خبرگزاری شبستان، گروه مسجد و کانون‌های مساجد: شناخت ائمه جماعات اثرگذار در سطح مساجد و پیرو آن جامعه، علاوه بر معرفی الگوهای نیک به افراد، می‌تواند مشوقی برای ائمه جماعات جوان‌تر در مدیریت هر چه بهتر مساجد نیز باشد.
خبرنگار ما طی سلسله گزارش‌هایی به معرفی تعدادی از ائمه جماعات با سابقه و اثرگذار در محیطی که در آن قرار داشته یا دارند، می‌پردازد و در همین راستا در بعدازظهر یکی از روزهای آبان ماه 1397 به دفتر آیت‌الله سید جلال مجد هاشمی، در مسجد جامع غدیر خم پاسداران تهران رفتم و گزارشی مفصل از خدمات و فعالیت‌های دینی، انقلابی، فرهنگی، اجتماعی و علمی ایشان تهیه کردم که که مشروح آن در ادامه می‌آید.
پیش از ورود به شرح زندگی و خدمات آیت‌الله مجد هاشمی، ذکر این نکته ضروری است که برخی از خانواده ها و خاندان ها در ایران، نسل اندر نسل، مجتهد و فقیه، و روحانی پرور بوده اند که خاندان مجد، از برجسته ترین آنان است که اکنون سه برادر از این خانواده، فقیه مسلم و برجسته هستند و در چند نقطه از تهران، مشغول خدمت به اسلام، انقلاب اسلامی و مردم هستند. نام این سه بزرگوار عبارت است از: آیات سیدمحمود، سید جلال و سیدعلی اصغر مجد هاشمی.
آیت‌الله سید جلال مجد هاشمی در سال 1319 (ه.ش) در شهر مقدس قم به دنیا آمدند. پدر ایشان، حدود سال 1305 در زمان حیاتِ مرحوم آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری؛ موسس حوزه علمیه قم، به این شهر آمدند و چند سالی نیز از محضر درس حضرت آیت‌الله سید رجب مجدالعلما -از فقهای برجسته دوران خود- مستفیذ شدند.
پدر آیت‌الله سید جلال مجد هاشمی در حدود 12 سالگی، عازم شهر مقدس قم شدند و از درس بزرگان حوزه علمیه قم استفاده کردند و با صبیه آیت‌الله شیخ روح الله دانایی، ازدواج کردند.
پدر آیت‌الله سید جلال مجد هاشمی در اواخر حیات آیت‌الله العظمی شیخ عبدالکریم حائری(ره) و به دعوت تعدادی از متدینین تهران، به پایتخت ایران، آمدند. ایشان پس از درگذشتِ موسس حوزه علمیه قم، با آیات ثلاث در قم مرتبط بودند.
آیت‌الله سید جلال مجد هاشمی، مقدمات دروس حوزوی را نزد مرحوم پدرشان در تهران، فراگرفتند و در 13 سالگی (در حدود سال 1332) به امر پدرشان و همراه با آیت‌الله سید محمود مجد هاشمی، برای ادامه تحصیل به قم رفتند. ایشان تا حدود سال 1355 در قم مشغول تحصیل بودند، اما هر هفته برای دیدار خانواده، و همچنین اقامه نماز جماعت در یکی از مساجد خیابان قزوین، به تهران می آمدند. ایشان در دوران تحصیل در قم، از محضر درس مراجع بزرگواری همچون حضرت آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی، حضرت آیت‌الله العظمی اراکی و حضرت آیت‌الله العظمی شیخ مرتضی حائری یزدی، استفاده کردند.
آیت‌الله مجد هاشمی در دوران حضور در قم، ضمنِ تحصیل، تدریس می کردند و چند صد شاگرد داشتند. ایشان بنابر توصیه مرحوم پدرشان، اهتمام جدی به فراگیری فقه داشتند و سال ها «لمعتین» تدریس می کردند.
«هیات رضویون» یکی از هیات های مهم و بزرگ تهران بود که مسئولان آن چندین بار به قم رفتند و از آیت‌الله سید جلال مجد هاشمی برای اسکان در تهران و اقامه نماز جماعت در مسجد ضرابخانه منطقه پاسداران، دعوت کردند که بارها با مخالفت بزرگان و علمای شهر قم روبرو شدند و تاکید داشتند حضور ایشان در قم، مفیدتر است و منشا خدمات بیشتری خواهند بود.
سرانجام آیت‌الله العظمی سیدمحمدرضا گلپایگانی(ره) توصیه فرمودند بنابر احتیاجی که در تهران وجود دارد، برای یک سال و به صورت موقت، به پایتخت بروید. آیت‌الله مجد هاشمی در نیمه دوم سال 1355 به تهران آمدند و این هجرت، سرآغاز تحولی بزرگ در منطقه پاسداران و مسجد (که بهتر است بگوییم، نمازخانه کوچک) ضرابخانه شدند.
حضور ایشان در این منطقه، با استقبال گرمِ ائمه جماعات و علمای منطقه به ویژه شهید مفتح، همراه شد. آیت‌الله مفتح زمانی فرمودند «هیچ چیز مرا به اندازه حضور شما در مسجد ضرابخانه، مرا خوشحال نکرده است.»
بخش نخست گزارش از زندگی سراسر خیر و برکت آیت‌الله مجد هاشمی را با جمله ای اثرگذار که برآمده از اخلاص و تقوی در ایشان است، به پایان می رسانیم «من حضورم در تهران و منطقه ضرابخانه را توفیقی از طرف خداوند می دانم که فعالیت های بنده در حوزه دین را با حرکت انقلابی مردم ایران، همراه کرده بود.»
چکیده‌ای از بخشِ دوم زندگی و خدمات آیت‌الله مجد هاشمی که در روزهای آینده تقدیم می‌شود، در ادامه گزارش حاضر می‌آید.
«آیت‌الله مجد هاشمی در سال ١٣۵۵ با تقاضای اهالی محل و منطقه از مراجع معظم قم و با نظر حضرت آیت‌الله العظمی گلپایگانی (ره) به امامت مسجد جامع غدیر خم (ضرابخانه) منصوب گردیدند و حدود 42 سال در این مسجد و واحدهای وابسته آن، منشاء خدمات عدیده اجتماعی، فرهنگی ارشادی بوده‌اند که از آن جمله می توان به تأسیس واحدهای علمی فرهنگی، قرآن و عترت، صندوق قرض الحسنه، صندوق خیریه انصار المهدی، فروشگاه تعاونی مجتمع آموزشی، بسیج، تربیت بدنی، نوارخانه، مجتمع خیریه خدماتی درمانی، بازارروز، و کتابخانه به صورت مستقل اشاره کرد. در یک کلام می‌توان گفت، ایشان، با همت متعالی و اراده پولادین خود، مسجد (و شاید بهتر است بگوییم، نمازخانه کوچک) ضرابخانه را به مسجدی فعال و بزرگی در این منطقه از تهران تبدیل کردند.»
نظر شما