به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، سیدرضا کروبی، امروز دوشنبه 16 مهر در نشست پژوهش، خلق و نشر در حوزه کتاب کودک و نوجوان که در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات انسانی برگزار شد، گفت: شرکت انتشارات فنی ایران سال 60 تاسیس شد. از ابتدا انتشارات ما یک موسسه فرهنگی بود، سرلوحه کار ما نیازسنجی بود. در اوایل دهه 70 در سفری به خارج از کشور به کتابی آمریکایی در مورد محیط زیست برخورد کردم. در سال 74 کتابی با عنوان 50 کار ساده برای حفظ محیط زیست چاپ کردیم که فروش نرفت.
مدیرعامل انتشارات فنی ایران با بیان اینکه دهه 70 دهه جالبی برای طرح مسایل زیست محیطی نبود، عنوان کرد: در آن زمان اولویتی برای محیط زیست در مدارس و رسانه ها قایل نبودند، به عنوان مسئولیت اجتماعی وارد حوزه محیط شدیم، از سال 79 اولین کتاب های سبز را وارد بازار نشر کردیم، این کتاب ها از نظر متن جذابیت نداشت چون صرفا آموزشی بود، الان 400 عنوان کتاب زیست محیطی داریم، به مرور وارد انتشار کتاب های کودک و نوجوان شدیم، هم‌راستا در مورد مهارت های زندگی نیز کتاب چاپ کردیم، تمام این کارها نیاز به پژوهش داشت.
وی اظهار داشت: بین پژوهش و انتشار باید ارتباط وجود داشته باشد، پژوهش ها مدرک محور هستند و قرار نیست کاری برای ما کنند. از شعر و نثر قدیم می توانیم بفهمیم پیشینیان ما اهمیت زیادی برای آب و محیط زیست قایل بودند. ما در انتشارات خود حتی برای انجام کار پژوهشی در حوزه کودک و نوجوان با محوریت محیط زیست بورس تحصیلی گذاشتیم اما استقبالی نشد. نشر در خارج از کشور یک کار فرهنگی نیست بلکه یک صنعت است، چیزی که ما به آن توجه نمی کنیم. ما نه به عنوان یک ناشر بلکه به عنوان یک ناظر دیدیم به مهارت های زندگی توجه نمی شود. 300 عنوان کتاب که اکثرا تصویری هستند برای بچه ها منتشر کردیم، برای این کار سراغ افراد متخصص رفتیم.
مدیر انتشارات فنی ایران بیان کرد: ما باید با کتاب هایی با ژانرهای جنایی و ترسناک و طنز مقابله می کردیم، صرفا دانش افزایی جواب نمی دهد. اگر نشر را صنعت بدانیم نمی توانیم کاسه گدایی دست گیریم و به ارشاد بگوییم به ما کمک کن و از ما کتاب بخر. ما تلاش کردیم کار حرفه ای انجام دهیم و آقایان عموزاده خلیلی و غریب پور به ما کمک می کنند. مشکلی که داشتیم این بود که کتاب های محیط زیستی را چطور در مقابل ژانرهای جنایی و طنز که برای بچه ها جذاب اند، مطرح کنیم.
کروبی تصریح کرد: از ادبیات برای پیشبرد یک کار مدنی استفاده کردیم و رمان هایی با محوریت محیط زیست نوشته شد. از ادبیات به عنوان وسیله استفاده کردیم تا آموزه های لازم را به طور غیرمستقیم به مخاطب بدهیم. با کتاب صرف آموزشی نمی شود بچه ها را جذب کرد. برای جلب توجه بچه ها به مسئله محیط زیست سه دوره جشنواره سپیدار را برای دانش آموزان برگزار کردیم تا آثارشان را در قالب عکس، شعر و داستان به ما ارسال کنند.
وی خاطرنشان کرد: تمام دانشگاه های فنی در جهان بودجه شان را از پژوهش هایی به دست می آورند که بخش خصوصی به آنها می دهد. صرفا به صورت جزایر جدا از هم کار کردن راه به جایی نمی بریم، قبول کنیم نشر صنعت است باید رقابت کند و کتاب خوب تولید کند، باید با دید اجرایی جلو برویم و تنها به نشست و سمینار اکتفا نکنیم.
نظر شما