شعر حافظ به سلامت معنوی و اجتماعی، کمک می کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از شیراز، دکتر آیت الله لطف الله دژکام، نماینده ولی فقیه در فارس امشب (19 مهر) در مراسم بزرگداشت حافظ شیرازی که در جوار آرامگاه این شاعر بلندآوازه برگزار شد، گفت: جوار آرامگاه حافظ شیراز، جوار روضه رضوان است.

وی با اشاره به اینکه بهشتیان به هم سلام و تهیت می رسانند، یادآور شد: شما عزیزان در جوار آرامگاه این شاعر از خود رسته و به خدا پیوسته جمع شده اید.

امام جمعه شیراز با اشاره به اینکه امیدواریم که حلقه رندانه و مستانه شما، همیشه مستحکم باشد و دست در دست هم مسیر معرفت و زیبایی شناسایی را طی کنید، یادآور شد: گاهی انسان فکر می کند که حافظ عظیم است و دنیایی را به خودش مشغول کرده است و سخن وی به زبان های مختلف ترجمه شده است اما سوال پیش می آید حافظ برای انسان معاصر چه دارد و آیا این شخصیت ارزشمند برای انسان روزگار ما تحفه ای دارد که به حل مشکلات امروزی، بیانجامد.

دکتر دژکام با تاکید بر اینکه در یک نگاه کوتاه و گذرا متوجه می شویم که مسیری که در این چهار قرن اخیر در دنیا پیموده شده که نتیجه اش فروکاهش انسان بود و این فروکاهش از تعالی به لذت های شهوانی، از رنسانس آغاز شده است، اظهارداشت: بعد از رنسانس تمدن رقیب در همان نقطه ایستاده باشند و شناخت انسان را آغاز کرد.

وی با اشاره به اینکه تمدن رقیب انسان را حد فرد و فرد را شناخت، اظهارداشت: امروز اروپایی ها به بازشناسی انسان پرداخته اند راه درازی پیموده است، نتایج همه این مسائل این شد که برای سلامت انسان علاوه بر جسمی و روحی، 2 ساحت دیگر هم قائل شدند که سلامت اجتماعی و معنوی از این 2 مورد است.

آیت الله دژکام با اشاره به اینکه این نتیجه شناخت تمدن رقیب از شناخت انسان است، افزود: اگر حافظ امروز در جامعه بشری بیشتر معرفی شود چرا که سخن و غزلیات نقض وی به سلامت اجتماعی و معنوی بشر کمک می کند.

وی با تاکید بر اینکه سلامت اجتماعی به معنای توانایی تعامل با انسان ها و محیط با هدف ایجاد ارتباط رضایت بخش فردی است، افزود: اگر اینها را مراعات کنیم ارتباط اجتماعی بهتر می شود و می توانیم جامعه بشری را دور هم جمع کنیم.

نماینده ولی فقیه در فارس با تاکید بر اینکه امروز نیاز است به جامعه امید تزریق شود، اضافه کرد: حافظ به ما یاد می دهد خودمان از خودمان انتقاد کنیم و از اینکه مرید حافظ هستیم نباید تردید کنیم و اگر جامعه سالوس به تن کسی بود، باید بگذارد و برود.