند.
کزازی، اظهار کرد: نازش بزرگ ما ایرانیان یا یکی از نازش ها و سرافرازش های ما که به پاس آن در جهان سربرمی افزاریم این است که نخستین سروده آیینی جهان، به همان سان می توان گفت نخستین سروده اندرزین، گاهان زرتشت است.زیرا کما بیش اندرز و آیین با یکدیگر در آفریده های ادبی در می آمیزند اما گذشته از آن ما به ادب اندرزین یا آموختاری هم بسیار می پرداخته ایم.
وی ابراز کرد: پیشینیه این گونه ادبی هم در ایران بسیار کهن است. نیاکان ما خوش می داشته اند که اندرزهای به ارز یا پندهای ارجمند و یا هر گفته نغز ناب و دلنشین را به شیوه های گوناگون فراپیش دیگران بنهند. تنها آنها را در دفترها نمی نوشتند، بر ابزارهایی که هر روز به کار می آید می انگاشتند بر هر چه بتوان بر آن نگاشت.
وی بیان کرد: نمونه بیتی در آغاز پیوسته هما و همایون از خواجوی کرمانی آورده شده است بیتی که از دید زیبایهای سخن بیتی است بلند و بی مانند. آنجا سخن از نکته ای نغز رفته است که بر تاج شهریار نامبردار ساسانی نوشین روان نگاشته بوده اند. نوشته است: «برجام نوشین روان، که بفزایید بر جام نوشین روان».
وی با طرح سئوالی در خصوص علت نگاشته شدن این بیت بر تاج پادشاه ساسانی گفت: در چشم نیاکان ما این بیت، گفته ای بوده است گزیده و گرامی. هنوز هم چنین است بر گستردنی های خان که در سپاهان بیشتر می بافند و می نگارند، گاه می بینید اندرزی یا بیتی زیبا را نگاشته اند.
این چهره ماندگار ادب پارسی، بیان کرد: ابزارهایی از جنس کاسه و تنگ اما مسین از روزگاران کهن یافته شده است که اندرز یا بیتی دلپسند و ارجمند بر آن ها نقش گرفته است. ارزش ادب اندرزین تا بدان پایه بوده است که دفترهایی در این ادب به ویژه در ایران ساسانی فراهم آورده می شده است.
نظر شما