اخلاق؛ تنها ضمانت اجرای قانون

خبرگزاری شبستان: شاید، امروز ارزش حضورت، بیشتر درک شود. آمارها نشان سقوطی دلسرد کننده دارند. صدای گریه ها و خنده هایت امیدوار کننده است. آینده جهان با تولد، تو معنا پیدا می کند. بی شک مهم هستی. به اندازه ای که روزی را برای تو نام گذاری کنند.

توقف نکنید!

آخرین آمار رشد جمعیت را باید با افزایش لحظه به لحظه محاسبه کرد. 6.995.214.549 آخرین آمار منتشر شده از سوی سازمان های بین المللی است. طبق پیش بینی های صورت گرفته از سوی کارشناسان جمعیت شناسی دنیا، جمعیت جهان در سال 2050، به 9میلیارد و یکصد میلیون نفر خواهد رسید. جدا از موضوع همیشه بحث برانگیز افزایش جمعیت و تبعات مثبت و منفی آن، قصد داریم نگاهی به جمعیت کودک جهان بندازیم. موضوعی که از، زوایای متفاوت قابل بررسی و مطالعه است.

8 اکتبر به نام روز جهانی کودک نام گذاری شده است. این نام گذاری نشان از حساسیت بحث کودک دارد. درک این مسئله از سوی متولیان و سیاست گذاران عرصه بین المللی و داخلی کشور ها. به همین خاطر در سال 1959 کنوانسیون حقوق کودک به تصویب رسید. اما این قانون چندان الزام آور نبود، لذا، در 20 نوامبر 1989 در مجمع عمومی سازمان ملل به رأی گذاشته شد؛ و بیش از 192 کشور به آن پیوستند. در میان کشورها تنها آمریکا، که در سال 1995 پیوستن خود را اعلام کرده است، در داخل کشور هنوز آن را به تصویب نرسانده است.

کودک کیست؟

طبق تعریف این کنوانسیون از کودک، افرا زیر 18سال در زمره جمعیت کودک به حساب می آید. تعریفی که طبق فرهنگ های مختلف در ملل جهان مستقل و متفاوت دارد.
 

به عنوان مثال در فرهنگ اسلامی _ ایرانی، کودک به افراد زیر 9 سال در دختران و زیر 15 سال برای پسران گفته می شود. گفتنی است، ایران در زمان ملحق شدن به این کنوانسیون جهانی شرطی را قرار داد با عنوان این که هر ماده از این قانون که با قوانین شرع مقدس اسلام مغایرت نداشته باشد، در ایران قابل اجرا است. این مسئله تنها مختص ایران نیست، بلکه بسیاری از کشور ها با شرایطی، حاضر به پذیرش این کنوانسیون شده اند.
 

لازم به ذکر است؛ برخی از حقوق دانان بر این باورند که سن مجازات کیفری باید تغییر کند و مانند تعریف فوق، افراد زیر 18 سال معافیت داشته باشند و مانند افراد بالغ در دادگاه مورد اتهام و مجازات کیفری قرار نگیرند. 
 

در کل باید گفت، وجود چنین قانونی در عرصه بین المللی، یکی از نیازهای کودکان، یعنی دیده شدن را بر آورده است.

کودکان و کنوانسیون حمایت

کارشناس حقوقی، دکتر سید مهدی موسوی شهری، درباره کنوانسیون حقوق کودک معتقد است، این کنوانسیون علی رغم کم و کاستی هایی که دارد از مواد قانونی مناسبی برخوردار است.

موسوی شهری،کنوانسیون حمایت از کودکان را مجموعه ای می داند که با بینشی انسانی و هدفی والا یعنی حمایت از کودکان تهیه و تدوین شده است.

گفتنی است، جمهوری اسلامی ایران، با ظرفیت ها و ریشه های اسلامی، قابلیت این را دارد تا با ارائه و معرفی برنامه های مترقی اسلام در باره کودک، محیط بین الملل را تحت تأثیر قرار دهد و گامی بلند در جهت تأمین زندگی سالم و پویا برای کودکان بردارد.

موسوی شهری در این خصوص می گوید، متأسفانه ایران در این جهت قدمی برنداشته است. این کارشناسی حقوق با اشاره به برخی مشکلات در داخل کشور در خصوص برخی مواد قانونی پیرامون موضوع کودک، می گوید، باید بیش از پیش با مطالعه این موانع را برطرف کرد تا حق کودک ایرانی مورد خدشه قرار نگیرد.

روز تو، روز شادی!
هر روز که می گذرد در گوشه ای از جهان پهناور خبری از آزار کودکان می شنویم، خبری از کار اجباری یا ربوده شدن یا، سربازی نوجوانانی که بی اطلاع از عواقب کار خود، قربانی هوسرانی قدرت طلبان می شوند و دست آخر، بی نام نشان بر خاک می افتند. این زمان نه خبری از کنوانسیون حمایت از کودک است، نه مجمعی بین المللی تا فریاد رس این جمعیت قربانی باشد.

ماده 38 می گوید؛ (حمایت در انجام خدمت وظیفه)

1 - حکومت ها وظیفه قانونی دارند که حتی در شرایط جنگی، قوانین انسانی و مربوط به کودکان را رعایت کنند و بر اجرای آنها نظارت داشته باشند. حکومت ها تضمین می کنند و برای اجرای این تضمین همه اقدامات ضروری را انجام می دهند که هیچ کودکی تا قبل از پایان سن پانزده سالگی خود، در جنگ شرکت داده نشود.
 

2 - حکومت های عضو پیمان، افرادی را که هنوز سن پانزده سالگی خود را تمام نکرده اند، به جنگ نمی فرستند و در شرایط اضطراری تنها از افراد نسبتا مسن تر استفاده می کنند.
 

3 - حکومت های عضو پیمان در شرایط جنگی هم تمام اقدامات را برای حمایت کودکان آسیب دیده از جنگ، انجام می دهند.

در متن کنوانسیون ماده 6 آمده؛
1- هر کودکی حق زندگی دارد و این حق مادرزادی اوست که از طرف همه حکومت های عضو پیمان به رسمیت شناخته می شود.
2- ادامه حیات و رشد کودک از طرف حکومت های امضاکننده این پیمان نامه بطور کامل تضمین می شود.

کلام پایانی
اگر کودکی از خود بپرسد، قوی ترین مراجع دنیا این قوانین را وضع کرده اند، چه کسی هست، تا این مراجع را برای ادا نکردن به قوانینی که خود وضع کرده اند، مورد مجازات قرار دهد؟! بی راه نگفته است! اخلاق تنها ضمانت اجرای تمام قوانین نوشته و نانوشته است. هر زمان اخلاق مورد بی توجهی قرار گرفت، هیچ چوب و چماق و نیرویی نمی تواند اجرای قانونی را ضمانت کند.

کودک را باید شناخت، کودکی را باید ارزش گذاشت، تا روح زندگی نمیرد. 

پایان پیام/