پرویز بیگی حبیب آبادی، درحاشیه افتتاحییه همایش شاعران ایران وجهان با اشاره به اهمیت برگزاری این همایش درگفتگو با شبستان، گفت: من بارها گفته ام که مدتی این مثنوی تاخیر شد، یعنی اینکه ما به جای اینکه در حال حاضر دومین همایش شاعران ایران وجهان را برگزار کنیم باید سی و یکمین همایش را برگزار می کردیم.
وی افزود:کافی است این تعامل ها و این نشست ها و برخاست های ادبی نباشد، یک نوع گسست فرهنگی بین ما و دیگر کشورها از لحاظ فرهنگی به وجود می آید و این همایشها می تواند مانع از این گسست ها بین ادبیات سی ساله ما با خارج از مرزهای کشور باشد.
به گفته بیگی حبیب آبادی، این همایش ها فرصت را برای ترجمه و برگردان شعر ایران فراهم می آورد و موجب پیوند روابط عمیق بین ملت ها و همچنین فکر کردن روی بهترین گزینه ها درحوزه فرهنگی می شود.
وی درباره شعر پایداری نیز شعر پایداری متعلق به امروز نیست و من فکر می کنم که شاهنامه این اثر حماسی بزرگ حکیم ابوالقاسم فردوسی می تواند یک نوع شعر پایداری باشد و بسیاری دیگر از آثار منظوم و منثور ما نیز در این حوزه می گنجد و حوزه پایداری است.
حبیب آبادی یاد آور شد: از مولفه های اصیل شعر جهان، شعر پایداری است بنابراین اگر به سایر حوزه ها پرداخته می شود باید به این مسله نیز توجه کامل شود.
وی تصریح کرد: شاعران ایران در عرصه شعر پایداری حضور چشمگیری دارند و آثار خوبی در این باره تولید کرده اند و در جهان نیز تنور شعر پایداری در افریقا ،استرالیا، اروپا، امریکا و ... گرم تر از همیشه است.
وی در پایان عنوان کرد: درحوزه ترجمه اما ما کار ارزشمندی نداریم و غفلت در این حوزه بسیار زیانبار است، امیدواریم که برگزاری چنین برنامه هایی جبران مافاتی برای این غفلت ها باشد.
پایان پیام/
نظر شما