به گزارش خبرگزاری شبستان از هرمزگان و به نقل از روابط عمومي شركت آب منطقه‌ای استان، مسعود رازمند بيان كرد: سفره‌های آب زیرزمینی مخازني هستند كه طي هزاران سال در اثر نفوذ باران در زمين ایجادشده‌اند، درگذشته استفاده بشر از اين سفره‌ها به حفر چاه‌های دستي و يا قنات‌ها محدود می‌شد.
وي در ادامه گفت: از دهه 40 شمسي با همگاني شدن استفاده از موتورپمپ برداشت از آب‌های زیرزمینی با حفر چاه‌های عميق و نيمه عميق شدت گرفت.
اين مقام مسئول تصريح كرد: از آب زيرزميني بايد به‌اندازه‌ای برداشت كنيم كه آب باران می‌تواند به داخل زمين نفوذ و آن را جايگزين كند كه اگر ميزان برداشت ما بيشتر باشد سطح آب زيرزميني پايين می‌رود و درواقع افت سطح آب زیرزمینی اتفاق می‌افتد.
رازمند درباره اثرات افت آب زيرزميني گفت: كم شدن آبدهي چاه‌ها، چشمه و قنات‌ها، اجبار به تغيير محل چاه يا كف شكني، نشست زمين، شور شدن تدريجي سفره آب، ايجاد محدوديت در مصارف كشاورزي-صنعت و شرب و افزايش سرسام‌آور هزینه‌های تأمین برق و سوخت چاه‌ها از اثرات افت آب زيرزميني به شمار می‌روند.
وي در بخش ديگري از سخنان خود درباره نشست زمین‌بر اثر بی‌آبی نيز توضيح داد: سفره زیرزمینی شامل دانه‌های خاك است كه بين آنها حفره‌های خالي وجود دارد و آب می‌تواند به داخل آن نفوذ و ذخيره شود.
اين مقام مسئول اضافه كرد: در اثر برداشت بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی لایه‌های زمين فشرده‌شده و اين حفره‌ها از بين می‌روند در اين حالت حتي اگر باران هم ببارد ديگر آب نمی‌تواند به داخل زمين نفوذ كند، نشست زمين ترک‌ها و شکاف‌های بزرگي در زمين ايجاد می‌کنند كه ريزش چاه‌هاي آب، تخريب جاده‌ها ساختمان‌ها، اراضي كشاورزي و... را به دنبال خواهد داشت مانند اتفاقي كه در دشت ميناب حادث شد.
مجري طرح احيا و تعادل بخشي منابع آب زیرزمینی شركت آب منطقه‌ای هرمزگان عنوان كرد: سفره‌های آب شيرين در بيشتر موارد هم‌جوار سفره‌های آب‌شور هستند اين هم‌جواری باعث می‌شود تا در صورت برداشت بیش‌ازاندازه از سفره آب شيرين آب‌شور به‌طرف آن پیشروی كند كه چنين اتفاقي در سفره‌های ساحل استان هرمزگان ازجمله آبخوان دشت ميناب اتفاق افتاده است.
رازمند درباره راهكارهاي حفاظت از منابع آب گفت: تغيير سيستم آبياري در اراضي كشاورزي از سنتي به مدرن، جلوگيري از برداشت‌های بی‌رویه از منابع آب زیرزمینی از طريق چاه‌ها، انسداد چاه‌های فاقد پروانه، نصب ابزار اندازه‌گیری بر روي چاه‌ها، پیاده‌سازی مديريت مشاركتي و تشکل‌های آب ران در آب‌های زیرزمینی، اطلاع‌رسانی لازم به بهره‌برداران منابع آب و درواقع همراهي كردن بهره‌برداران در امر حفاظت از منابع آب ازجمله راه‌های حفاظت از منابع آب است.
وي در پايان متذكر شد: بديهي است ر صورت عدم اجراي راه‌کارهای فوق، در آینده‌ای نه‌چندان دور، شاهد از بين رفتن منابع آب زیرزمینی دشت‌ها و به خطر افتادن تمامي سرمایه‌گذاری‌های انجام‌شده خواهيم بود.
نظر شما