به گزارش خبرگزاری شبستان، روزنامه آفتاب یزد در عکس اول شماره شنبه خود پیشنهاد بحث برانگیز سید حسین موسویان، دیپلمات سابق کشورمان را که در کنفرانسی با حضور حدود ۲۰۰ تن از شخصیت های برجسته سیاسی و علمی جهان از جمله وزیران خارجه و دفاع برخی از کشور های اروپایی در برلین مطرح شد، یادآوری کرده که «اعتقاد من این است که ایران آماده کمک به عربستان برای حل مشکل یمن است و من پیشنهاد می کنم آقای محمد بن سلمان ولیعهد سعودی، سردار سلیمانی فرمانده نیروی قدس را به ریاض دعوت کند تا بحران یمن را با همکاری ایران حل کنند.» پیشنهاد عجیبی مطرح شده و وقتی از زبان یک نفر با سابقه دیپلماتیک طرح شده، عجیب تر هم می شود.
نکته اول آنکه ادامه مطلب آفتاب یزد تأیید می کند که اصلاً ایران در معادله در نظر گرفته نشده و قاسم سلیمانی را هم بدون هویت ایرانی اش در نظر گرفته اند و هرمیداس باوند در دفاع از پیشنهاد موسویان می گوید: «قاعدتاً برای عربستانی که همواره ایران را به کمک به تروریست ها متهم می کند این موضوع بسیار سخت و بعید است که با قاسم سلیمانی گفت وگو کند، مگر به عنوان یک فرد مستقل... سلیمانی جزو همان افرادی است که شخصاً در هر انقلابی شرکت می کند، کسی مثل چگوارا - که در کوبا و بولیوی حضور یافت - یا حیدرخان عمواوغلی که در فضای مشروطه یک انقلابی بود. قاسم سلیمانی هم در منطقه توانسته برای خودش وجهه ای ایجاد کند و در تصمیم گیری های دولت های کشور ها نقش پیدا کند.
بنابراین، او می تواند به عنوان شخص سلیمانی مذاکرات مقدماتی را انجام دهد.» اشتباه دوم همین جاست که به غلط می گویند قاسم سلیمانی «شخصاً» در تحولات منطقه حضور دارد. قاسم سلیمانی نیروی خودسر نیست که شخصاً در تحولات منطقه حضور یابد، بی اجازه پای میز مذاکره برود یا تلفنی با رئیس جمهور امریکا صحبت کند. او هر جا بوده و هر جا می رود نماینده انقلاب اسلامی ایران و نظام جمهوری اسلامی است و همان طور که خود مؤکداً گفته «سرباز ولایت» است و ولایت هم یعنی رهبر جمهوری اسلامی ایران. شاید آفتاب یزد یا مصاحبه شونده شان قاسم سلیمانی را نماینده ایران ندانند و فکر کنند شخصاً در هر انقلابی شرکت می کند، اما بعید است سعودی ها در سیاست تا این حد کودکانه پیش بروند. ارائه یک شخصیت بدون هویت ایرانی از قاسم سلیمانی شاید برای آفتاب یزد و باوند جذاب و شگفت انگیز! به نظر برسد، اما از نگاه دولت عربستان حتماً مضحک و از نگاه مخاطب ایرانی توهین آمیز است.
نکته دوم آنکه آفتاب یزد برای توجیه درستی پیشنهاد از ضعیف شدن بن سلمان می گوید: «این بن سلمان دیگر بن سلمان همیشگی نیست و آن ادعا های سابق را هم نمی تواند داشته باشد. ماجرا های یمن و خاشقجی حسابی به ضرر او تمام شده و وی را در موضع ضعف قرار داده است.» و بعد هم در مورد احتمال دستگیری او در اجلاس سران جی ۲۰ در آرژانتین رؤیاپردازی کرده است. اگر این حرف درست است و بن سلمان ضعیف شده، طبیعتاً باید مشتاق مذاکره باشد و نه آنکه ما نمایندگی ایران را از سردارمان بگیریم تا ولیعهد عربستان حاضر به دعوت از او شود!
نکته سوم آنکه سرمایه اصلی جمهوری اسلامی ایران در منطقه، محبوبیت در میان ملت های منطقه به دلیل همراهی خالصانه با جریان های مقاومت مردمی است. محبوبیت قاسم سلیمانی به عنوان یک نظامی ایرانی هم به همین دلیل است. آیا هیچ سیاستمداری راضی می شود این اصلی ترین سرمایه را با مذاکره با بن سلمان به باد فنا دهد؟! روشن است که ملت های منطقه هم هر جا قاسم سلیمان را دیده اند، او را نماینده جمهوری اسلامی می دانند و آن ها هم نمی توانند او را «شخصاً» تصور کنند و سقوط محبوبیت قاسم سلیمانی و سقوط محبوبیت ایران دو گزاره نیست؛ بلکه یک گزاره واحد و هماهنگ است. تصور کنید رسانه های ضد ایرانی غرب با تصاویر دو نفره قاسم سلیمانی و بن سلمان چه عملیات ایرانی هراسی ای راه خواهند انداخت!
نکته چهارم آنکه شأن فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران نیست که با یک جنایتکار جنگی پای میز مذاکره بنشیند. باوند البته مشکل را حل کرده و می گوید ارتکاب به جنایت جنگی توسط دیوان کیفری بین المللی تأیید نشده است؛ گویا دعوای حقوقی است! اما کجای جنگ یمن و اقدامات آل سعود طبق حقوق بین الملل پیش رفته است؟
نکات دیگر را هم در انتهای گزارش آفتاب یزد، فریدون مجلسی دیگر دیپلمات اسبق ایرانی گفته است: «اگر درپس این پیشنهاد موسویان، به دنبال آرامش در یمن و منطقه می گردیم، باید گفت: اساساً موضوع آرامش در دست بن سلمان نیست. این آرامش در دست امریکا و اسرائیل و سیاست ایران در قبال آنهاست. بنابراین مذاکرات بن سلمان و سلیمانی حتی اگر عملی شود نیز در چنین شرایطی منجر به آرامش در منطقه نخواهد شد... حقیقت این است که در شرایط فعلی بن سلمان ضعیف شده است، اما در عربستان حتی اگر بن سلمان ضعیف شود سیاست های مخالفان بن سلمان در عربستان مطمئناً همگام با ایران نیست.»
قابل تأمل است؛ حامیان دیپلماسی مذاکره که در کارنامه خود تجربه شکست خورده برجام را دارند، دنبال تضعیف ایران و سردار محبوبش از طریق مذاکره با شخصیت منفور منطقه هستند. آیا می شود به این پیشنهاد و تبلیغش در روزنامه آفتاب یزد خوش بین بود؟
کنار هم قرار دادن دو مقام ارشد ایرانی و عربستانی و حل مشکل منطقه و یمن را از طریق مذاکره این دو نفر دانستن، آیا پذیرش ادعا های کذایی غرب در مورد دخالت ایران در یمن نیست؟ به نظر می رسد اصل این پیشنهاد با نوعی نفاق و کنایه ناشی از «هیچ کاره بودن وزارت خارجه» آمیخته است؛ اما متوجه نبودند که با دست خود، دولت روحانی را فاقد قدرت ورود به گفت وگو های سخت حساب کرده اند. خواسته اند سلیمانی را تخفیف دهند، اما ستوده اند.
منبع:روزنامه جوان
نظر شما