«حسن دولت‌آبادی»، در پاسخ به این سوال که چگونه در قالب نمایش می توان مراقبت از بدن و حد و مرزها را به کودکان آموزش داد به خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان گفت: در دو کتاب اخیرم به این مسئله پرداختم. «تربیت به کمک نمایش و تئاتر در خانه و مراکز تربیتی و اجتماعی» و «تربیت به کمک داستان در خانه، مراکز تربیتی و اجتماعی» کتاب هایی است که اخیرا نوشته ام.
این نمایشنامه نویس و استاد دانشگاه با اشاره به کتاب های "تربیت به کمک نمایش و تئاتر در خانه و مراکز تربیتی و اجتماعی" و " تربیت به کمک داستان در خانه، مراکز تربیتی و اجتماعی" بیان کرد: در این دو کتاب اثبات کردم در کوتاه ترین زمان و تاثیرگذارترین شرایط ما می توانیم به بچه ها آموزش دهیم و آگاهی آنها را ارتقا بخشیم. این دو کتاب به صورت پرسش و پاسخ تنظیم شده و آموزشی است اما چون در قالبهای داستان و نمایش است برای خواننده جذابیت دارد. وقتی برای آموزش و تربیت کودک وقت و هزینه صرف شود، همان کاری که در کشورهای اروپایی می شود، در آینده کمتر شاهد آسیب های اجتماعی خواهیم بود.
دولت‌آبادی اظهار داشت: داستان شاید قابل دسترس تر برای خانواده هاست چون خانواده ها بلدند داستان بگویند.بنده نتیجه و اثرگذاری داستان را به صورت عملی دیده ام. نوه ای دارم که انتقال موثر موضوعات مختلف در قالب داستان را در او دیده ام و این برایم مثل یک معجزه بود، حتی در قالب بازی آموزش هایی به نوه ام دادم که آنجا هم یک اعجاز دیدم. متوجه شدم چقدر بچه ها می توانند در ارتباط با نمایش و داستان تاثیر بپذیرند.
وی خاطرنشان کرد: مشخصا در بحث آسیب های اجتماعی جسمی چون طرح فیزیک است و باید مجسم و گفته شود به نظرم نمایش خیلی بیشتر می تواند موثر باشد. طبیعی است با توجه به فرهنگ ما باید خیلی مراقب بود که در راستای این آموزش ها پرده دری نشود و بچه وحشت زده نشود. طوری به بچه ها آموزش دهیم که بچه فکر نکند به عنوان مثال اگر هر کسی خواست او را ببوسد یا در آغوش بگیرد حتما سوءنیتی دارد، گرچه در این زمینه یک مرز مویی و باریک وجود دارد.
این نویسنده و کارگردان تئاتر عنوان کرد: باید خیلی رندانه و زیرکانه در مورد آموزش مراقبت از خود به کودکان عمل کنیم. یک مجموعه کتابی در این رابطه توسط یک نویسنده خارجی نوشته شده که به فارسی هم ترجمه شده است. ما باید آگاهانه، محتاطانه و زیرکانه به بچه ها آموزش دهیم. از طرفی می بینیم، بسیاری از کسانی که به بچه ها آسیب می رسانند، متاسفانه بیگانه نیستند و از سوی دیگر نمی توانیم ذهن بچه را نسبت به اطرافیان و بستگان سیاه کنیم زیرا در این صورت دچار نوعی سوءتفاهم، سوءظن و اضطراب خواهیم شد. این مسئله دقت و ظرافت عمل در این حوزه را می رساند.
وی با اشاره به تاثیرگذاری نمایش و تئاتر در آموزش به بچه ها گفت: تئاتر می تواند در آموزش مسایل مختلف به بچه ها صددرصد تاثیرگذار باش.، یک وقت می گوییم آیا نمایش به عنوان یک قالب هنری می تواند در حوزه تربیتی و آموشی بچه ها موثر باشد، در آن صورت خواهم گفت بله صددرصد. سوال دیگر مطرح است که چگونه این کار را انجام دهیم، باید حتما با روانشناسان بالینی و تعلیم و تربیت گفتگو شود. جامعه باید به این سمت و سو رود که چطور خانواده ها با فرزندانشان مسئله را مطرح کنند. چگونگی مطرح کردن مسئله مهم است اما قالب نمایش و تئاتر و داستان می تواند در این راستا موثر باشد.
نظر شما