به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، 20 نوامبر یکی از چندین «روز کودک» در تقویم جهانی است که از سوی سازمان ملل متحد برای کودکان و به افتخار آن ها نامگذاری شده است.
یکی از مهمترین مولفه های مطرح در این روز «آموزش کودکان» است. از دوران پیش از مدرنیسم و آموزش سنتی اگر بگذریم، در عصر حاضر مقوله روش های آموزش کودکان همواره محل بحث و بررسی کارشناسان و تجربه های متنوع بوده است.
به طور مثال بهره گیری از ابزارهای کمک آموزشی و جانبی -از اسباب بازی تا دستگاه های دیجیتال- یکی مهمترین موضوعات مطرح در آموزش کاربردی کودکان است. همین چند روز پیش بود که «محمد بطحایی» وزیر آموزش و پرورش عروسک را واجد مولفه های مهم فرهنگی خواند و آموزش با عروسک در مدارس خبر داد.
وی گفت: «اسباب بازی عمق بیشتری به یادگیری می دهد و می تواند یادگیری را برای بچه ها ساده کند. طرحی در دست اقدام داریم که در 10 استان کشور برای پایه های اول تا سوم اتاق اسباب بازی در نظر می گیریم. با کمک کانون و سایر متخصصان حوزه اسباب بازی، اسباب بازی های تولید داخل با رویکرد آموزشی را در مدارس در اختیار بچه ها قرار می دهیم.»
بطحایی با اشاره به تکنولوژی آموزشی در مدارس ایران گفت: «تکنولوژی آموزشی تعریف بسیار وسیعی دارد. تکنولوژی ها باید با توجه به تغییرات به روز شوند. به روز شدن این تکنولوژی در دستور کار دولت و آموزش و پرورش هست و به تدریج این اتفاق می افتد.»
علاوه بر آن چه گفته شد، اهالی فرهنگ تجربیات دیگری را نیز در عرصه آموزش کودکان از سر گذرانده اند. به طور مثال یکی از این تجربیات، طرح «گنج دانایی» است که می کوشد اهداف آموزشی را از راه کتابخوانی محقق کند.
«محبوبه کلبعلی» که طراح این ایده است در گفتگو با شبستان، «گنج دانایی» را رقابتی میان بچه ها برای مطالعه می داند و می گوید: در ابتدا برای تشویق بچه ها کتاب الکترونیک نمایش می دادم که حالت انیمیشن داشت و یک نفر هم آن را می خواند. در مرحله دوم با بازی کتابخوانی می کردیم. یکی از بچه ها کتاب را می خواند و در قالب قصه گویی برای دوستانش بیان می کرد. در مرحله بعد بچه ها باید کتابی را به دوستانشان معرفی می کردند.
.jpg)
این عروسک ساز و شاعر، «گنج دانایی» را در همان راستا می داند: «یک تابلو که در آن جزیره گنج، دریا و قایق های کاغذی بودند را طراحی و درست کردم و یک صندوق زیر این تابلو قرار دادم. به بچه ها گفتم اگر اهل گنج و ماجراجویی هستید باید کارهایی انجام دهید. برای آنها توضیح دادم برای اینکه به گنج برسیم باید یک ماه و نیم کتاب بخوانیم. در مدت اجرای این طرح به خود بچه ها مسئولیت دادم برای همین آنها بیشتر مشارکت کردند. قرار شد بچه ها کتاب بخوانند و خلاصه کتاب ها را در صندوقی که صندوق گنج نامیدم، بیندازند.»
«ظریفه رویین» نویسنده کودکان، دیگر فعال فرهنگی است در گفتگو با شبستان با اشاره به نقش سازنده مدارس در ترغیب بچه ها به مطالعه بیان کرد: بارها به مدارسی که با آنها در ارتباط بودم، دعوت شدم. زمانی در مدارس ساعت مطالعه وجود داشت، این کلاس مطالعه باید در فضای کتابخانه باشد. مدارس باید برنامه ای ترتیب دهند که بچه ها کتاب خوانند، کتاب ها را معرفی و بررسی کنند و هر کسی بیشتر کتاب بخواند امتیاز بیشتری بگیرد و تشویق شود. متاسفانه این کلاس کمرنگ شد و جایگزین درس های دیگر مانند ریاضی شد. هر یک از دروس در مدارس جایگاه خود را دارند و ما نباید ساعت مطالعه را حذف کنیم.
او همچنین با یادآوری نقش خانواده ها از دورهمی خانوادگی با کتاب می گوید: در خانواده باید دورهمی هایی وجود داشته باشد و حداقل شبی نیم ساعت اعضای خانواده با یک کتاب دور هم جمع شوند. صفحاتی از کتاب را والدین بخوانند و خواندن برخی از صفحات را به بچه ها واگذار کنند و از با هم کتاب خواندن لذت ببرند. اینگونه ارزش کتاب خواندن برای بچه ها در خانواده تبیین می شود.
نظر شما