ولایت ائمه(ع) بزرگترین نعمت مسلمانان است

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین مسعود عالی به مناسبت ایام دهه آخر صفر که در هیات طفلان مسلم برگزار شد، گفت: خداوند درباره نعمات مادی و معنوی نسبت به بندگان خود بی‌نهایت بخشنده است اما سهم هر کس بستگی به ظرفیت او دارد.

استاد حوزه علمیه افزود: اگر ما ظرفیت خود را بزرگ کنیم از ناحیه خداوند بخشش زیادی را دریافت می‌کنیم، خداوند حکیمانه کار می‌کند اگر به برخی کم عطا می‌کند به این دلیل است که از مسیر درست خارج نشوند. گاهی به برخی آبرو، ثروت یا زیبایی می‌دهد گمراه می‌شوند.

حجت الاسلام والمسلمین عالی با بیان اینکه اگر شکر نمعت داشته باشید خداوند نعمت شما را زیاد می‌کند، عنوان کرد: خداوند در قرآن فرموده اگر کسی شاکر باشد خداوند وجود او را گسترش می‌دهد یعنی ظرفیت او را افزایش می‌دهد که نعمات بیشتری دریافت کند.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه خداوند نعمات را بدون هدف خلق نکرده است، اظهار داشت: همه نعمات الهی برای انسان برای رسیدن او به قرب الهی است، وقتی انسان از نعمت استفاده می کند باید به یاد خدا باشد که این عمل نوعی شکر است و شکر نعمت برای انسان قرب می‌آورد.

وی با استناد به روایتی از امام کاظم(ع) مبنی بر اینکه شکر بر نعمت بالاتر از خود نعمت است، ابراز کرد: زبان شکر ما نسبت به خداوند بسیار کند است، طوری که در قرآن به آن اشاره فرموده و گفته است این همه نعمت به انسان‌ها دادم شاکر نیستند اما همین که  یک نعمت از آنها کم می کنم سریع شاکی می‌شوند.

حجت الاسلام والمسلمین عالی در ادامه روایت امام کاظم(ع) افزود: اگر می‌خواهید زبان و قلب شاکر داشته باشید نقص‌ها و کمبودهای دیگران را که می‌بینید به داشته‌های خود فکر کنید و شاکر باشید.

استاد حوزه علمیه با استناد به روایت دیگری از امام هادی(ع) گفت: روز قیامت به قدری هولناک است که فریاد وانفسای همه حتی انبیا بلند است همه دست به دامن ائمه معصومین(ع) می شوند که نجات پیدا کنند. خداوند به شما شیعیان ایمان و ولایت داده بدن شما را بر آتش حرام کرده و این نعمت بسیار بزرگی است که باید برای آن به درگاه الهی شاکر باشید.

وی بیان داشت: سلامتی، قناعت، عزت نفس و خصوصیات خوب دیگر همه از جمله نعمات است که باید قدر دانست، اگر مشکلی دارید به درگاه الهی ناشکری نکنید زیرا این مشکلات و کمبودها در مقابل همه نعمات الهی نسبت به بندگان اصلا قابل قیاس نیست. بندگان حقیقی در کمبودها با خداوند درگیر نمی شوند.