به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، «صابر امامی» عصر دیروز(۲۸ مهرماه) در جلسه نقد و بررسی مجموعه شعر آیینی «مرثیه ای برای باران» سروده مریم سقلاطونی که در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد، گفت: امام حسین (ع) بعد از شهادت برادرشان تحت حکومت اموی زندگی کردند. به امام حسین(ع) نامه نوشتند که چرا علیه معاویه برنمی خیزی؟ ایشان فرمودند« من به معاهده برادرم احترام می گذارم و برای همین حرفی نمی زنم». یکی از بندهای معاهده این بود که صلح تا زمان معاویه برقرار باشد و حکومت دست معاویه باشد.
این شاعر و استاد دانشگاه ادامه داد: امام حسین (ع) بر علیه معاویه شورشی نمی کنند اما هر کجا امکانش هست، معاویه و حکومتش را نقد می کنند. معاویه از همه برای یزید بیعت گرفت تا حکومت را به یزید بسپارد و گفت به امام حسین(ع) کاری نداشته باشید. یکی از موارد معاهده این بود که معاویه کسی را از خانواده خود خلیفه نکند. امام حسین (ع) صبر کردند که برهم زدن معاهده از جانب معاویه باشد. امام حسین (ع) فرمودند «چگونه کسی را که شراب می خورد بر امت محمد می گماری. کسی که شراب می خورد نمی تواند بر خود مسلط شود و چنین کسی نمی تواند تکلیف یک درهم را درست ادا کند و این فرد شایستگی سپردن بیت المال را ندارد». در واقع امام حسین (ع) با این فرمایش روی شراب خواری یزید انگشت گذاشتند اما نه برای نتیجه گیری عاطفی، اخلاقی و حتی دینی بلکه از این مسئله نتیجه گیری اقتصادی گرفتند.
وی با بیان اینکه ما امام حسین(ع) واقعی را نمی شناسیم، تصریح کرد: دکتر شریعتی از امام حسین (ع) یک چریک و انقلابی ساخت و این انقلابی بودن امام حسین باعث شد ملت ما نتوانند امام حسین (ع) را آنگونه که باید بشناسند. امام حسین (ع) در مقابل یزید ایستادند و انقلاب کردند اما نباید تنها یک بعد امام حسین (ع) را بشناسیم. شاعران باید برای اینکه بتوانند در مورد امام حسین(ع) شعر بگویند منابع را مطالعه کنند تا بتوانند از طریق اشعارشان به خوبی حضرت سیدالشهدا را به مردم معرفی کنند.
امامی خاطرنشان کرد: تمام مردم بخصوص شاعران باید به کلمات و سخنان امام حسین(ع) دقت کنند. ایشان فرمودند «من برای اصلاح امتم آمدم» ایشان نگفتند برای اصلاح قوانین. گفتند برای اصلاح امتم. همچنین فرمودند «می خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم و راه پیامبر اکرم (ص) و پدرم را ادامه دهم». اما متاسفانه عده ای از سخنان امام حسین(ع) نیز سوءاستفاده می کنند. در ایران ما شاعرانی همچون حافظ، سعدی و ناصرخسرو را داریم. شاعر پیشروی اندیشه و امیر کلام است. شاعر نباید چشمش به دهان این و آن باشد بلکه باید خودش به سراغ متون رود، تحقیق و مطالعه داشته باشد و بعد شعر بگوید. حافظ تمام ادبیات ایران را حفظ بوده ضمن اینکه قرآن را نیز حفظ کرده است. امروزه بسیاری از شعرها خاصیت ندارند، اگر خاصیت داشتند کشور ما به اینجا نمی رسید.
این شاعر و استاد دانشگاه بیان کرد: امام حسین (ع) فرمودند«هر کس حکومت ستمگری را ببیند که حرام را حلال می کند و عهدهای خدا را می شکند و با سنت رسول الله مخالف است و دشمنی و گناه می کند، اگر گفتار و رفتارش را نسبت به آن حکومت ظالم تغییر ندهد در جایی قرار می گیرد آن حاکم ستمگر آنجاست». ستم در حکومت ها فرقی ندارد. ستم، ستم است. حال می خواهد در هر حکومتی باشد. امام حسین (ع) در مقابل ستم موضع گرفتند. امام حسین (ع) در مقابل امپراطور روم و در برابر ایران برنخاستند. ایشان در برابر ستمی که بر مسلمانان روا می شد، برخاستند. متاسفانه ما امام حسین(ع) را نمی شناسیم و با ابعاد مختلف شخصیت ایشان آشنا نیستیم.
وی با بیان اینکه مردم اسلام را از زبان شاعران یاد گرفتند، عنوان کرد: ایرانیان پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) را ندیده بودند. ایرانیان اسلام را از ترجمه زبان شاعران یاد گرفتند. حال شما شاعران تامل کنید. شما با اشعارتان کدام خصوصیات پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت را به مردم یاد دادید که ذلیل نباشند؟ امام حسین (ع) چراغ هدایت بودند و معتقد بودند که حکومت باید در برابر مردم ذلیل باشد و مردم باید سرافراز از حکومت طلب کنند و حکومت باید ترسان و لرزان پاسخگوی کارهایش باشد. متاسفانه امروز امام حسین(ع) در شعر مظلوم شده است.
نظر شما