به گزارش خبرنگار شبستان، امیررضا نوری پرتو، مدرس سینما و منتقد عصر دیروز در نشست تخصصی متون ادبی کلاسیک و فیلمنامه نویسی برای انیمیشن که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد، گفت: متاسفانه در سینمای ایران چه پیش از انقلاب و چه بعد از آن اقتباس ادبی جدی نبوده است. در جشن های بزرگ سینمایی همچون اسکار می بینیم که دو شاخه برای رشته فیلمنامه تعیین می شود، یکی اورجینال و دیگری اقتباس. مسئله اقتباس در تمام کشورها مسئله ای مهم است، اقتباس می تواند در سینما، انیمیشن و همچنین در تئاتر باشد اما ما در کشورمان شاهدیم که به عنوان مثال برای چندمین بار نمایشی از چخوف اجرا می شود اما کسی حاضر نیست از یک اثر ادبی اقتباس کند.
نوری پرتو با بیان اینکه اقتباس فکری در فرهنگ ایران مانع اقتباس می شود، عنوان کرد: یک بی اعتمادی نسبت به سینما در کسانی که در مدیوم ادبیات کار می کنند، وجود دارد. کسانی که وابسته به جریان های فکری متفاوت هستند به سینمای ایران مانند یک طفل یتیم نگاه می کنند. سینماگران ترجیح می دهند به جای اینکه پولی برای اقتباس بدهند هزینه ای صرف سوپراستار کنند تا عکس آنها در بیلبورد هزینه فیلم را تامین کند.
وی اظهار داشت: علت دیگر عدم اقتباس در کشور ما به ضعف ادبیات برمی گردد. در ادبیات معاصر داریم ادبیات داستانی را از دست می دهیم. نسل های من دارند از قصه گفتن دوری می کنند، نصف اسطوره های تاریخ مربوط به فلان ایران زمین است. ما قصه گویی را در فرهنگمان داشتیم، متاسفانه ادبیات ما دارد از قصه گویی دوری می کند. مشکل دیگر این است که ادبیات داستانی عامه پسند نداریم. فهیمه رحیمی و ر.اعتمادی از جمله کسانی بودند که عامه پسند می نوشتند. متاسفانه ما سراغ آثار چنین افرادی نمی رویم.
این منتقد و مدرس سینما تصریح کرد: ما ادبیات داستانی غنی داریم که متاسفانه سراغ آن نمی رویم، اولین جمله در دفاتر تولید این است که آیا این اثر به درد تولید می خورد. سینما در حال حاضر وابسته به پول دولتی و یا وابسته به پول های کثیف است. اراده ای برای اقتباس از آثاری همچون شاهنامه وجود ندارد. اگر داستان های حماسی شاهنامه را با ارباب حلقه ها مقایسه کنیم متوجه می شویم که کپی داستان های مشرق زمین در ارباب حلقه ها است. آنها عقبه فرهنگی و تاریخی ندارند اما می دانند سرمایه شان را چگونه صرف کنند.
نوری پرتو در مورد انیمیشن فیلشاه خاطرنشان کرد: در این فیلم داستان ابابیل را به زور به فیلشاه چسبانده بودند اما با توجه به هزینه 5-6 میلیاردی کار خوبی درآوردند. فیلشاه نسبت به شاهزاده روم از نظر کیفیت برتر بود. اگر اراده ای است که سراغ داستان های مذهبی رویم باید بر روی قصه های ایدئولوژیک و قرآنی کار کنیم.
وی پژوهش را حلقه مفقوده در محافل فرهنگی و محیط های آکادمیک دانست و افزود: متاسفانه زندگی ما فست فودی شده است. ما به پژوهش اهمیتی نمی دهیم به عنوان مثال از سال 54 تا امسال هرچه معتاد در فیلم ها خلق شده ،همان معتاد سید گوزن ها است و معتاد بد هم در تمام فیلمها آتقی است. تمام اینها حاصل نبود پژوهش است. پژوهش کمک می کند موقعیت های نمایشی و روابط علی و معلولی بین کنش های کاراکترها خیلی بهتر دربیاید.
نظر شما