مسجد، پایگاه شهید مفتح برای نشر حقایق اسلام

به گزارش خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، محمد مفتح در ۲۸ خرداد ۱۳۰۷ در خانواده ­ای روحانی در همدان چشم به جهان گشود و در دامان خانواد­ه ­ای علاقمند و شیفته­  اهل بیت عصمت و طهارت(ع) پرورش یافت. پدرش شیخ محمود مفتح که به «میرزا محمود» معروف بود، از اساتید و فضلای حوزه علمیه­ همدان به شمار می ­رفت. وی در زمان کودکی در دامان پدر پرورش یافته و احکام نورانی اسلام را از پدر عملاً آموخته بود. در این دوران به فراگیری علوم نورانی اسلام علاقه مند شد و با حضور در مجلس درس پدر، ادبیات را نزد پدر فرا گرفت و مقدمات کمال در محفل گرم و نورانی پدر، در وی بارور شد.

برنامه های تبلیغی مسجد الجواد(ع) در سال های 1349 تا 1350 زیر نظر آیة اللّه مطهری بود. آیت اللّه مفتح بنا به دعوت مؤمنان و اهل محلّه به این مسجد دعوت شد، تا از این سنگر به ارشاد و هدایت جامعه خصوصاً نسل جوان بپردازد. این مکان عبادی از معدود پایگاههای عرضه اسلام راستین و معارف تشیع ناب در تیرگی های طاغوت و جهالت استبداد بود شهید مفتح به ایراد سخنرانی و انجام جلسات تفسیر در آن مسجد پرداخت و از این طریق به روشنگری و ارتباط افزون تر بین نسل تحصیل کرده و روشنفکر و اقشار روحانی متعهد و مسؤول همت گمارد، ارمغان این برنامه مفید جذب جوانان به سوی اسلام و انس دانشگاهیان با فرهنگ حوزه بود.

آن دانشور سخت کوش در این مسجد و دیگر مساجد با تشکیل کلاسهای متعدد برای جوانان در جهت انتقال علوم اسلامی صحیح کوشش فراگیر را آغاز کرد که شهدای بزرگوار آیت اللّه مطهری، دکتر بهشتی، دکتر باهنر و دیگر دوستان فاضل او را همراهی می کردند، تدریس درس فلسفه با زبانی ساده و به شیوه ای در خور فهم نسل جوان و متناسب با مقتضیات زمان به عهده شهید مفتح بود. این فعالیت عمیق فرهنگی که اصلی ترین کانون مبارزه را در برداشت به اهتمام آن عالم متفکر و دیگر یاران امام بطور جدّی استمرار یافت.

مسجد صاحب الزمان(عج) از دیگر کانون هایی بود که شهید مفتح طی سخنانی در آن به افشای وقایع و نشر حقایق و تنویر افکار جامعه پرداخت، در سلسله بحث هایی تحت عنوان حکومت اسلامی که در مسجد مزبور صورت گرفت، آیت اللّه مفتح با استناد به مباحث قرآنی و نکات تفسیری زمینه های نهضت اسلامی را تشریح کرد و تأکید کرد نجات جامعه در پرتو اسلام با تمامی ابعادش بدست می آید.

جویبار معنویت در مسجد

این اندیشمند آگاه در سال 1352 برای ایجاد انسجام و همسویی بین تشکل های دینی و نیروهای مسلمان و گشودن سنگری دیگر برای ارائه اسلام راستین، امامت مسجد جاوید را پذیرفت و در واقع با فعالیت وی در این مسجد، خلأیی که بعد از بسته شدن حسینیّه ارشاد بوجود آمده بود، جبران شد. بدین گونه مسجد جاوید که توسط عباس جاوید بنیان نهاده شده بود، به یکی از کانون های فعالیت فرهنگی آن شهید تبدیل شد.

وی در این مکان مبارک یک هسته مقاومت تشکیل داد و اکثر اوقات از سخنرانان متعهد و مبارز که در راه نهضت اسلامی گام بر می داشتند، دعوت به عمل می آورد تا آن که توانست جوانان و خصوص دانشجویان را به سوی معارف اصیل و مباحث زندگی ساز اسلامی ترغیب کند. او برای تعمیق بخشیدن به چنین تلاش هایی با وجود آن که خود متفکری والامقام و مسلط به علوم اسلامی بود، مشورت با شخصیت هایی چون آیت اللّه مطهری را زیر بنای حرکت های فرهنگی و آموزشی خویش قرار داده بود.

وی در مسجد جاوید کتابخانه ای مجهز و پربار تأسیس کرد و کلاس های گوناگونی در رشته های تفسیر قرآن،نهج البلاغه،اصول عقاید،فلسفه، اقتصاد،تاریخ ادیان، عربی، جامعه شناسی در سطح خواهران و برادران تشکیل داد که در ارتقاء میزان آگاهی دینی و تقویت شعور سیاسی قشرهای مذکور بسیار اثر داشت. در این کلاس ها خود مفتح، آیت اللّه مطهری، دکتر باهنر و تنی چند از اساتید برجسته حوزه و دانشگاه مطالب مورد نظر را با سبکی جدید تدریس می کرد.

این شهید بزرگوار در روز 27 آذر 1358، هنگام ورود به دانشکده الهیات،‌ توسط گروهک فرقان هدف گلوله قرار گرفت و به فیض عظیم شهادت نائل آمد.