به گزارش خبرنگار سیاسی دفاعی خبرگزاری شبستان، شناورهای جدید شامل ناوشکن جمهوری اسلامی سهند، خواهر جماران با سیستمی به‌روزتر از جماران از هفتم تا دهم آذر به پیکره نیروی دریایی در بندرعباس الحاق می شود.
«امیر دریادار دوم مجتبی محمدی»، فرمانده منطقه یکم امامت نداجا در نشستی خبری خبرداده است که: «از هفتم تا دهم آذر سه رونمایی الحاق شناورهای جدید شامل ناوشکن جمهوری اسلامی سهند، خواهر جماران با سیستمی به‌روزتر از جماران و دو زیردریایی کلاس غدیر به پیکره نیروی دریایی در بندرعباس را داریم.»
بنابراین گزارش، در سال ۱۳۶۷ در حمله آمریکا به نیروی دریای ارتش، یک ناوشکن و یک ناو موشک‌انداز کشورمان مورد حمله قرار گرفتند و دچار آسیب‌های بسیاری شدند. از حدود چهار سال پیش، کار احیا و ساخت این ناوشکن و ناو موشک‌انداز که به ترتیب «سهند» و «جوشن» نامگذاری شدند در نیروی دریایی آغاز شد.
کار احیای سهند و جوشن به شرطی در نیروی دریایی ارتش آغاز می‌شود که ناوهای جدید، به مراتب قوی‌تر و با قابلیت‌های بسیار بیشتر از ناوهای قبل از حمله آمریکا باشند؛ به گونه‌ای که بتوان ناوشکن سهند و ناو موشک‌انداز جوشن را یک ناوشکن تماما ایرانی قلمداد کرد.
این گزارش می افزاید: اقدامات برای تجهیز این ناوشکن ادامه داشت تا آنکه 30 آبان ماه امسال امیر دریادار «حسین خانزادی»، فرمانده نیروی دریایی ارتش در نشست خبری از عملیاتی شدن این ناوشکن در آب‌های جنوب خبر داد و گفت: «هفته آینده شاهد الحاق یک ناوشکن جدید با نام «سهند» و با ظرفیت‌های بالاتر از جماران و توانایی حمل بالگردهای بزرگ و سامانه‌های موشکی و جنگنده‌های به‌روز شده به ناوگان جنوب نیروی دریایی ارتش هستیم.»
طول ناوشکن سهند بین ۹۵ تا ۹۸ متر است و بیشترین میزان عرض بدنه آن نزدیک به ۱۲ متر است. ضمن اینکه سنگینی «سهند» نزدیک ۲ هزار تن خواهد بود، اما با این وجود، ۴ موتور دیزلی تعبیه شده در این غول دریایی ۲ تنی، هم به افزایش سرعت و هم به کاهش زمان چرخش ناو کمک بسیاری کرده‌اند. از جمله قابلیت‌های مهم ناوشکن «سهند» این است که این ناو به مدد سازه قوی که از آن برخوردار است، بدون پشتیبانی قابلیت دریانوردی به مدت بیش از ۱۵۰ روز در آب‌های متلاطم را داراست. علاوه بر این، ناوشکن سهند قادر به طی مسافت ۱۵ هزار کیلومتر در مدت ۲۰ روز است.
«دریادار حسین خانزادی»، فرمانده نیروی دریایی ارتش درباره قابلیت ها و تجهیزات جدید نصب شده روی ناوشکن سهند به تسنیم گفته بود: «ناوشکن سهند به سامانه دفاع نقطه‌ای بومی کمند تجهیز شده است. این ناوشکن همچنین مجهز به موشک‌های کروز ضدکشتی است و همچنین از عرشه پرواز بالگردهای سنگین‌تر، نسبت به ناوشکن‌های قبلی برخوردار است. این ناوشکن به تجهیزات پیشرفته‌ای دیگری هم مجهز شده که شاید الان لازم نباشد درباره آن صحبت کنیم. ناوشکن سهند یک شناور بومی و مقتدر است.»
بنابراین گزارش، ناوشکن سهند سومین ناوچه از کلاس موج است و توسط نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران طراحی و ساخته شده است. این کشتی سومین نمونه از کلاس خود است و پس از جماران و دماوند (ولایت) ساخته شده است. جنس به کار گرفته شده برای سازه این شناور یک جنس به خصوص و ویژه با قابلیت رادارگریزی است و این کشتی جنگی به سامانه‌های الکترونیکی و دفاعی مدرن و به‌روز، تجهیز شده‌است.
همچنین ساخت سهند به لحاظ زمانی یک پنجم زمان ساخت ناوشکن جماران طول کشیده‌است. ناوشكن سهند ویژگی‌های بالاتری نسبت به رده ناوشكن جماران دارد. برتری‌های سهند بر جماران در دو دسته کلی مشخصات فیزیکی و عملیاتی قابل دسته بندی است که البته بخشی از برتری‌های عملیاتی سهند بر نسل قبلی از بهبودهای فیزیکی ناشی می شود.
طول ناوشکن سهند کمی بزرگتر از جماران بوده و دستکم بین 95 تا 98 متر تخمین زده می شود اما بیشترین عرض بدنه آن حداقل بین 11.5 تا 12 متر به نظر می رسد که 15 تا 20 درصد بیشتر از جماران است. بدنه اصلی(کاسه یا سوپراستراکچر) سهند از 20 بلوک مجزا که اغلب آنها به گفته مسئولان امر دارای چهار طبقه است تشکیل شده که پس از ساخت در حوض خشک در کنار هم قرار گرفته و متصل گردیده اند. این در حالی است که بدنه اصلی جماران با طول کمتر از سهند، از 29 بلوک تشکیل یافته که نشانه افزایش توانمندهای ساخت این بخش است.
به گفته فرماندهان نیروی دریایی ارتش، سازه اصلی این ناو نیز نسبت به نسل قبل مقاوم تر است که آن را برای دوام در سخت‌ترین دریانوردی‌ها در دریاهای آزاد و دوردست توانمند نموده. بین بلوک‌های مختلف، دیواره‌هایی وجود دارد که آنها را از هم مجزا ساخته و تنها از طریق در‌های تعبیه شده ارتباط این بخش‌ها برقرار می‌شود. این کار برای جلوگیری از نفوذ آب و آتش از یک بلوک به کل کشتی در مواقع بروز حادثه ای برای ناو است. روسازه این ناو نیز دارای سه طبقه است که پل فرماندهی در بالاترین عرشه یعنی 03 واقع و در نهایت ارتفاع بالاترین سطح عرشه سهند نیز نسبت به جماران بیشتر شده است.
از تفاوت‌های ظاهری عرشه‌های بالایی سهند با نسل قبلی می توان به تغییراتی در شکل پل فرماندهی، انتقال بخش نصب رادار به پشت این قسمت و قرارگیری دکل اصلی در پشت این دو قسمت اشاره کرد که نسبت به طرح های اولیه این ناو تفاوت دارد. زیرا در تصاویر منتشر شده از طراحی رایانه ای(CAD)، دکل در پشت پل فرماندهی دیده می شود ولی در سازه رونمایی شده به انتهای عرشه 02 منتقل شده است. این فضای ایجاد شده احتمالاً برای قرارگیری آنتن و متعلقات رادار جستجوی هوایی است که ممکن است از نوع رادارهای آرایه فازی با آنتن مسطح در باند S باشد که به گفته معاونت جهادخودکفایی نداجا قرار بود سال گذشته روی جماران نصب شود.
روی عرشه 01 ناو سهند و در قسمت تلاقی با انتهای عرشه 02 محل خروجی گازهای موتور بوده و فضای بزرگی که پشت این خروجی دود ایجاد شده محل نصب تجهیزات مختلف رزمی خواهد بود از جمله دستکم دو پرتابگر دوتایی موشک‌های ضد کشتی از نوع نور و یا قادر، توپ تک لول 40 میلیمتری فتح با نواخت 300 تیر بر دقیقه با قابلیت ضد موشک کروز و شاید توپ های 20 میلیمتری تک لول یا سامانه چند لول چرخان با کالیبر کمتر در دو سمت عرشه و قایق های نجات و قایق های موتوری.
نکته قابل توجه در زمینه این عرشه‌ها یکدست بودن سطح بدنه از کاسه تا عرشه 02 است در حالی که در جماران مانند ناوهای رده الوند در عرشه 02 محل عبور نفرات قرار داده شده که در سهند این راهرو با سطح بدنه پوشیده شده که پنجره های کناری حاکی از وجود آن است. این سطح به هم پیوسته بازتاب راداری کمتری برای پهلوی سهند ایجاد کرده ضمن اینکه افزایش عرض بیشتر سهند نسبت به جماران (به جای افزایش طول برای جادادن تجهیزات) هم به کاستن از افزایش بازتاب راداری پهلو (که می توانست ایجاد شود) منجر شده است./
نظر شما