به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، احزاب اصلاح طلبی که باهم نمی جوشند. اصلاح طلبانی که حضور نمایندگانشان در پارلمان شهری را وامدار سرلیست امید هستند، با استناد به میثاق نامه ای که در آستانه انتخابات شورای شهر و روستا توسط اعضای لیست امید امضاء شده بود، تاکنون اجازه خروج هیچ یک از اعضای لیست را از شورا ندادند و همین بهانه ای شد تا محمدعلی نجفی از حزب کارگزاران،پس از طی روند انتخاب شهردار، در کسوت شهردار تهران وارد ساختمان تمام شیشه ای بهشت شود. اما عمر حضور نجفی در ساختمان بهشت به بیش از ۶ ماه قد نداد و شهردار مسبوق به سابقه تهران، برای مرتبه سوم به بهانه بیماری از مقام خود استعفا داد و دست اعضای شورای پنجم اصلاح طلب را در پوست گردو گذاشت.
شورای پنجم یکپارچه اصلاح طلب در فاز دوم انتخاب شهردار برای پایتخت، روند دور اول را در پیش گرفت (تکرار کرد)و از میان ۲۴ نامزد معرفی شده از سوی اعضا، در جلسات شیشه ای به بررسی گزینه ها پرداخت و اخبار آن نیز کمافی سابق، لحظه به لحظه از رسانه ها مخابره شد تا آنکه سرانجام پس از انصراف و کناره گیری بهنگام و نابهنگام برخی گزینه های پیشنهادی شهرداری تهران، قرعه به نام «محمدعلی افشانی» از حزب اعتماد ملی افتاد و در اردیبهشت ۹۷، شورای پنجم، دومین شهردار منتخب را به ساختمان بهشت فرستاد، غافل از آنکه بهار مدیریت شهری دیری نمی پاید و به خزان می رسد.
مدیریت شهری که به تصور همه، می رفت تا روزهای ثبات و آرامش را تجربه کند، در دریای متلاطم تصویب قانون «منع به کارگیری بازنشستگان» به گل نشست. مصوبه ای که نابهنگام بود و به اذعان برخی حتی شامل حال شهردار کلانشهر تهران نمی شد.
مع الوصف فراکسیون ۵۱ نفره امید پس از این مصوبه به شور نشست تا از مجلس شورای اسلامی، برای شهردار بازنشسته تهران، استفساریه بگیرد. اما این جلسه نیز برای نگه داشتن عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی بر صندلی شهرداری تهران کافی نبود.
شورای پنجم که از ماندن قانونی شهردار بازنشسته تهران بر مسند،ناامید شد، خود را مقید به اجرای قانون دانسته و در راستای اجرایی شدن قانون، روند انتخاب سومین شهردار تهران را کلید زد. اما در همین حین، شهردار همیشه امیدوار تهران که به نودو ششمین جلسه شورای شهر آمده بود، با صراحت اعلام کرد که استعفا نخواهد داد و تا پایان مهلت قانونی یعنی ۲۴ آبان ماه ( به روایتی)در پست خود خواهد ماند و به امور شهر تهران رسیدگی خواهد کرد.
فردای روز جلسه علنی شورا، ۷ آبان ماه، جلسه هم اندیشی شورای پنجم در ساختمان بهشت برگزار شد و لیست ۳۰ نفره ای از مجموعه افراد با ربط و بی ربط به حوزه مدیریت شهری و بعضا غیرمرتبط و فاقد معیارهای لازم برای مدیرتی شهری از دل این نشست هم اندیشی شورای اصلاح طلب بیرون آمد.
لیستی که در عین بی دقتی و صرفا برای رفع تکلیف تهیه شده بود،اسامی تکراری لیست های دوره قبل، بازنشستگان و افراد مستعفی و حتی سهم دهی به جوانان و زنان کاملا غیر کارشناسی انجام شده بود؛ سهم ۳ نفره بانوان و حضور تعداد اندکی از جوانان بی تجربه و یا کم تجربه در حوزه مدیریت شهری موضوعی بود که شورای پنجم، آنرا جزو دستاوردهای ارزشمند خود در عرصه مدیریت شهری می پنداشت.
اما از سوی دیگر نباید از این موضوع غافل شویم که دوستان و حامیان هم حزبی محمدعلی افشانی برای تصویب «طرح دو فوریت مستثنی بودن شهردار تهران از قانون منع به کارگیری بازنشستگان» در مجلس شورای اسلامی، از هیچ تلاشی فروگذار نیستند و با امضای ۵۰ نماینده بالاخره توانستند طرح را در مجلس مطرح کنند و روزهای شنبه و یکشنبه ۱۲ و ۱۳ آبان ماه در مجلس شورای اسلامی دوفوریت این طرح بررسی خواهد شد، یعنی درست همزمان با روند بررسی گزینه های شهرداری تهران در شورا. دو خط موازی که به هم نخواهند رسید.
حال باید پرسید؛ ماندن یا نماندن شهردار بازنشسته در ساختمان بهشت چقدر اهمیت دارد که در حالیکه پارلمان شهری روند انتخاب شهردار جدید را در دستور کار قرار داده است، مجلس دو فوریت طرحی را بررسی می کند که شهردار تهران از قانون مستثنی کند.
نشستن بر صندلی خیابان بهشت تا چه اندازه می تواند لذت بخش باشد که نه شهردار بازنشسته حزب اعتماد ملی را یارای دل کندن از آن است و نه اصلاح طلبان شورای پنجم دل آن را دارند که از میان ۳۰ گزینه پیشنهادی، سرلیست امید را که از هر جهت برای حضور در کسوت شهردار تهران مناسب است را به عنوان سکان دار مدیریت شهری انتخاب کنند.
از دیگر سوی، شورای پنجم باید به این موضوع توجه داشته باشد، سومین گزینه ای که برای شهرداری تهران انتخاب می کنند باید بتواند ثبات را به مدیریت شهری بازگرداند. یعنی نه مشکل بیماری داشته باشد، نه بازنشسته باشد، نه با ارکان نظام زاویه داشته باشد. همسویی با دولت و سایر ارکان نظام،مقبولیت عمومی، کاربلدی، تخصص، تجربه مدیریت شهری، مهارت بکارگیری درست منابع، کیفی سازی مدیریت شهری، ارتقا کیفیت خدمات رسانی و بهبود زندگی شهروندان از دیگر شاخصه هایی است که اعضای شورای پنجم باید در انتخاب شهردار تهران به آن توجه داشته باشند تا دیگر شاهد تکرار عدم ثبات مدیریت شهری در پایتخت نباشیم.
از طرفی اعضای شورای پنجم باید این موضوع را نیز سرلوحه خود قرار دهند که نماینده مردم شهر تهران در پارلمان شهری هستند نه نماینده احزاب و گروه های سیاسی خود. بنابراین پیگیری مطالبات به حق مردم اولویت کاری آنهاست نه سهم خواهی حزبی و تسویه حساب های حزبی. از این روی در تصمیم گیری ها باید به مصالح شهر بیاندیشند نه منافع حزبی.
نظر شما