به گزارش گروه مهدویت خبرگزاری شبستان، «اگر می خواهیم دولت کریمه داشته باشیم باید زمینه را طوری فراهم کنیم تا آنها که خوی اشرافی داشته و اعتقادی به عزت پابرهنگان ندارند، به حاشیه بروند و منزوی شوند، وقتی اسلام عزیز و منافقین ذلیل شوند برخی شاخصه ها پیدا می شود و در چنین فضا و فرصتی می توان دعوت کننده دیگران به اطاعت از خدا بود «وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ».» این جملات بخشی از سخنان حجت الاسلام جواد جعفری، کارشناس، پژوهشگر و مولف مهدوی است که به مناسبت فرا رسیدن دهه کرامت و ایام ولادت باسعادت امام رضا(ع) و درباره راه های اتصال این دهه به دولت کریمه با ما در میان گذاشته و در ادامه مشروح آن به حضورتان تقدیم می شود:
آیا دهه کرامت ظرفیت فضاسازی درباره دولت کریمه و زمینه سازی برای حاکمیت روح کرامت بر سبک زندگی منتظرانه را دارد؟
بی تردید یکی از اتفاقات مبارک در دهه کرامت سخن گفتن از دولت کریمه حضرت حجت عجل الله تعالی فرجه است.
یکی از مطالبی که توسط ائمه(ع) بیان شده و در دعای افتتاح هم آمده بحث از دولت کریمه حضرت حجت(عج) است، چنان که در «کافی» نقل می شود امام باقر(ع) در خطبه نماز جمعه بیان کردند: «اَللّهُمَّ اِنّا نَرْغَبُ اِلَیْکَ فى دَوْلَةٍ کَریمَةٍ»یعنی خدایا! ما مشتاق دیدن دولت کریمه ایم؛ اینکه ما در دهه کرمت قرار داریم کمک می کند به حکومت امام زمان(عج) نزدیک تر شویم و می توان از چرایی کریمه بودنِ دولت مهدوی پرسید.
در ادامه امام باقر(ع) از ویژگی های دولت کریمه یاد کرده و می فرماید: «تُعِزُّ بِهَا الاِْسْلامَ وَاَهْلَهُ»؛ این یعنی نخستین شاخصه دولت کریمه آن است که در آن اسلام و اهل اسلام عزت، قدرت و سروری می یابند، لذا دولت کریمه باید فضایی را مهیا کند که مومنین و مسلمین در آن احساس عزت و ارزش کنند.
نقل است به امام رضا(ع) خبر دادند که مشاوران به جوادالائمه(ع) مشورت داده اند که از درِ پشتی خانه رفت و آمد کنند تا مستمندان با ایشان مواجه نشوند! امام رضا(ع) به سرعت نامه نوشته و به فرزندشان فرمودند: مراقب باش این مشورت ها در تو اثر نکند و از در اصلی رفت و آمد کن و همیشه با خود مقداری پول داشته باش تا به مستمندان ببخشی.
اگر قرار است ما برای دولت کریمه زمینه سازی کنیم مسئولان ما باید در میان مردم بوده و امکان دیدارشان برای فقرا و طبقات فرودست هم ممکن باشد نه آنکه با مراجعان به قدری بدرفتاری شود که حس حقارت کنند.
بنابر این، یکی از مصادیق عزت داشتن در دولت کریمه، برخورد کریمانه مسولان با مردم است و وقتی مسئولان در میان مردم باشند، پاسخگو خواهند بود مسئولی که احساس نیاز به پاسخگویی نکند به فکر مردم نخواهد بود اما وقتی از خواست و نیاز مردم مطلع باشد نسبت به خواست هایِ اولویت دار آگاهی دارد و در پی حل آنها برمی آید.
چه راه های دیگری برای پل زدن از دهه کرامت به دولت کریمه وجود دارد؟ به عبارت دیگر تمرین و ممارست در چه زمینه های دیگری می تواند در این مهم ما را یاری کند؟
شاخصه دومی که امام باقر(ع) برای دولت کریمه برمی شمارند «وَتُذِلُّ بِهَا النِّفاقَ وَاَهْلَهُ» است، یعنی افراد اهل نفاق و دورویی باید خوار شوند و زمینه نفاق، چاپلوسی و جاسوسی در جامعه اسلامی از بین برود تا جا برای آنها که نزد مسئولان یک طور حرف می زنند و وقتی از کشور می روند طوری دیگر عمل می کنند، تنگ شود.
به عبارت بهتر، اگر می خواهیم دولت کریمه داشته باشیم باید زمینه را طوری فراهم کنیم تا آنها که خوی اشرافی داشته و اعتقادی به عزت پابرهنگان ندارند، به حاشیه بروند و منزوی شوند، وقتی اسلام عزیز و منافقین ذلیل شوند برخی شاخصه ها پیدا می شود و در چنین فضا و فرصتی می توان دعوت کننده دیگران به اطاعت از خدا بود «وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ».
باید توجه داشت اینکه مردم امر به معروف و نهی از منکر کنند، قوانین اسلام را بگویند و ... همه در بستر عزت مسلمین و خفت اهل نفاق رخ می دهد.
شاخصه دیگر «وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ» است یعنی باز در دولت کریمه آنهایی که رهبری مردم را به سمت خدا انجام می دهند، دارای کرامت اند، لذا دولت اسلامی اگر کریمه باشد نباید نسبت به آخرت، بهشت و جهنم مردم بی تفاوت باشد.
امام باقر(ع) در فراز آخر فرمودند: «تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ» یعنی در این دولت، کرامت دنیا و آخرت روزی انسان می شود، اگر ما به اسلام عزت بدهیم و از اهل نفاق میدان را بگیریم هم کرامت دنیا را می یابیم هم کرامت اخروی را.
در این دهه کرامت منتظران باید به این اصول توجه و این شاخصه ها را پیاده کنند تا زمینه تشکیل دولت کریمه فراهم شود.
آیا داشتن روح کرامت و تلاش برای پیوند به دولت کریمه فقط در حیطه مسئولیت ها و وظایف مسئولان است یا همه افراد جامعه باید نسبت به آن دغدغه مند باشند؟
باید توجه داشت این وظایف فقط مربوط و محدود به مسئولان نمی شود چون ما در نگاه دینی مسئولان را از مردم می دانیم و لذا هر کسی چه مسئول باشد چه فردی از جامعه، باید برای زمینه سازیِ تشکیل دولت کریمه به وظایفی که برشمردیم، عمل کند.
اگر مردم می خواهند زمینه های دولت کریمه ایجاد شود باید نسبت به قوانین اسلام احساس مسئولیت کنند و اگر می بینند واجبات و احکام الهی بر زمین می ماند باید به میدان بیایند و به سمتی بروند که عاملان و مروجان دین را عزیز بدارند و منافقان که عمل و ادعایشان با هم نمی خواند، خوار شوند.
لذا این وظایف فقط مربوط به مسئولان نمی شود بلکه افراد هم باید ملتزم باشند تا برخی مسئولان در توجیه کاهلی شان در عمل به دین نگویند این مورد پسند و رضایت مردم است!! پس اگر عامه مردم اسلام را مهم بدانند طبیعتاً جامعه برای استقرار دولت کریمه آماده خواهد شد.
نظر شما