به گزارش خبرنگار شبستان، محمد حنیف، نویسنده و پژوهشگر عصر امروز در نشست علمی فرآیند تبدیل گونه پیشین ادبیات داستانی دفاع مقدس که در پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی برگزار شد، گفت: سوالاتی در مورد ادبیات دفاع مقدس مطرح است؛ داستان دفاع مقدس چیست، چه مبانی و ساختاری دارد، ما یک گونه یا ژانر داریم و یک سبک داریم این اصطلاحات را به صورت آمیخته به کار می برند، استفاده از گونه در اینجا درست نیست بلکه باید از مکتب ادبی صحبت کرد. سبک یک مسئله شخصی است. در مکتب ادبی گونه های مختلف قرار می گیرند.
دکتر حنیف اظهار داشت: هنوز گروهی نیامدند که بگویند مکتب ادبی انقلاب دارای این ویژگی ها است. کتاب هایی مانند شاتوت تو، خندق من، حوض نقره ای، چلچله ها، هر شب ساعت 11، خط مرزی، ماندن، عروسی در باران رحمت، عشق و چیزهای دیگر و باید حرف های او را جدی می گرفتیم از جمله آثاری است که اخیرا در حوزه دفاع مقدس نوشته و چاپ شده است. از نظر آمار تعداد داستان ها با موضوع جنگ و دفاع مقدس نسبت به سال های گذشته افت کرده است. در سال های اخیر در حوزه دفاع مقدس گرایش به خاطره نویسی زیاد شده و از تعداد رمان و داستان کم شده است. این نخستین تفاوت گذشته و امروز ما در حوزه ادبیات دفاع مقدس است.
وی با اشاره به افزایش داستان نویسان زن در حوزه دفاع مقدس بیان کرد: آثار تاثیرگذار ما در حوزه ادبیات داستانی به ویژه در ارتباط با جنگ رشد داشته است. برخلاف سال های دهه اول امروزه به هر دلیلی اعتنا به کارهای جنگی بیشتر شده است. کتاب هرس را نشر چشمه درآورده است، کتاب عشق و چیزهای دیگر را نشر چشمه چاپ کرده است، نشر مروارید، چشمه و نیستان در این سال های اخیر اهتمام به انتشار آثار دفاع مقدس داشتند، در حقیقت در سال های اخیر ناشران غیردولتی اقبال بیشتری به آثار جنگی داشتند. علاوه بر این داستان نویسان زن ما در حوزه دفاع مقدس زیاد شدند.
این نویسنده و پژوهشگر خاطرنشان کرد: تعداد نویسندگان زن از سال 1310 تا 1330 نسبت به مردان یک به هشت بود و سال 70 تا 88 تعداد نویسندگان زن نسبت به مرد یک به پنج شده است. از نظر مضمونی به طور واضح تعداد آثاری که در ارتباط با مصائب جنگ نوشته می شد در مقایسه با آثاری که به حماسه ها و جنبه های مثبت دفاع مقدس می پرداختند، انگشت‌شمار بود. در این زمینه می توانید کتاب اسماعیل اسماعیل و عروج را با کتاب هایی مانند آواز بلند و دشتبان مقایسه کنید.
نظر شما