به گزارش خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، شهادت روحانیون و ائمه جماعات در سنگرهاى مقدس جهاد و دفاع از دین و در محراب گسترده و نورانى جبهه هاى حق، خواندن نماز عشق با وضوى خون است و رداى سرخ ائمه جماعات شهید، عَلَمى است که نشان از عاشوراى مجدد تاریخ امروز ما دارد. آنان صداقت و حقانیت رهبرى دینى را با اهداى خون پاک خویش به ثبت رساندند و در کربلاهاى ایران، با تکبیر عشق و ایمان در محراب عشق و حقیقت قیام نمودند و با آغوش باز، شهادت را پذیرا شدند.
حجت الاسلام شهید سیداحمد دیباجی امام جماعت مهدیه و محسنی تهران در سال 1316 هـجری شمسی در خانواده ای مذهبی در خمینی شهر زاده شد.
دوره ابتدایی را در زادگاهش به پایان برد و کلاس اول متوسطه را در اهواز گذراند، پس از آن رهسپار حوزه علمیه قم شد و به فراگیری علوم اسلامی پرداخت دوره مقدمات و سطح را به پایان برد و سپس به حوزه علمیه نجف اشرف هجرت کرد و در درس خارج آیات عظام آن حوزه، حضور یافت در نجف اشرف، در دروس اخلاق حاضر می شد و به خودسازی اهمیت می داد، در منزل نیز اخلاق و رفتاری نیک داشت و به زهد و تقوا مشهور بود.
پس از بازگشت از نجف،به تهران آمد و مسئولیت دو مسجد مهدیه و محسنی را بر عهده گرفت و ضمن اقامه جماعت و بیان احکام مذهبی، به کمک برخی از افراد خیراندیش، مسجد مهدیه را توسعه داد و کتابخانه اش را فعال کرد.سپس ساختمان درمانگاه کنار مسجد را به پایان رسانید و صندوق قرض الحسنه تاسیس کرد.
از تالیفات ایشان، فهرست موضوعی ویژه کتاب الذریعه حاج آقابزرگ تهرانی به نام تبویب الذریعه را می توان نام برد.
او در دوران انقلاب اسلامی بسیار فعال و در تظاهرات و راهپیمایی ها شرکت داشت پس از پیروزی انقلاب مسئولیت کمیته دو مسجد مزبور را بر عهده گرفت.
سرانجام شهید دیباجی در شامگاه 18 فروردین 1358 با پرتاب نارنجک از پنجره کمیته، به اتفاق دو فرزندش و جمعی دیگر به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
نظر شما