به گزارش خبرگزاری شبستان، با گذشت بیش از 7 سال از آغاز بحران سوریه و حمایت های پی درپی آمریکا و متحدان غربی و عربی اش از گروههای تروریستی برای به زانو درآوردن دمشق و رسیدن به اهداف منطقه ای در راستای پشتیبانی از رژیم صهیونیستی، همچنان آمریکا و متحدانش در به شکست کشاندن نظام سوریه ناکام بودند.
آمریکا چندی پیش دوباره به تهدید بمباران سوریه روی آورد تا دمشق را از اجرای عملیات نظامی ادلب ضد تروریستها بازدارد؛ اما از آنجایی که تهدیدهای آمریکا بر مقاومت سوریه تاثیرندارد؛ به حربه دیگری متوسل شد. واشنگتن به سوریه وعده داد که اگر نیروهای ایرانی از سوریه خارج شوند، به برقرار روابط دیپلماتیک با دمشق اقدام خواهد کرد.
شاید این سخن واشنگتن به این معنا باشد که خروج نیروهای ایرانی از سوریه مساوی با خاتمه جنگ با این کشور خواهد بود. اما در پشت این پیشنهاد، منافع استراتژیک و منطقه ای آمریکا که همان حمایت همیشگی و جانبدارانه از رژیم صهیونیستی است، خفه است. آمریکا می خواهد با این پیشنهاد، چند نشانه را هدف بگیرد یکی خروج نیروهای ایران از سوریه برای حمایت از رژیم صهیونیستی، خروج روسیه از سوریه و تضعیف مقاومت و حضور نیروهای آمریکا در پایگاه های نظامی اش در برخی از مناطق سوریه.
خروج ایران در سوریه از اولویت های مهم آمریکا و دیگر متحدان آن است، به طوری که می بینیم که رژیم صهیونیستی در چند ماه اخیر بارها با روسیه وارد مذاکره شده است تا از مسکو بخواهد دمشق خروج نیروهای ایرانی از جنوب سوریه را فراهم کند.
رژیم صهیونیستی مدعی است که مواضع ایران در بلندیهای جولان در سوریه را هدف قرار دادند و به این دلیل به سوریه حمله می کنند که منافع امنیتی خود را تضمین کنند.
در همین راستا، عربستان از راه دیگری وارد عمل شده است، به طوری که از دمشق اعلام کرده است که برای بازسازی مناطق خسارت دیده در جنگ داخلی حمایت مالی انجام می دهد؛ اگرچه که دمشق این حمایت مالی را نپذیرفت و به خوبی می داند که پشت این پیشنهاد اغواگرانه چه نشسته است.
اما عربستان با این حمایت مالی می خواست تا زمینه خروج نیروهای ایران را از سوریه حمایت کند تا منافع کاخ سفید و رژیم صهیوینستی در منطقه تامین شود.
عربستانی که تا دیروز و حتی امروز حمایت های مالی و تسلیحاتی خود را از تروریستها دریغ نکرده است و حتی در ابتدای امر علمای خود را با فتواهای عجیبی همچون جهاد نکاح به حمایت از تروریستها بسیج کرد. چگونه امکان دارد که امروز حامی دمشق شده باشد و بخواهد برای بازسازی این کشور که نیمی از آن با پول ها و تسلیحات سعودی و برخی کشورهای عربی تخریب شده است، بدون هیچ چشم داشتی قدم پیش بگذارد. آیا به غیراز این است که پیروزهای بی وقفه ارتش سوریه و مقاومت و متحدانش در جبهه های مختلف و شکست پی درپی تروریستها و فرار فرماندهانشان از جبهه ها باعث شده تا چاره ای بیندیشند و از راه دوستی و مهربانی به پیش بیایند.
عربستانی که این روزها دست رژیم صهیونیستی را بیش از همیشه می فشارد و اعلام کرده است که دشمنی با رژیم صهیونیستی ندارد؛ پس باید به گونه ای پشت این رژیم درآید و زمینه را برای خروج نیروهای ایرانی از سوریه مهیا کند تا آسیبی متوجه این رژیم نشود و به احتمال بسیار قوی در پشت پیشنهاد حمایت مالی برای بازسازی سوریه، نقشه ای که نهفته است، در راستای حمایت از رژیم صهیونیستی است.
رژیمی که تاکنون حمایت های زیادی به تروریستها همچون آزموشی ارایه داده است و حتی زخمی های آنها را در بیمارستان های خود پذیرفته و مداوا کرده است.
پس می توان دید که آمریکا و رژیم صهیونیستی و متحدانشان، این بار نقابی دیگر زدند و دم از برقراری روابط دیپلماتیک می زند تا بگویند ما دوستانه وارد عمل شده ایم؛ اما وقتی آمریکا نخستین رزمایش خود را با مخالفان سوریه اجرا می کند؛ آیا می توان باور کرد که آمریکا و متحدانش غیر از اهداف خود به مسئله ای دیگر نیز می اندیشند که اگر می اندیشند هرگز به تروریستها کمک نمی کردند تا کشوری را به نابودی بکشانند و هزاران نفر را آواره کنند و خود نیز برخلاف خواست سازمان ملل، ائتلاف بین المللی ضد داعش راه اندازی کرد تا به این بهانه بتواند به راحتی نیروهای سوریه و مقاومت را هدف قرار دهد، چرا در این مدت هیچ کدام از اهداف تروریستها از سوی این ائتلاف هدف قرار نگرفته است؛ حال ادعا کرده است که درصورت خروج نیروهای ایرانی از سوریه ، واشنگتن با دمشق روابط دیپلماتیک برقرار می کند. به همین دلیل نمی توان این وعده توخالی را باور کرد و شاید بتوان گفت بسته وسوسه انگیزی برای دمشق به منظور رسیدن آمریکا به اهدافش باشد. اما گر دمشق این بسته وسوسه انگیز را باور کند و پاسخ مثبت به آن بدهد که بعید به نظر می رسد.
نظر شما