خبرگزاری شبستان،گروه مسجد و کانون ها: جوانان مسجد جوادالائمه (ع) در روزهایی که هنوز انقلاب پیروز نشده بود و مبارزه ادامه داشت، آستین ها را برای به دست گرفتن قلم، به جای اسلحه، بالا زدند؛ البته آنان اهل مبارزه بودند، اما با تاسی به مرادشان –امام خمینی(ره)- حضور در جنگ فرهنگی را مهمتر از مبارزه مسلحانه می دانستند.
آنان برای سال ها فعالیت های گسترده هنری در این مسجد داشتند و دایره کارهایشان با پیروزی انقلاب اسلامی، گسترده تر شد تا اینکه تصمیم گرفتند شورای نویسندگان را تشکیل دهند و منسجم‌تر از گذشته، به دین و انقلاب اسلامی خدمت کنند.
«امیرحسین فردی» ، «فرج الله سلحشور» ، «گلعلی بابایی» ، «عليرضا متولي» ، «علي‌اصغر جعفريان» ، «حبيب يوسف‌زاده» و «محمد مهدوي شجاعي» از جمله اعضای شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه(ع) خیابان هاشمی تهران بودند یا هستند که فعالیت های هنری خود را در این مسجد شروع کردند؛ ضمنا اميرحسين فردي، بنيان‌گذار این شورا بود که چند سالی نیز، مدير مركز آفرينش‌هاي ادبي حوزه هنري بود.
این افراد کار خود در این مسجد را با فراگیری قرآن و احکام دین آغاز کردند، و با گفتن قصه‌های قرآنی و ائمه اطهار(ع) برای نمازگزاران این خانه خدا و همچنین مسجد حضرت علی اکبر(ع) خیابان هاشمی ادامه دادند، و پس از افزایش اقبال عمومی از کارشان، در سایر مساجد شهر تهران نیز حضور می یافتند.
جالب است بدانید این شورا مرامنامه ای دارد که در آن تاکید شده است ادبیات ایران برای جهانیان و نسل های امروز و فردا سخن ها دارد و در بررسی آثار رسیده به جشنواره هایی که برگزار می کند به نام نویسنده و ناشر یا خط فکری و سیاسی افراد کاری ندارد.
فعالیت های این شورا آنقدر گسترده شد و شخصیت های علمی و هنری بسیاری تحویل جامعه داد که گلعلی بابایی، نویسنده و پژوهشگر حوزه ادبیات دفاع مقدس، کتاب «قلمی به رنگ خاک» را با همكاری «محمدناصری»، «محمدعلی قربانی»، «عليرضا متولی»، «ناصر نادری»، «محمدمهدوی شجاعی»، «حبيب يوسف زاده» و «شهرام شفيعی» تدوین کرد که ضمن بیان زندگی‌نامه مستند از زندگی شهید غنی‌پور، شرح مفصلی از فعالیت های هنری و علمی مسجد جوادالائمه(ع) را دربردارد.
فرج الله سلحشور، کارگردان و نویسنده سینما و تلویزیون در گفت و گویی درباره فعالیت های شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه(ع) گفته بود «در همان ایام، مذهبی‌ها در بعضی از مساجد تهران تئاتر کار می‌کردند. من هم در چندین مسجد فعالیت داشتم. یک بار در مسجد محل‌مان، مسجد حضرت علی‌اکبر(ع) در خیابان هاشمی تئاتری گذاشتند و از ما هم دعوت کردند، اما ما نپذیرفتیم، چون تئاتر را شاخه‌ای از هنر مبتذل آن زمان می‌دانستیم. اما این گروه برای بار دوم تئاتر دیگری به نام «حر بن یزید ریاحی» گذاشتند که در آن بازی کردم. چون معتقد بودم مسجد، زمین تا آسمان با تئاتر شهر و تالار مولوی و اینها فرق می‌کند. در این جور جاها کار نمی‌کردیم.
تئاتر را در مسجد جوادالائمه تمرین کردیم و در مسجد حضرت علی‌اکبر(ع) اجرا شد. ساواکی‌ها هم آمدند و آن را به هم زدند. خود حر را بازی می‌کردم. خلاصه عوامل حکومت تئاتر را به هم ریختند و مدتی فراری شدیم. سر و کله‌ام را مثل الان زده بودم که مرا نشناسند. در مسجد جوادالائمه همه با هم بودیم. بعضی از بچه‌ها در مسجد جوادالائمه به فوتبال علاقه داشتند که آقای فردی سرپرستی آنها را به عهده داشت. بعضی‌ها به قرآن، قصه‌گویی، دکلمه و… علاقمند بودند. از سر کار زود برمی‌گشتم و به مسجد می‌رفتم و برایشان قصه‌ی جدید تعریف می‌کردم.»
شوراي نويسندگان مسجد جوادالائمه(ع) تاکنون چندین جشنواره و نشست علمی و هنری در کشور برگزار کرده که «جشنواره شهيد حبيب غني‌پور» از مهمترین آنها است.
فعالیت این شورا نمونه خوبی از ظرفیت یک مسجد برای انجام کارهایی در سطح ملی است، واقعیتی که گاهی از سوی برخی پویشگران مسجدی و فرهنگی کشور نادیده گرفته می شود.
نظر شما