بهره برداری سیاسی ممنوع!

خبرگزاری شبستان: پروژه‌ کشته‌ سازی یکی از کارهای هدفمند دشمنان انقلاب اسلامی در فتنه‌ 88 بود. این پروژه نخست در 25 خرداد 88 با تهاجم سازمان‌ یافته به یک حوزه مقاومت بسیج در میدان آزادی تهران کلید خورد که این توطئه‌ بسیار پیچیده سپس در 30خرداد 88 با قتل "ندا آقاسلطان" که با یک سناریوی بسیار پیچیده به قتل رسیده بود به خوراک رسانه ‌های بیگانه و معاند تبدیل شد.
کشته سازی که یکی از روش های جنگ نرم محسوب می شود به نوعی می تواند بستر لازم را برای آشوبگری فراهم کند، از این ‌رو دشمنان با اجرای قتل هدفمند ندا آقا سلطان و بازتاب گسترده‌ آن در رسانه‌ ها و همچنین تداوم‌ بخشیدن به پروژه‌ کشته ‌سازی، به رویارویی با انقلاب اسلامی ایران پرداختند.
اما متاسفانه در شهریور ماه 88 موسوی و کروبی با فریب خوردن بازی سرویس های امنیتی دشمنان، کمیته مشترکی را جهت پیگیری امور آسیب دیدگان حوادث پس از انتخابات تشکیل دادند که محصول این کمیته، ارایه فهرستی از کشته شدگان حوادث پس از انتخابات بود که ابتدا به فهرست 72 تن و بعد به فهرست 69 نفره مشهور شد. در همین راستا سایت "نوروز" در 13 شهریور 88 نوشت: "اسامی و مشخصات دقیق 72 شهید جنبش سبز که تاکنون احراز هویت شده اند آمده است و تلاش ها برای شناسایی و تکمیل این لیست ادامه داشته و کشته ها به اسامی ذکر شده در این لیست ختم نمی‌گردد!"
البته اندکی پس از ارایه این فهرست 72 نفره، مشخص گردید که نام چندین نفر از این فهرست ساختگی است که یکی از نکات جالب این لیست انتشار نام "علیرضا نجاتی" بود که نامش در فهرستی که به ادعای الویری و بهشتی احراز هویت شده بود، دیده می شد. در این لیست ادعا شده بود نجاتی بر اثر ضرب و شتم در بیمارستان کشته شده و در قطعه 213 بهشت زهرا گردیده شده است.گفتنی است نجاتی پس از انتشار نامش در این لیست در وبلاگ خود طنزی با عنوان "وبلاگ نویسی از دیار باقی" نوشت و درآن از زنده بودن خود و زخمی شدنش به دست هواداران موسوی خبر داد!
همچنین انتشار اسم کودکی به نام "علیرضا توسلی" که در ایام پس از انتخابات در جاده ساوه بر اثر تصادف مرحوم شده بود نیز در فهرست قربانیان حوادث بعد از انتخابات خود نمایی می کرد. البته در فهرست 72 نفره جنابان الویری – بهشتی، اسامی دیگری مانند ترانه موسوی و سعیده پور آقایی و ...هم به چشم می‌خورد که با اثبات زنده بودن آنها، برخی از رسانه ها برای توجیه دروغ بزرگ خود اقدام به دروغ گویی های متعدد دیگری نیز کرده اند که آن دروغ ها هم بسیار سطحی و غیرقابل باور بود.
همچنین فتنه گران در ادامه پروژه‌ کشته‌ سازی با شهادت "صانع ژاله"، دانشجوی دانشگاه هنر در 25 بهمن 89 فاز جدید این پروژه‌ را با ترور هدفمند وی کلید زدند که خوشبختانه این فاز هم به سرانجام نرسید.
البته گفتنی است سرزدن به خانواده های دستگیرشدگان یا کشته شدگان حوادث بعد از انتخابات و طلب مغفرت برای کشته های دروغین به کار روزانه کروبی و موسوی تبدیل شده بود.
اما در راستای دروغ پردازی رسانه های در خدمت فتنه، خبر فوت "آمنه زنگنه" نیز جزو اخباری بود که بیش از پیش موجب رسوایی و بی اعتباری این جریان و رسانه هایشان گردید اما آنچه قابل تامل است عکس العمل رسانه های لجن پراکن در ارتباط با این پروژه است که خود گویای نقص عمیق در طراحی این سناریو شوم است.

آمنه زنگنه کیست؟
فوت "آمنه زنگنه" دانشجوی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در هفته گذشته بستری را فراهم کرد که از سویی دشمنان و رسانه‌های ضدانقلاب با سوء استفاده از این حادثه به سیاه‌نمایی و دروغ‌پردازی علیه نظام بپردازند.
"آمنه زنگنه" دانشجوی سال 89 کارشناسی ارشد پلیمر و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر فرزند شهید حاج چراغ زنگنه است که متاسفانه در تاریخ 11 مهر در خوابگاه شهید مرادی این دانشگاه فوت کرد.
این مرحومه که امروز به سوژه خبری رسانه های معاند نظام تبدیل شده است، هفته گذشته به دلیل استنشاق گاز اسید در حمام خوابگاه فوت شد که در پی ابراز تأسف و تألم دانشگاهیان و تأکید مضاعف آنها مبنی بر رسیدگی خاص این پرونده، کارگروهی متشکل از اعضای هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و نمایندگان دانشجویان تعیین شد تا زوایای این پرونده را برای دانشگاهیان آشکار سازد.
البته قبل از هرگونه اعلام رسمی ارگان های درگیر با این پرونده، رسانه های دشمن با هوچی گیری و سر و صدای فراوان به خبر سازی در ارتباط به این پرونده پرداختند و به مانند ایام فتنه با کشته سازی و یا مصادره کشته شده گان با دروغ پردازی و همچنین خبر سازی، آمنه زنگنه را نیز شهید راه آزادی معرفی نمودند.
این رسانه ها که گویا از فقدان سوژه های داغ خبری به شدت رنج می برند، پس از انتشار فوت آمنه زنگنه، بدون کمترین شناختی از ایشان و تنها به جرم دانشجو بودن و فوت در دانشگاه! به مصادره این مرحوم به نفع جریان خویش پرداختند اما غافل از آن ماندند که این دانشجوکیست؟
این رسانه ها با لجن پراکنی و سیاسی جلوه دادن این حادثه بر آن شده بودند که از این موضوع بهره برداری کنند که خوشبختانه با عکس العمل خانواده ی این مرحوم روبرو گشتند. همچنین خانواده این مرحوم با صدور اطلاعیه‌ای ضمن اینکه خواستار برخورد قانونی با مسببین این حادثه شده‌اند، هرگونه اظهار نظر غیرکارشناسی و خلاف واقع را نیز در این ارتباط رد کرد‌اند و با صدور بیانیه ای دست دشمنان انقلاب را بر ملا کردند.
متن این بیانیه بدین شرح است:
"ملت سرافراز و شهید پرور ایران اسلامی، با درود به روان پاک بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران - حضرت امام خمینی(ره) و شهدای گرانقدر کشورمان که با فداکاری و جانفشانی خود این مملکت را پاسداری کرده‌اند. به استحضار می‌رساند حادثه درگذشت دانشجوی کارشناسی ارشد رشته پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران - حاجیه خانم آمنه زنگنه فرزند شهید حاج چراغ زنگنه که در اثر ریختن اسید در لوله‌های فاضلاب و نشت بخار اسید در حمام خوابگاه دانشگاه بوقوع پیوست سبب غم و اندوه این خانواده و بستگان شده است.

آنان در بخش دیگر این بیانه تاکید کردند: "ضمن تشکر از مردم، مسئولین و دانشجویان محترم که از بدو این حادثه جانگداز با این خانواده اظهار همدردی کرده‌اند؛ از مقامات قضایی و مسئولین دانشگاه صنعتی امیرکبیر خواستاریم که با مسببین این حادثه برخورد قانونی را بعمل آورده تا در آینده شاهد این چنین اتفاقات ناگوار در کشور که باعث بهره‌برداریهای مختلف می گردد نباشیم."

خانواده زنگنه در پایان این بیانیه اعلام کردند: "در پایان ضمن آروزی سلامتی برای رهبر معظم انقلاب و پایداری نظام جمهوری اسلامی، بیان هرگونه اظهار نظر غیر کارشناسی و خلاف واقع را رد کرده و مجدداً از همدردی مردم و مسئولین سپاسگزاری می‌نمائیم.
خانواده آمنه زنگنه فرزند شهید چراغ زنگنه – خوزستان – اهواز تاریخ 15/7/1390"
افزون بر این، این حقیقت را باید گوشزد نمود که بر اساس قوانین حاکم بر هستی، آنچه در عالم ماندگار خواهد ماند، درستی و صداقت است.
اما فارغ از این که در این حادثه چه کسانی مقصرند در بیانیه بسیج اساتید دانشگاه صنعتی امیرکبیر در خصوص ضایعه درگذشت آمنه زنگنه آمده است، وضعیت رفاهی دانشجویی و علی‌الخصوص خوابگاه‌ها در اکثر دانشگاه‌ها آنگونه نیست که شرایط آرام و تحصیل بدون دغدغه دانشجویان را فراهم آورد و افزایش بی رویه دانشجویان توسط وزارت علوم، عدم کفایت این شرایط را تشدید نموده است. بدیهی است یک حرکت جهادی برای ارتقا شرایط امور رفاهی و صنفی دانشجویی باید مورد تأکید قرار گرفته و با جدیت پیگیری شود. در این راستا تامین بودجه کافی و مدیریت صحیح هزینه کرد این بودجه ها از طرف مدیریت دانشگاه و مسئولین وزارت علوم ضروری است.

پایان پیام/

رضا باقرپور