به گزارش خبرگزاری شبستان ازخراسان رضوی، ندای دل‌انگیز اذان که در صحن و سرای حریم حرم ملکوتی امام رضا(ع) نواخته می‌شود مردم بی سر و پا شتابان به سمت صفوف نمازهای جماعت حرکت می‌کنند و بی‌درنگ صف‌های جماعت شکل می گیرد و مکبر نوای بندگی را سر می دهد و همگان سر برآستان نیاز و سجده می نهند در پایان نماز در رواق امام خمینی(ره) همه به احترام حضرت صاحب‌الزمان (عج) می‌ایستند و دست بر سینه گذاشته و دعای سلامتی حضرت را به امید فرجش زمزمه می‌کنند و برخی هم در گوشه و کنار این حرم اشک گونه شان را نوازش می دهد تا با دلی زلال به سخن گفتن به مولای خویش بپردازند.
مردم را رو به گنبد غریب الغربا(ع) صلوات خاصه حضرت را قرائت می‌کنند و زیارت پرفیض امین‌الله با صدای هزاران زائر و مجاور حاضر در حرم و میلیون‌ها عاشقی که از طریق گیرنده‌های تلویزیونی خود را حرم متصل نموده اند، خوانده می‌شود، زیارت با مداحی و مرثیه‌سرایی اشک زائران و دلباختگان حریم رضوی را سرازیر کرده و آه و ناله زائران این دیار امام غریب، را به عرش برده است.
زائران خسته دل حرم رضوی که دل‌های خسته‌شان با نور حدیث ولایت جانی تازه گرفته است به پای مداحی مداحان اهل بیت(ع) می‌نشینند و هرچند ایام میلاد است اما بازهم اشکی از عمق وجود می‌ریزند و سوزی از جانشان به عرش پر می‌کشد، شعرخوانی شاعرانی است که اشعار خود را در وصف حضرت رضا(ع) سرودند و از ضمانت آهو و غربت مدینه تا مرو و مرغ دل قم تا مشهد و خیلی دلدادگی‌ها و عاشقی‌های دیگر می‌گویند جلوه ای دیگر از دلدادگی است. مداحی و مرثیه‌سرایی در فضای دل‌انگیز و نورانی حرم مطهر رضوی که نورهای رنگارنگ چراغانی‌های انجام شده فضایی چشم نواز را رقم زده است و هر زائری در گوشه‌ای از این حریم به دیواری تکیه داده است و اشکش بروی گونه‌اش جاری شده است و باور ندارند که در ایام میلاد حضرت در حرمش حضور یافته و غبار قلبش را در این روزها می‌زداید.
دهه کرامت، حرم رضوی میزبان دل‌های میلیون عاشقی است که به بهانه دیدار علی بن موسی الرضا(ع) از خانه و کاشانه خویش رخت بربسته اند تا در میلاد ایشان به وصا برسند و در شادی ملائک و سجده زمینیان درسرزمین خورشید شریک شوند.ماه ذی‌القعده، ماه امام رضا (ع) است چرا که آغازش میلاد پرنور و پربرکت خواهر بزرگوارش، سپس میلاد سراسر نور ضامن آهو و در ادامه روز زیارتی غریب سرزمین طوس و در پایانش شهادت جانسوز فرزند عزیزش است، نور چراغانی‌های بی‌شمار گوشه و کنار حرمش گویای ورق خوردن تقویم‌ها و رسیدن به سرآغاز ماه ذی‌القعده است، کوچه و خیابان‌های شهر با چراغانی‌های زیبا، المان‌های رضوی و ریسه‌های رنگی مزین شده‌اند. دل‌های هزاران که نه، میلیون‌ها شیعه و غیر شیعه سرتاسر دنیا به حرم حضرت‌رضا (ع) دوخته شده است؛ به گنبد و گلدسته‌هایش؛ به صحن و سرای پرنورش. پرچم سبز گنبد طلای این حرم، قرار دل‌های غریبی است که در دهه میلاد رضوی خود را به حرم امام غریبشان رسانده‌اند. در ورودی‌های مختلف و متفاوت این قطعه‌ای از بهشت، خادمان و دربانان دلسوخته به زائران خوش آمد می‌گویند.
سنگ‌فرش‌های این حریم و پرواز کبوترهای آستان رضا(ع) و جاروکشی جاروکشان این صحن و سرا، همه و همه در این دهه کرامت رضوی حرف‌های تازه‌ای برای گفتن دارند که تنها گوش‌هایی قادر به شنیدن آن هستند که خود را در دریای مهر و محبت امام رئوف غرق سازد. پایتخت معنوی ایران در آستانه میلاد باسعادت حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) رنگ و بوی بهشتی برخود گرفته است و دل هر عاشق و دلداده‌ای را مجذوب خود کرده است.
خادمین حرم با لباس‌های سفید و سورمه‌ای در هوای سرد پاییزی به خدمت زائران و مجاوران مشغول‌اند و وقتی از نزدیک حال یکی از آنها را جویا می‌شوم، بهترین لحظات عمرش را در حرم و خدمت ناقابلش را حاکی از عنایات ویژه حضرت رضا(ع) می‌داند.
مسافران هفت شهر عشق سرا پا شور و شیدایی به سان پرستوهای بی‌قرار به سوی مشهد بال گشوده و خادمان آستان قدس رضوی برای پذیرایی از سه میلیون زوار در روز فرخنده میلاد عالم آل محمد آماده می‌شوند تا دلباختگان از راه برسند و با مرواریدهای چشمشان حرم یار را آب و جارو کنند. از نور افشانی، گلباران حرم مطهر رضوی و رونمایی از کیک شش تنی در روز میلاد گرفته تا مزین شدن لباس مدیران اجرایی استان به نماد حضرت رضا(ع).
و اکنون در پشت پنجره ضریح کوله بار نیازم را دخیل بسته ام ! اما از بیان و سخن گفتن در محضرت شرم دارم پس حرف هایم را در صندوقچه دل پنهان می نمایم تا فرصت دلبری و دلدادگی را داشته باشم و فقط و فقط با چشمان اشک بار و با دلی پرازامید و یقین به برآورده شدن حاجت نیازمندان و آنان که دل در گرو دوستی حضرت حق بسته اند و باوردارند که هیچ گدایی را دست خالی باز نمی گردانی، از عمق وجودم می سرایم ندای:
امن یجیب مضطر اذا دعا و یکشف السوء، امن یجیب مضطر اذا دعا و یکشف السوء، امن یجیب مضطر اذا دعا و یکشف السوء و....
پایان پیام/
نظر شما