به گزارش خبرنگار فرذهنگی خبرگزاری شبستان، «حسام الدین آشنا» امروز چهارشنبه 28 آذر در مراسم رونمایی از مجموعه سه جلدی از سیاستگذاری تا سنجش فرهنگی که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: این مجموعه مدیون پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است. از زمانی که این پروژه در پژوهشگاه تصویب شد تا الان این پژوهشگاه پنج رییس را تجربه کرده است. از طرف دیگر این پروژه حاصل همکاری دانشگاه امام صادق (ع) با پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است. دانشگاه امام صادق نیز در این فاصله سه معاون پژوهشی را عوض کرده است، این اهمیت نهاد را می رساند. وقتی نهاد وجود داشته باشد با تغییر مدیر همه چیز از بین نمی رود.
مشاور رییس جمهور اظهار داشت: تشکر شخصی می کنم از محمدهادی همایون که در آن زمان رییس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات بود و همچنین تشکر شخصی می کنم از اصغر افتخاری که در آن زمان معاون پژوهشی دانشگاه امام صادق بود. از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی آن زمان یعنی آقای صفار هرندی تشکر می کنم. همچنین از تمام کسانی که در این کتاب همکاری کردند تا کار به سرانجام برسد، تشکر دارم. امروز تمام آن دانشجویانی که کار را آغاز کردیم از دکترای خود دفاع کردند. یکی از مهمترین آثار این پروژه شکل گرفتن جمعی بود که توانست مباحثه کند، نقد کند، نوشته های همدیگر را بخواند. تجربه تولید دسته جمعی و مسئولیت پذیری در قبال یک کار از دیگر آثار این پروژه بود.
وی بیان کرد: در تحقیق و تدوین مجموعه از سیاستگذاری تا سنجش فرهنگی مواجه بودیم با اینکه چه رابطه ای بین سیاستگذاری و سنجش فرهنگی وجود دارد. متوجه شدیم تعدادی سیاست داریم که قابل سنجش نیستند و تعدادی سنجش داریم که به سیاستی وصل نیستند. ما همچنین با سه سند اصلی و دو سند بالادستی مواجه بودیم، یک سیاستگذاری قبل از انقلاب داشتیم، سندی نیز در دهه 60 تدوین شد و آن سیاستگذاری فرهنگی جمهوری اسلامی ایران بود که زحمات زیادی برای آن کشیده ش که قابل اعتنا بود. سومین سند در شورای عالی انقلاب فرهنگی توسط دبیرخانه شورا تهیه شد. ما با این سه سند مواجه بودیم، یک سند بالادستی به نام قانون اساسی جمهوری اسلامی ایرانی داشتیم و همچنین سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران را نیز داشتیم.
مشاور رییس جمهور خاطرنشان کرد: از ایران که بیرون می آییم با جهانی مواجه هستیم که هم مردم ما در آن جهان زندگی می کنند و هم اینکه دولت ما در آن جهان حکمرانی می کند. مسئله شاخص فرهنگی در پروژه از سیاستگذاری تا سنجش فرهنگی دو روی یک سکه تلقی می شود. هر سیاست فرهنگی یک نوع شاخص فرهنگی مرتبط با خود را داراست. اگر حضور فعال در سیاستگذاری فرهنگی بین الملل نداشته باشیم و حتی جداول یونسکو را پر نکنیم در ستون های مربوط به ایران جای ارقام خالی می ماند این یعنی شما غیر قابل سنجش و غیر قابل مقایسه هستید.
آشنا بیان کرد: باید بتوانید سه کار را همزمان انجام دهید اول مشارکت فعال در سازمان های بین المللی که در سطح جهانی بتوانند بگویند شاخص پیشرفت فرهنگ چیست، سطح دوم کار این است که در سطح ملی این امکان را داشته باشید و حداقل اطلاعات مورد نیاز برای شاخص های فرهنگی را درست و دقیق فراهم کنید و سوم اینکه بتوانید شاخص های ملی داشته باشید که لزوما متاثر از شاخص های بین المللی نیست، ما این سه را در کتاب از سیاستگذاری تا سنجش فرهنگی در نظر گرفتیم. در بسیاری از کشورها شاخص های کمی، ثبتی، کیفی و توصیفی وجود دارد که به آنها استناد می شود.
وی عنوان کرد: مهمترین دستاورد پژوهش ما نه تنها چهارچوب سنجش است بلکه چهارچوب سیاستگذاری نیز هست. توانستیم بگوییم که چیزهایی را می سنجیم، فرهنگ اجتماعی و اجتماع فرهنگی را مورد توجه قرار دادیم. در مجموعه از سیاستگذاری تا سنجش فرهنگی به فرهنگ دینی و دین فرهنگی توجه کردیم. ما به سه حوزه رسیدیم، حوزه هویت فرهنگی، حوزه سیاست فرهنگی و همچنین حوزه امنیت فرهنگی. توجه داشته باشیم که راه مطالعات سیاستگذاری بسته نیست و می توان به دانشجویان این رشته افق داد.
نظر شما