به گزارش خبرنگار مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، سيد اسدالله مدني درسال ۱۲۹۳ در «دهخوارقان» استان آذربایجان شرقی ديده به جهان گشود. پدرش آقا مير علي بزاز بود او در ۴ سالگي مادر و در ۱۶ سالگي پدر خود را از دست داد.
وی در عنفوان جواني برای كسب معارف اسلامي وارد شهر قم شد و مبارزه خود را عليه رژيم پهلوي در اين شهر آغاز كرد و به دليل همين تحركات به «آذر شهر» تبعيد شد. در این شهر در اولين اقدام با فرقه ضاله بهائيت به مبارزه برخاست و مردم را به برچيدن كارخانه مشروب‌سازي اين شهر دعوت کرد.
مدنی به دليل ادامه مبارزات خود مجبور به ترك شهر شد و به نجف اشرف عزيمت كرد، پس از تبعيد امام خمینی (ره) همواره در كنار ايشان بود و بارها به ايران آمد و در شهرهاي مختلف پيام‌آور ادامه مبارزه شد.
وی در سال ۱۳۵۱ به خرم‌آباد رفت و با سمت نماينده و وكيل تام الاختيار امام در مبارزه، به فعاليت پرداخت، ساواك كه از نفوذ او در بين مردم مي‌ترسيد با نوشتن شبنامه و نامه‌هاي توهين‌آميز سعي در ترور شخصيت او كرد كه با هوشياري مردم و علما اين طرح ناكام ماند.
در سال ۱۳۵۴ وی را به «نورآباد ممسني» تبریز تبعيد كردند، ولي سخنراني‌ها و افشاگري‌ها و محبوبيت وی در بين مردم باعث شد تا از آنجا به گنبد كاووس تبعيد شود.
اما از آنجا كه در هر جا پا مي‌گذاشت آنجا را به كانون مبارزه بدل مي‌كرد، ساواك او را به بندر كنگان و سپس به مهاباد تبعيد كرد، در تمام اين شهرها مردم را به تقليد از امام دعوت كرد و رساله او را با تمام محدوديت‌هاي موجود بين مردم پخش مي‌كرد.
پس از پيروزي انقلاب به عنوان نماينده مردم همدان در مجلس خبرگان قانون اساسي برگزيده شد و پس از شهادت اولين شهيد محراب شهيد قاضي طباطبايي؛ امام جمعه تبريز، از طرف امام خمینی (ع) نماينده و امام جمعه تبريز شد.
وی در آن ايام در خنثي‌كردن فتنه‌هاي حزب خلق در تبريز نقش به سزايي داشت و با حضور خود در جبهه‌ها و شركت در مراسم دعا و نيايش مشوقي براي رزمندگان بود.
سرانجام اين این عالم دینی در ۲۰ شهريور سال ۱۳۶۰ در حال اقامه نماز جمعه به دست منافقين به شهادت رسيد.
نظر شما