به گزارش خبرنگار سیاسی دفاعی خبرگزاری شبستان، «امیردریادار حبیب الله سیاری»، معاون هماهنگ کننده ارتش امروز (شنبه 17 آذرماه) در حاشیه مراسم افتتاح نمایشگاه توانمندی ها و دستاوردهای فنی و تخصصی نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از الحاق ناو «دنیا» و زیردریایی «فاتح» در آینده نزدیک به نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران خبر داد.
وی با بیان اینکه پیش از 7 آذر 59 همه تصور می کردند نیروی دریایی ارتش توانایی خود را از دست داده است، گفت: «نیروی دریایی ارتش امروز توانسته است به همت متخصصان داخلی در دریا مسلط شده و تجهیزات زیادی را آماده بهره برداری کند.»
دریادار سیاری افزود: «با وجود دشمنی ها در سال 82 ناو موشک انداز پیکان را ساختیم، در سال 85 ناو جوشن را ساختیم و در سال 88 درفش و جماران را ساختیم و هفته گذشته ناوشکن پیشرفته سهند به ناوگان نیروی دریایی ارتش ملحق شد و در آینده نیز ناو دنیا و زیردریایی فاتح الحاق می شوند.»
بنابراین گزارش، زیردریایی ۵۲۷ تنی فاتح به عنوان یک زیردریایی نیمه سنگین تلقی شده و تناژ آن در زیرسطح ۵۹۳ تن است. این زیردریایی که از نظر مشخصات عملیاتی بسیار برتر از «غدیر» است، توانایی حرکت در عمق ۲۰۰ متر را به صورت عادی داشته و بیشینه عمق قابل دستیابی برای آن نیز ۲۵۰ متر است.
فاتح توان دریانوردی به مدت ۳۵ روز را دارد که از این نظر نیز بهبود چشمگیری نسبت به زیردریایی غدیر مشاهده میشود. سرعت سطحی فاتح ۱۱ نات (۲۰٫۳۵ کیلومتر بر ساعت) و در حالت غوطه ور ۱۴ نات (۲۵٫۹ کیلومتر بر ساعت) است. این زیردریایی توانایی حمل موشکهای زیرسطحی، موشکهای دوشپرتاب سطح به هوا و همچنین امکان حمل نیروهای تکاور و رساندن آنها به نقاط مورد نظر را نیز دارد.
از نظر وزن روی آب، فاتح حدوداً 4.5 برابر سنگین تر از غدیر 115 تنی بوده و کیلوی 2350 تنی نیز حدوداً 4.5 برابر فاتح است. غدیر دارای 2 پرتابگر 533 میلیمتری برای شلیک اژدر است و از تعداد اژدرهای ذخیره آن اطلاعی در دست نیست اما برخی کارشناسان خارجی امکان حمل 2 اژدر ذخیره را برای آن تصور می کنند که احتمال آن با توجه به ابعاد این زیرسطحی پائین است؛ «کیلو» که به آن قاتل خاموش هم گفته می شود از 6 پرتابگر اژدر 533 میلیمتری برخوردار بوده و 18 اژدر نیز با خود حمل می کند که 12 تای آن ذخیره است.
فاتح به عنوان برادر بزرگتر غدیر دارای ۴ مقر پرتاب اژدرهای کالیبر ۵۳۳ میلیمتری بوده و توانایی حمل ۸ مین دریایی را نیز دارد و همچنین دارای 2 اژدر رزرو است بنابراین با افزایش تعداد محفظه شلیک اژدر در طراحی فاتح تمایل به امکان تعداد شلیک بیشتر در فواصل زمانی کوتاه و همچنین داشتن مهمات برای باقی ماندن در عرصه نبرد و تداوم درگیری مدنظر بوده است. نتیجه قابل استنتاج این است که توانایی تهاجمی فاتح در آغاز درگیری دو برابر غدیر و دوسوم کیلو است و هر سه فروند فاتح معادل دو فروند کیلو خواهند بود در حالی که هر 3 فروند غدیر می توانست کار یک زیرسطحی کیلو را آن هم در وهله اول انجام دهد.
زیرسطحی فاتح با برخورداری از ۱۲ نوع سونار مختلف شامل انواع فعال (اکتیو) و غیرفعال (پسیو) امکان پویش محیط اطراف خود را داشته و میتواند عمق، سرعت و صوت را تشخیص داده و حتی علیه نیروهای غواص دشمن نیز بهطور مؤثری عمل کند.
از سوی دیگر بنا بر اطلاعات رسمی منتشر شده از این زیردریایی، فاتح از ESM بهره میبرد که این سیستم در زیردریاییها، کار تشخیص، شناسایی و جهتیابی انواع امواج رادار و سیگنالهای مخابراتی منتشر شده از کشتیها، هواگردها، زیردریاییها و سایر منابع را بر عهده دارد. به کمک این سامانه آگاهی زیردریایی از موقعیت اطراف به منظور دفاع از خود یا تدارک یک درگیری و یا پشتیبانی اطلاعاتی از شناورهای خودی در صحنه نبرد افزایش مییابد. سامانه پشتیبانی اقدامات الکترونیکی یا ESM شامل گیرندههای امواج و سیگنالها، نمایشگرها و تجهیزات تحلیل و پردازشگر است. ارتباط دادهای این سامانه با سامانه مدیریت صحنه نبرد و سامانه کنترل آتش، حلقه تکمیلکننده کاربرد آن است.
همچنین موتور این زیردریایی نیز از نوع توربو ژنراتور است. ژنراتور در یک زیردریایی وظیفه تبدیل انرژی مکانیکی به الکتریکی را دارد. این انرژی الکتریکی میتواند از طرق مختلفی مانند موتور دیزل یا توربین بخار تأمین شود.
توربوژنراتورها انرژی بخار را به انرژی الکتریکی تبدیل میکنند که برای تأمین انرژی الکتریکی لازم برای عملکرد زیردریایی مورد استفاده قرار میگیرد. استفاده از این سامانه میتواند مزیتهای عملکردی نسبت به استفاده از موتور دیزلی برای زیردریایی به همراه داشته باشد از جمله ایجاد نویز و ارتعاشات کمتر، مقاومت بالاتر در برابر شوکهای وارده و هزینه کمتر در چرخه عمر. همچنین طبق گفته های «دریادار حسین خانزادی»، فرمانده نیروی دریایی ارتش قرار است در دی ماه سال ۹۷ از این زیردریایی رونمایی شود.
فرمانده نیروی دریایی ارتش همچنین سوم شهریورماه سال جاری درباره زیردریایی فاتح به تسنیم گفته بود: «اگر یک کشوری توان ساخت زیردریایی در سطح فاتح را پیدا کرد، به این معنا است که آنقدر فناوری و تکنولوژی آن بالا رفته که هیچ محدودیتی در ساخت تسلیحات نظامی ندارد. همه آنهای دیگر از لحاظ پیچیدگی پایینتر از زیردریایی قرار دارند، پس طبیعی است که وقتی ما زیردریایی کلاس فاتح را داریم که تمام مراحل طراحی و ساخت تجهیزات بکار رفته در آن همه بومی است و با فهم و دانش و تجربه فرزندان این مملکت شکل گرفته، طبیعی است که چنین کاری مقداری زمان را به خود اختصاص میدهد.»
وی ادامه داده بود: «امروزه در کارخانجات ساخت زیردریایی اصلا نیاز نیست که شما زیردریایی را در عمق ۲۰۰ یا ۳۰۰ متری آزمایش کنید. تجهیزاتی را در اختیار داریم که زیردریایی داخل آن گذاشته میشود و به صورت دینامیک به عمق مورد نظر برده میشود. برای فاتح این اتفاق افتاده و آزمایشاتش انجام شده است و فاتح سورپرایز (surprise) نیروی دریایی است برای کسانی که به ما چنگ و دندان نشان میدهند.»
دریادار خانزادی با اشاره به اینکه زیردیاریی فاتح سورپرایز است، گفته بود: «سریال فاتحها ما را به جایی میرساند که یک ناوگان قدرتمند زیرسطحی در دریای جنوب خواهیم داشت که بتوانیم با اقتدار امنیت کشور را تامین کنیم و همه اینها برای این است که همه آنهایی که به نوعی میخواهند در این منطقه شیطنت کنند و ما را مورد تهدید قرار دهند یک بازدارندگی ایجاد شود و دوستان ما هم از این توانمندی ما مطلع شوند که یک نیروی دریایی قدرتمند در این منطقه وجود دارد که میتواند امنیت را به صورت جمعی برای همه فراهم کند.»
یادآور می شود: امروزه عمده زیردریایی های مورد استفاده در جهان همچنان از نوع دیزل الکتریک هستند هر چند که طرح هایی نیز برای زیردریایی های تهاجمی اتمی با دوره عمر 30 سال و بدون نیاز به سوختگیری ارائه شده است. در ایران به عنوان یکی از قدیمی ترین تمدن هایی که از قدرت نظامی بالای دریایی برخوردار بوده است نیز تمایل به در اختیار گرفتن زیردریایی وجود داشت که پیش از انقلاب محقق نشده و پس از انقلاب اسلامی نیز تا چند سال پس از پایان جنگ تحمیلی این وسیله ارزشمند در اختیار نیروی دریایی کشورمان قرار نگرفت.
در دهه 1990 ایران در حالی که به گفته دریابان شمخانی فرمانده وقت نیروی دریایی ارتش امکان خرید ناوچه های موشک انداز با فناوری مناسب یا زیردریایی را از روسیه داشت با جمع بندی صاحبنظران، زیردریایی را انتخاب کرد که امروزه ارزش این انتخاب درست، بر کسی پوشیده نیست.
با ورود زیردریایی های روسی کیلو و لزوم تسلط بر فناوری آنها توسط متخصصان کشور، همزمان با سعی در کشف و رفع عیوب این زیردریایی ها تلاش ها برای شروع مطالعه و ساخت زیردریایی در رده های مختلف متناسب با نیاز بومی آغاز شد. پس از حدود یک دهه جهاد علمی، زیردریایی غدیر یکی از نتایج مهم این جریان بود که به عنوان یک زیردریایی میدجت در اختیار نداجا قرار گرفت./
نظر شما