جمال الدین اکرمی، نویسنده، مترجم و تصویرگر کتابهای کودک و نوجوان در پاسخ به این سوال که نویسندگان برای آگاه سازی بچه‌ها نسبت به مراقبت از بدن خود چه وظایفی دارند به خبرنگار شبستان گفت: در این بحث سئوال اساسی این است که آسیب‌شناسی که در حوزه کودک وجود دارد را چطور می شود دسته بندی کرد و چطور نویسندگان می توانند به این مسایل بپردازند. برخی مسایل در جامعه تابو و پرداختن به آنها دشوار است.
اکرمی ادامه داد: به مسایلی مانند کودکان کار، مهاجرت، تنبیه بدنی، فرار از خانه، جنگ به نوعی می توان پرداخت؛ اینها جزو خطوط قرمز نیست. ازدواج زودرس یعنی ازدواج بچه ها و جدایی دختر از پسر در دبستان از عواملی است که در واقع به آزار جنسی می رسد. من به جدایی دختر و پسر در مقطع دبستان معترض هستم زیرا معتقدم این مسئله باعث عدم شناخت بچه ها نسبت به حقوق خود است.
وی خاطرنشان کرد: در کتاب "شب به خیر ترنا " به موضوع مهاجرت پرداختم و آسیبی که بچه ها از مهاجرت و جدایی والدین می بینند. در کتاب " غریبه و دریا " به کودکان کار و سختی هایی که کار برای کودکان دارد، پرداختم. اینکه آنها به خاطر کار از درس، تحصیل و بازی که حق مسلم آنهاست، باز می مانند.
این نویسنده، مترجم و تصویرگر کتابهای کودک و نوجوان با بیان اینکه موضوع رمان جدیدم جنگ است، عنوان کرد: در این رمان به آسیب پذیری بچه ها از جنگ پرداختم و هنوز نامی برای این رمان انتخاب نکردم. در این رمان به این پرداختم که بچه ها از طرف پدری آسیب می بینند که خود پدر آسیب دیده جنگ است. آوار شدن خانه در جنگ باعث می شود بچه ها به جای دیگر بروند، این رمان قرار است توسط انتشارات مدرسه به چاپ برسد.
اکرمی با طرح این سوال که نویسنده چگونه می تواند به برخی از موضوعات بپردازد، گفت: من نویسنده چگونه می توانم به مسئله جدایی جنسیتی بچه ها در مدارس و مسایلی که به نوعی تابو است، بپردازم؟ نویسنده وجدان بیدار جامعه است. جسارت یکی از شاخص هایی که در حوزه رسالت نویسنده جای می گیرد. اگر نویسنده شجاعت کامل نداشته باشد، نمی تواند مسئله مخاطب را طرح کند.
وی تصریح کرد: در قدیم هم مساله آزار جنسی فراوان بوده و الان این مسئله فرقی نکرده است زیرا نه به بچه های آن موقع آموزش لازم را می دادند و نه الان به بچه های این دوره آموزش می دهند. بچه هایی که آزار می بینند حتی می ترسند که مسئله را برای خانواده خود تعریف کنند. پیشگیری و درمان این مسئله با مشکل مواجه است چه برسد به اینکه نویسنده بخواهد آن را مطرح کند.
اکرمی بیان کرد: وقتی به خط قرمزها فکر می کنیم چند موضوع جانبی مطرح می شود. اینکه ما نویسنده ها چقدر آزادی عمل داریم؟ آیا نویسنده باید برای آسیب شناسی که مخاطب را دربر گرفته است، آموزش ببیند ؟ آیا اگر کتاب غیر داستانی جامعه شناختی درباره مسایلی چون آزار جنسی نوشته شد،خانواده ها آماده پذیرش آن را دارند؟ حقوق مطرح در جامعه اجازه می دهد چنین کتابی را چاپ کنند؟ ناشر رغبت دارد به سمت چنین کتابی بیاید؟
وی با بیان اینکه طرح مسایل تابو دشواری های چندگانه برای نویسنده دارد، افزود: ما از نظر موقعیت اجتماعی با نقض قوانین و چشم پوشی از قوانین روبرو هستیم. ایران در سال 73 پیمان نامه حقوق کودک را امضا کرد. این قانون یک سری تامین روحی ایجاد می کند که قانون باید از کودک برای طرح مسایل خود حمایت کند و همچنین باید از نویسنده نیز برای طرح اینگونه مسایل حمایت کند. اگر حمایتی نباشد، من نویسنده نمی توانم طرح مسئله کنم.
نظر شما